Bela - Psalms - 37

37:1  Псальма Давідава. На ўспамін пра суботу .

37:2  Госпадзе! ня выкрывай мяне ў гневе Тваім, і не карай мяне ў гневе Тваім,

37:3  бо стрэлы Твае ўпіліся ў мяне і рука Твая мяне ацяжае.

37:4  Няма цэлага месца на целе маім ад гневу Твайго; няма спакою ў костках маіх ад грахоў маіх.

37:5  бо злачынствы мае вышэй галавы, як вялікі цяжар, зьнясілілі мяне,

37:6  сьмярдзяць, гнаяцца раны мае ад безгалоўя майго.

37:7  Я сагнуты і панураны ўвесь, цэлы дзень бядуючы хаджу;

37:8  бо сьцёгны мае паліць вагонь, і няма цэлага месца ў целе маім.

37:9  Я змогся і зьнясіліўся цяжка; крычу ад пакуты сэрца майго.

37:10  Госпадзе! прад Табою ўсе жаданьні мае, і ўздыханьне маё ад Цябе не схаванае.

37:11  Сэрца маё трымціць; пакінула мяне сіла мая, і сьвятло вачэй маіх — і таго няма ў мяне.

37:12  Сябры мае і прыяцелі адступіліся ад няшчасьця майго, і блізкія мае далёка стаяць.

37:13  Цянёты паставілі тыя, хто пільнуе душу маю, і хто прагне мне ліха, пра пагібель маю гавораць, і намышляюць штодзень мне благое;

37:14  а я, як глухі, ня чую, і як нямко, што вуснаў сваіх не растуляе;

37:15  і стаў я, як чалавек, што ня чуе і ня мае ў вуснах сваіх адказу,

37:16  бо на Цябе, Госпадзе, спадзяюся я; Ты пачуеш, Госпадзе, Божа мой.

37:17  І сказаў я: няхай не падымуцца нада мною мае ворагі ; калі дрыжыць нага мая, хай ня ўзносяцца яны нада мною.

37:18  Я да ўпадку гатовы, і скруха мая заўжды перада мною.

37:19  Беззаконьне сваё я ўсьведамляю; і ўбольваюся ў грэху маім.

37:20  А мае ворагі жывуць і мацуюцца, і памнажаюцца тыя, што ненавідзяць мяне, невінаватага;

37:21  і тыя, што плацяць мне злом за дабро, ваююць супроць мяне, бо я за добрым іду.

37:22  Не пакінь мяне, Госпадзе Божа мой! не адыходзь ад мяне;

37:23  пасьпяшайся на дапамогу мне, Госпадзе, Збаўца мой!