Bela - Psalms - 48

48:1  Кіроўцу хору. Сыноў Карэевых. Псальма.

48:2  Слухайце гэта, усе народы; уважайце гэтаму ўсе, хто жыве на сьвеце,

48:3  і простыя, і знакамітыя, багаты, гэтак сама і бедны;

48:4  вусны мае вымавяць мудрасьць, а развагі сэрца майго — веданьне.

48:5  Нахілю вуха маё да прыпавесьці; адкрыю загадку маю на арфе:

48:6  "чаго мне баяцца ў дні бедства, калі абчэпіць мяне злосьць шляхоў маіх беззаконных",

48:7  якія надзею кладуць на багацьце і сваімі дастаткамі хваляцца?

48:8  Чалавек ня выкупіць брата свайго ніяк і за яго ня дасьць выкупу Богу;

48:9  бо выкуп за душы іхнія дарагі, і ня будзе таго вавек,

48:10  каб застаўся хто жыць назаўсёды і ня ўбачыў магілы.

48:11  Кожны бачыць, што і мудрыя паміраюць, як і невукі і бязглуздыя гінуць, пакідаюць маёмасьць сваю іншым.

48:12  У думках у іх, што хаты іхнія вечныя, і што харомы іхнія з роду да роду, і землі свае яны называюць сваімі імёнамі.

48:13  Ды не застанецца ў пашане чалавек, падобна жывёле, якая гіне.

48:14  Такая дарога іхняя ёсьць іхняя неразумнасьць, хоць за імі ідуць тыя, што думку іхнюю ўхваляюць. Сэла

48:15  Як авечак, у апраметную іх зьвядуць: сьмерць будзе іх пасьвіць, а раніцай праведнікі запануюць над імі; сіла іхняя вычарпаецца; магіла — жытлішча іхняе.

48:16  Але вызваліць Бог душу маю ад улады сьмяротнага краю, калі прыме мяне. Сэла

48:17  Ня бойся, калі чалавек багацее, калі слава дома ягонага множыцца:

48:18  бо, памерлы, нічога з сабою ня возьме; ня пойдзе за ім слава ягоная,

48:19  хоць пры жыцьці ён душы сваёй патураў, і ўслаўляюць цябе, калі ты сабе робіш дабро,

48:20  але ён пойдзе да роду бацькоў сваіх, якія ніколі ня ўбачаць сьвятла.

48:21  Чалавек у пашане, але неразумны, падобны да жывёлы, якая гіне.