Dari - Joel - 2

2:1  زنگ خطر را در صَهیون بنوازید؛ بگذارید صدای آن از سر کوه مقدس من شنیده شود و همۀ ساکنین کشور از ترس بلرزند، زیرا روز داوری خداوند نزدیک می شود و بزودی فرا می رسد.

2:2  آن روز، روز تاریکی و ظلمت، روز ابر های سیاه و تاریکی غلیظ است. سپاه نیرومندی مثل سیاهی تیره ای، کوه ها را می پوشاند. آن لشکر چنان بزرگ و قوی است که مثل آن قبلاً هرگز دیده نشده است و بعد از این هم دیده نمی شود.

2:3  پیشاپیش آن ها آتش و در عقب آن ها شعله ای همه چیز را می سوزاند. زمین پیش از آمدن آن ها مثل باغ عدن می باشد، اما وقتی از آن می گذرند به بیابان خشک و پژمرده تبدیل می شود. هیچ چیزی از چنگ آن ها رهائی یافته نمی تواند.

2:4  آن ها شبیه اسپ هستند و مانند اسپهای جنگی می تازند.

2:5  وقتی بر کوه ها جست و خیز می زنند، صدای شان مثل غرش عراده ها و صدای شعلۀ آتشی است که کاه را می سوزاند و مانند غریو سپاه نیرومندی است که برای جنگ لشکر کشی می کند.

2:6  در برابر آن ها مردم وحشت می کنند و رنگ از روی شان می پرد.

2:7  مثل جنگجویان حمله می آورند و همچون سربازان از دیوارها بالا می روند. هر یک از آن ها مستقیماً پیش می رود و خط سیر خود را تغییر نمی دهد.

2:8  یکدیگر خود را شانه نمی زنند، بلکه در صف خود مستقیماً پیش می روند، خط دفاع را می شکنند و هیچ سلاحی نمی تواند مانع آن ها بشود.

2:9  به شهر هجوم می برند، بر دیوارها بالا می شوند و مثل دزد از راه کلکین به خانه داخل می شوند.

2:10  زمین در زیر پای آن ها به لرزه می آید و آسمان ها تکان می خورند. آفتاب و مهتاب تاریک می شوند و ستارگان نور افشانی نمی کنند.

2:11  خداوند با صدای بلند به لشکر خود فرمان می دهد و سپاه بزرگ و بیشمار او فرمانش را بجا می آورند. روز خداوند واقعاً روز با هیبت و هولناک است. کیست که بتواند آن را تحمل کند؟

2:12  خداوند می فرماید: «حتی همین حالا، با تمام قلب تان، با روزه و گریه و ماتم بسوی من برگردید.

2:13  دلهای تان را چاک کنید نه لباس تان را.» بسوی خداوند، خدای تان بازگردید، زیرا او رحیم و مهربان است. زود قهر نمی شود و رحمت و محبت او بی پایان است. همیشه برای بخشیدن آماده است و راضی به مجازات شما نیست.

2:14  کسی چه می داند، شاید خداوند ارادۀ خود را عوض کند و محصولات شما را آنقدر برکت بدهد که دوباره بتوانید هدیۀ آردی و ریختنی به خداوند، خدای تان تقدیم کنید.

2:15  زنگ خطر را در صَهیون به صدا آورید و روزه را اعلام کنید. همگی جمع شوند

2:16  و آن ها را تقدیس نمائید. مو سفیدان، اطفال و حتی کودکان شیر خوار را جمع کنید. داماد از خانه و عروس از حُجلۀ خود بیرون بیاید.

2:17  کاهنانی که خادمان خداوند هستند، بین قربانگاه و دروازۀ دخول عبادتگاه بایستند و گریه کنند و بگویند: «خداوندا، بر قوم برگزیدۀ خود رحم کن. نگذار که آن ها مایۀ تمسخر اقوام دیگر شوند و به قوم برگزیدۀ تو بگویند: خدای شما کجا است؟»

2:18  آنگاه خدای غیور بر سرزمین خود لطف فرمود و بر قوم برگزیدۀ خود رحمت کرد.

2:19  خداوند در جواب قوم برگزیدۀ خود فرمود: «من برای شما غله و شراب و روغن می فرستم تا سیر شوید. دیگر راضی نمی شوم که اقوام بیگانه شما را مسخره کنند.

2:20  لشکر دشمن را که از شمال بر شما هجوم آوردند، از آنجا دور کرده به یک سرزمین خشک و ویران می رانم. بعضی از آن ها را در بحیرۀ مُرده و بعضی را در بحر مدیترانه می فرستم تا در آنجا بمیرند و بوی بد لاشه های شان بلند شود.»

2:21  ای زمین نترس و خوشحال باش، زیرا خداوند کارهای بزرگی برایت انجام داده است!

2:22  ای حیوانات صحرا هراسان نباشید، زیرا چراگاهها سرسبز می شوند و درختان میوه بار می آورند. میوۀ انجیر و انگور فراوان می گردد.

2:23  ای مردم صَهیون، خوشحال و شادمان باشید و از کارهای خداوند خوشی کنید! چون با فرستادن باران، عدالت خدائی خود را نشان می دهد. دوباره باران بهاری را در بهار و باران خزانی را در خزان برای سرسبزی زمین تان می فرستد.

2:24  بار دیگر خرمنگاه ها پُر از گندم می شوند و کارگاه چرخُشت ها لبریز از روغن و شراب می گردند.

2:25  خداوند می فرماید: «خسارۀ سالهائی را که ملخها، همان لشکر بزرگی که من بر ضد شما فرستاده بودم، وارد آوردند جبران می کنم.

2:26  غذای فراوان می خورید و سیر می شوید و نام منِ خداوند را که خدای تان هستم بخاطر کارهای عجیبی که برای شما انجام داده ام تجلیل و تمجید می کنید. قوم برگزیدۀ من دیگر خوار و حقیر نمی شود.

2:27  آنگاه شما ای قوم اسرائیل می دانید که من در بین شما می باشم و تنها من، خداوند، خدای تان هستم و دیگری نیست و شما که قوم برگزیدۀ من می باشید دیگر هرگز خوار و شرمنده نمی شوید.

2:28  بعد روح خود را بر همۀ مردم می ریزم. پسران و دختران تان نبوت می کنند. مو سفیدان شما خوابها و جوانان تان رؤیاها می بینند.

2:29  در آن روزها حتی بر غلامان و کنیزان شما هم روح خود را می ریزم.

2:30  علامات حیرت انگیزی از خون، آتش و ستونهای دود، در آسمان ها و زمین نشان می دهم.

2:31  قبل از آنکه روز عظیم و وحشتناک خداوند فرا رسد، آفتاب به تاریکی و مهتاب به خون مبدل می گردد

2:32  اما هرکسی که خداوند را فرا بخواند، نجات می یابد، زیرا خداوند فرموده است که در کوه صَهیون نجات یافتگان در امان اند و کسانی که برگزیدۀ او هستند زنده می مانند.»