PolUGdanska - Galatians - 4

4:1  Mówię więc: Dopóki dziedzic jest dzieckiem, niczym się nie różni od sługi, chociaż jest panem wszystkiego.

4:2  Lecz jest poddany opiekunom i zarządcom aż do czasu wyznaczonego przez ojca.

4:3  Podobnie i my, gdy byliśmy dziećmi, byliśmy w niewoli żywiołów tego świata.

4:4  Lecz gdy nadeszła pełnia czasu, Bóg posłał swego Syna, zrodzonego z kobiety, zrodzonego pod prawem;

4:5  Aby wykupił tych, którzy byli pod prawem, abyśmy dostąpili usynowienia.

4:6  A ponieważ jesteście synami, Bóg posłał do waszych serc Ducha swego Syna, wołającego: Abba, Ojcze!

4:7  Tak więc już nie jesteś sługą, ale synem, a jeśli synem, to i dziedzicem Bożym przez Chrystusa.

4:8  Wprawdzie dawniej, gdy nie znaliście Boga, służyliście tym, którzy z natury nie są bogami.

4:9  Ale teraz, gdy poznaliście Boga, a raczej gdy zostaliście przez Boga poznani, jakże możecie ponownie wracać do słabych i nędznych żywiołów, którym ponownie chcecie służyć?

4:10  Zachowujecie dni i miesiące, pory i lata.

4:11  Boję się o was, czy przypadkiem na próżno nie trudziłem się nad wami.

4:12  Bracia, proszę was, bądźcie tacy jak ja, gdyż i ja jestem taki jak wy. W niczym mnie nie skrzywdziliście.

4:13  Wiecie przecież, że pierwszy raz głosiłem wam ewangelię w słabości ciała.

4:14  A mojej cielesnej próby nie lekceważyliście sobie ani nie wzgardziliście, ale przyjęliście mnie jak anioła Boga, jak samego Chrystusa Jezusa.

4:15  Gdzież więc się podziało to wasze błogosławieństwo? Daję wam bowiem świadectwo, że gdyby to było możliwe, wyłupilibyście sobie oczy i dali je mnie.

4:16  Czy mówiąc wam prawdę, stałem się waszym nieprzyjacielem?

4:17  Gorliwie o was zabiegają niedobrze, lecz chcą was odłączyć, abyście o nich zabiegali.

4:18  A zawsze jest dobrze zabiegać gorliwie o to, co dobre, a nie tylko wtedy, gdy jestem obecny wśród was.

4:19  Moje dzieci, które znowu w bólach rodzę, aż Chrystus w was się ukształtuje;

4:20  Chciałbym teraz być wśród was i zmienić swój głos, ponieważ jestem zaniepokojony o was.

4:21  Powiedzcie mi, wy, którzy chcecie być pod prawem, czy nie słuchacie, co mówi prawo?

4:22  Napisane jest bowiem, że Abraham miał dwóch synów, jednego z niewolnicy, a drugiego z wolnej.

4:23  Lecz ten z niewolnicy urodził się według ciała, ten zaś z wolnej – według obietnicy.

4:24  Ma to znaczenie alegoryczne: te kobiety oznaczają dwa przymierza: jedno z góry Synaj, które rodzi w niewolę – jest nim Hagar.

4:25  Hagar bowiem to góra Synaj w Arabii, a odpowiada ona dzisiejszemu Jeruzalem, bo jest ono w niewoli wraz ze swoimi dziećmi.

4:26  Natomiast Jeruzalem, które jest w górze, jest wolne i ono jest matką nas wszystkich.

4:27  Napisane jest bowiem: Raduj się, niepłodna, która nie rodzisz, wykrzyknij i zawołaj, która nie znasz bólów porodowych, bo ta opuszczona ma więcej dzieci niż ta, która ma męża.

4:28  My więc, bracia, jak Izaak jesteśmy dziećmi obietnicy.

4:29  Lecz jak kiedyś ten, który urodził się według ciała, prześladował tego, który urodził się według Ducha, tak dzieje się i teraz.

4:30  Co jednak mówi Pismo? Wypędź niewolnicę i jej syna. Nie będzie bowiem syn niewolnicy dziedziczył z synem wolnej.

4:31  Tak więc, bracia, nie jesteśmy dziećmi niewolnicy, ale wolnej.