VulgConte - Proverbs - 2

2:1  Fili mi, si susceperis sermones meos, et mandata mea absconderis penes te,

2:2  ut audiat sapientiam auris tua: inclina cor tuum ad cognoscendam prudentiam.

2:3  Si enim sapientiam invocaveris, et inclinaveris cor tuum prudentiæ:

2:4  si quæsieris eam quasi pecuniam, et sicut thesauros effoderis illam:

2:5  tunc intelliges timorem Domini, et scientiam Dei invenies:

2:6  quia Dominus dat sapientiam: et ex ore eius prudentia, et scientia.

2:7  Custodiet rectorum salutem, et proteget gradientes simpliciter,

2:8  servans semitas iustitiæ, et vias sanctorum custodiens.

2:9  Tunc intelliges iustitiam, et iudicium, et æquitatem, et omnem semitam bonam.

2:10  Si intraverit sapientia cor tuum, et scientia animæ tuæ placuerit:

2:11  consilium custodiet te, et prudentia servabit te,

2:12  ut eruaris a via mala, et ab homine, qui perversa loquitur:

2:13  qui relinquunt iter rectum, et ambulant per vias tenebrosas:

2:14  qui lætantur cum malefecerint, et exultant in rebus pessimis:

2:15  quorum viæ perversæ sunt, et infames gressus eorum.

2:16  Ut eruaris a muliere aliena, et ab extranea, quæ mollit sermones suos,

2:17  et relinquit Ducem pubertatis suæ,

2:18  et pacti Dei sui oblita est. Inclinata est enim ad mortem domus eius, et ad inferos semitæ ipsius.

2:19  Omnes, qui ingrediuntur ad eam, non revertentur, nec apprehendent semitas vitæ.

2:20  Ut ambules in via bona: et calles iustorum custodias.

2:21  Qui enim recti sunt, habitabunt in terra, et simplices permanebunt in ea.

2:22  Impii vero de terra perdentur: et qui inique agunt, auferentur ex ea.