UyCyr - II Samuel - 14

14:1  Зируя исимлиқ аялниң оғли Йоаб Давут падишаниң Абсаломни сеғинғанлиғини билип,

14:2  Тиқова шәһиригә адәм әвәтип, у йәрдин бир данишмән аялни чақиртип кәлди. Йоаб у аялға: — Сән матәм тутуватқан қияпәткә кирип, һазидарлиқ кийимлириңни кийгин. Пәдәз қилма, өзәңни бир мәрһумға узақтин бери матәм тутуватқан аялдәк көрситип,

14:3  мән саңа немә десәм, падишаниң һозуриға берип, униңға шуни дә, — деди. Кейин Йоаб у аялға немиләрни ейтишни үгәтти.

14:4  Тиқовалиқ аял падишаниң һозуриға кирип, йәргә баш қоюп тазим қилип, мундақ деди: — Әй падиша алийлири, маңа бир ярдәм қилғайла!

14:5  — Немә ишиң бар? — дәп сориди падиша. — Мән бир тул аялмән, — деди у, — ерим өлүп кәткән.

14:6  Мән, қуллириниң икки оғли бар еди. Бир күни у иккиси етизлиқта урушуп қапту. У йәрдә иккисини аҗритип қойидиған адәм йоқ, бири йәнә бирини уруп өлтүрүп қоюпту.

14:7  Әнди пүтүн җамаитим мән, қуллириға қарши чиқип, маңа: «Акисини өлтүргән қатилни бизгә тапшуруп бәр. Акисини өлтүргәнлиги үчүн, гәрчә мирасхоруң қалмисиму, уни өлтүримиз», дейишиватиду. Әгәр шундақ болса, улар мениң үмүт чириғимни өчүрүветиду. Бу дунияда еримниң намини давамлаштуридиған бирәрси қалмайду.

14:8  — Сән өйүңгә қайт! Мән сениң мәнпийитиңгә пайдилиқ пәрман чүширимән, — деди падиша һелиқи аялға.

14:9  Тиқовалиқ аял падишаға йәнә: — Әй җанабий алийлири, бу ишларға мән вә атамниң җамаити әйипликтурмиз. Падиша вә падишаниң тәхти әйипсиз болғай, — деди.

14:10  — Бу иш тоғрилиқ ким саңа бир немә десә, уни мениң йенимға башлап кәл. У адәм сени йәнә хапа қилмайдиған болиду, — деди падиша.

14:11  — Әй падиша алийлири, Пәрвәрдигар Худалириниң алдида қәсәм қилғайла, оғлумниң ата җамаитидики қанға қан алимән дегүчиләр, қалған бир оғлумниму өлтүрүп, техиму чоң җинайәт өткүзмигәй, — деди аял. — Мән мәңгү һаят Пәрвәрдигарниң алдида қәсәм қилимәнки, — деди падиша, — оғлуңниң бир тал чечиғиму зиян йәтмәйду.

14:12  — Мән, қуллириниң падиша алийлириға йәнә бир еғиз гәп қилишиға рухсәт қилғайла, — деди аял. — Қени, дегин, — деди падиша.

14:13  — Ундақта, өзлири немишкә дәл бундақ наһәқчиликни Худаниң хәлқигә рава көридила? — деди аял, — әй падиша алийлири, сили бундақ дәп туруп, өзлириниң қечип кәткән оғуллириниң қайтип келишигә йол қоймисила, өзлириниң хата иш қилғанлиқлирини испатлимамдила?

14:14  Биз һәммимиз һаман өлүп түгәймиз. Худди су топиға сепилсә қайтурувалғили болмиғандәк, бизму қайтип кәлмәймиз. Лекин Худа бизни һаятлиқтин мәһрум қилмайду, әксичә азғанларни Өзиниң йениға елип келишниң йоллирини издәйду.

14:15  Пүтүн җамаитим мени қорқутувәткәнлиги үчүн мән: «Бүгүн падиша алийлириға бу ишлар тоғрилиқ илтиҗа қилсам, падишайим қуллириниң бу тәливини иҗавәт қилар,

14:16  оғлум билән мени өлтүрүп, бизни Худа Өз хәлқигә бәргән зиминдин айривәтмәкчи болғанлардин қутқузар», дәп ойлидим.

14:17  Мән йәнә: «Падиша алийлириниң гепи мени хатирҗәм қилиду. Чүнки падишайим Худаниң пәриштисигә охшаш һәқ-наһәқни айралайду», дәп ойлидим. Өзлирини таллиған Пәрвәрдигар Худалири силигә яр болғай!

14:18  — Мән сәндин бир гәп сорай, — деди падиша һелиқи аялға, — сән мәндин йошурма. — Җанабий алийлири, қени, сорисила, — деди аял.

14:19  — Сениң йенимға келип бу сөзләрни қилишиң Йоабниң көрсәтмисиму? — дәп сориди падиша. Аял җавап берип мундақ деди: — Мән падиша алийлири алдида қәсәм қилимәнки, өзлириниң ойлиғанлири тоғра. Маңа немә дейишни вә немә қилишни үгәткән дәл өзлириниң хизмәткарлири Йоабтур.

14:20  Униң бундақ қилиши мәсилиниң йәнә бир тәрипини силигә көрситип бериштур. Даналиқта өзлири Худаниң пәриштисигә охшайдила, йәр йүзидә болуватқан һәммә ишларни билидила.

14:21  Падиша Йоабни чақиртип, униңға: — Мән арзуюңни иҗавәт қилишни қарар қилдим. Сән берип, яш жигит Абсаломни қайтуруп кәл, — деди.

14:22  Йоаб йәргә баш қоюп тазим қилип, падишаға бәхит тилиди вә: — Бүгүн мән, қуллири падиша алийлириниң алдида илтипат таптим, чүнки падишайим арзуюмни иҗавәт қилди, — деди.

14:23  Шуниңдин кейин Йоаб Гишурға берип, Абсаломни Йерусалимға қайтуруп кәлди.

14:24  Лекин падиша: — Абсалом өйигә барсун, мениң һозурумға кәлмисун, — деди. Шуңа Абсалом падиша билән көрүшмәй, өз өйигә кәтти.

14:25  Пүтүн исраиллар арисида Абсаломдәк қәдди-қамити келишкәнлигидин даңқи чиққан адәм йоқ еди. Униң бешидин тапиниғичә бирәр әйип тапқили болматти.

14:26  Бешидики чечи униңға еғир кәлгәчкә, у һәр жили бир қетим чечини алдуратти. Алдурған чечини өлчисә, икки килодин артуқ келәтти.

14:27  Абсаломниң үч оғли вә Тамар исимлиқ гөзәл бир қизи бар еди.

14:28  Абсалом Йерусалимда икки жил турған болсиму, падишаниң һозуриға кирмиди.

14:29  Шуниң билән Абсалом Йоабни падиша һозуриға әвәтмәкчи болуп, уни чақиртти, лекин Йоаб кәлгили унимиди. Абсалом иккинчи қетим йәнә адәм әвәткән болсиму, Йоаб йәнила кәлгили унимиди.

14:30  Шу сәвәптин Абсалом хизмәткарлириға: — Мана Йоабниң арпа териған етизи мениң етизим билән яндаш турупту. Силәр берип, Йоабниң етизиға от қоюветиңлар! — дәп буйриди. Абсаломниң хизмәткарлири униң етизиға от қоювәтти.

14:31  Шуниң билән Йоаб Абсаломниң өйигә келип, униңдин: — Хизмәткарлириңиз немә үчүн мениң етизимға от қойиду? — дәп сориди.

14:32  Абсалом Йоабқа җавап берип: — Сени чақиртишимдики мәхсәт, йенимға кәлсәң, сени падиша һозуриға әвәтип падишаға: «Мени немишкә Гишурдин қайтуруп кәлдиңиз? Шу йәрдә турувәргиним яхши болатти», дегән сөзләрни йәткүзүш еди. Әнди мән падишаниң һозуриға кирәй. Әгәр мән әйиплик болсам, мени өлтүрүвәтсун, — деди.

14:33  Йоаб падишаниң алдиға кирип, бу хәвәрни йәткүзди. Шуниң билән падиша Абсаломни чақиртти. Абсалом падишаниң һозуриға кирип, униң алдида баш қоюп тазим қилди. Падиша Абсаломни қучағлап сөйди.