Esperanto - Psalms - 88

88:1  de Heman, la Ezraĥido. Ho Eternulo, Dio de mia savo! Tage kaj nokte mi krias antaŭ Vi.

88:2  Mia preĝo venu antaŭ Vian vizaĝon; Klinu Vian orelon al mia ploro.

88:3  Ĉar mia animo trosatiĝis de malbonoj Kaj mia vivo atingis Ŝeolon.

88:4  Mi similiĝis al la forirantoj en la tombon; Mi fariĝis kiel viro sen fortoj,

88:5  Etendita inter mortintoj; Kiel mortigitoj, kuŝantaj en la tombo, Kiujn Vi jam ne rememoras Kaj kiuj estas forigitaj for de Via mano.

88:6  Vi metis min en la plej profundan foson, En mallumon, en abismon.

88:7  Pezas sur mi Via furiozo, Kaj per ĉiuj Viaj ondoj Vi min premas. Sela.

88:8  Vi malproksimigis de mi miajn konatojn, Vi faris min abomenaĵo por ili; Mi estas enŝlosita, kaj mi ne povas eliri.

88:9  Mia okulo mallumiĝis de malĝojo; Mi vokas Vin, ho Eternulo, ĉiutage, Mi etendas al Vi miajn manojn.

88:10  Ĉu por mortintoj Vi faros miraklojn? Ĉu malvivuloj leviĝos kaj gloros Vin? Sela.

88:11  Ĉu en la tombo estos rakontata Via boneco, Kaj fidindeco en la abismo?

88:12  Ĉu en la mallumo estos konataj Viaj mirakloj, Kaj Via justeco en la lando de forgeso?

88:13  Sed mi vokas al Vi, ho Eternulo, Kaj matene mia preĝo Vin renkontas.

88:14  Kial, ho Eternulo, Vi forpuŝas mian animon? Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon de mi?

88:15  Mi estas mizera kaj senforta detempe de la juneco; Mi portas Viajn terurojn, mi konsumiĝas.

88:16  Venis sur min Via furiozo, Viaj timigoj min dispremas.

88:17  Ili ĉirkaŭas min, kiel akvo, ĉiutage; Ili tute min ĉirkaŭsieĝas.

88:18  Vi malproksimigis de mi amanton kaj amikon; Miaj konatoj estas en mallumo.