NlCanisius1939 - Philippians - 2

2:1  Wanneer dan een vermaning in Christus of een liefderijk woord, geestesgemeenschap, hartelijkheid of deernis nog vat op u heeft,

2:2  maakt dan mijn vreugde volkomen door eensgezind te zijn, de onderlinge liefde te bewaren, en eenstemmig hetzelfde na te streven;

2:3  door niets uit partijzucht of ijdele glorie te doen, maar ootmoedig een ander hoger te achten dan uzelf;

2:4  door niet alleen op uw eigen belang te letten, maar ook op dat van anderen bedacht te zijn.

2:5  L at dezelfde gezindheid onder u heersen, als ook in Christus Jesus was.

2:6  Want hoewel Hij Gods gestalte bezat en zijn gelijkheid met God geen roof hoefde achten,

2:7  heeft Hij toch er Zich van ontdaan, door de gestalte aan te nemen van een slaaf en gelijk te worden aan de mensen.

2:8  En toen Hij uiterlijk als een mens werd bevonden, heeft Hij Zich nog vernederd, door gehoorzaam te worden tot de dood, ja, tot de dood van het kruis.

2:9  Maar daarom dan ook heeft God Hem verheven en Hem de Naam gegeven hoog boven alle namen,

2:10  opdat in de Naam van Jesus iedere knie zich zou buigen in de hemel, op aarde en onder de aarde,

2:11  en iedere tong zou belijden tot glorie van God den Vader, dat Jesus Christus de Heer is.

2:12  Mijn geliefden, omdat gij altijd gehoorzaam zijt, weest het dan ook niet alleen, wanneer ik bij u ben, maar thans bij mijn afwezigheid nog veel meer. Bewerkt uw heil met vrezen en beven;

2:13  want God is het, die naar zijn welbehagen in u het willen uitwerkt en het handelen.

2:14  Doet alles zonder morren en aarzelen,

2:15  opdat gij onberispelijk moogt zijn en ongerept, vlekkeloze kinderen van God temidden van een krom en verdraaid geslacht, waaronder gij schittert als sterren in het heelal.

2:16  Houdt vast aan het woord des levens, opdat ik op de Dag van Christus kan roemen, dat ik niet tevergeefs heb gelopen of tevergeefs heb gezwoegd.

2:17  En al word ik dan ook als plengoffer vergoten bij de offerande en de eredienst van uw geloof, dan blijf ik me toch nog verheugen, en mij met u allen verblijden.

2:18  En ook gij moet u er over verheugen, en blijde met me zijn.

2:19  In den Heer Jesus hoop ik, Timóteus spoedig tot u te zenden, om ook zelf te worden verkwikt, wanneer ik verneem, hoe het u gaat.

2:20  Want ik heb niemand, die zo goed is gestemd en die zo trouw uw zaak behartigt.

2:21  Want allen zoeken hun eigen belang, niet de belangen van Christus Jesus.

2:22  Maar gij weet, dat zijn trouw is beproefd, en dat hij voor het Evangelie met mij heeft gezwoegd, als een kind met zijn vader.

2:23  Ik hoop hem dus te zenden, zodra ik de uitslag van mijn proces kan voorzien.

2:24  En ik vertrouw in den Heer, dat ik dan ook zelf spoedig zal komen.

2:25  Ik heb het intussen nodig geacht, Epafroditus naar u toe te zenden: mijn broeder, medearbeider en medestrijder; uw bode, die me van het nodige heeft voorzien.

2:26  Want hij verlangt naar u allen, en is een beetje bekommerd, omdat gij van zijn ziekte gehoord hebt.

2:27  Hij is inderdaad ziek geweest, en zelfs de dood nabij. Maar God heeft medelijden met hem gehad; en niet slechts met hem, maar ook met mij: dat ik niet het ene verdriet na het andere zou hebben.

2:28  Ik zend hem dus terug met des te meer spoed, opdat gij u verheugen moogt als gij hem weerziet, en ikzelf een zorg minder zal hebben.

2:29  Ontvangt hem dus in den Heer met ongemengde blijdschap. Houdt zulke mannen in ere;

2:30  want om de zaak van Christus is hij de dood nabij geweest, en heeft hij zijn leven gewaagd, om mij uw verdere ondersteuning te brengen.