ABPGRK - Acts - 17

17:1  διοδεύσαντες δε την Αμφίπολιν και Απολλωνίαν ήλθον εις Θεσσαλονίκην όπου ην η συναγωγή των Ιουδαίων

17:2  κατά δε το ειωθός τω Παύλω εισήλθε προς αυτούς και επί σάββατα τρία διελέγετο αυτοίς από των γραφών

17:3  διανοίγων και παρατιθέμενος ότι τον χριστόν έδει παθείν και αναστήναι εκ νεκρών και ότι ούτός εστιν ο χριστός Ιησούς ον εγώ καταγγέλλω υμίν

17:4  και τινες εξ αυτών επείσθησαν και προσεκληρώθησαν τω Παύλω και τω Σίλα των τε σεβομένων Ελλήνων πολύ πλήθος γυναικών τε των πρώτων ουκ ολίγαι

17:5  προσλαβόμενοι δε οι Ιουδαιοι οι απειθούντες των αγοραίων τινάς άνδρας πονηρούς και οχλοποιήσαντες εθορύβουν την πόλιν επιστάντες τε τη οικία Ιάσονος εζήτουν αυτούς αγαγείν εις τον δήμον

17:6  μη ευρόντες δε αυτούς έσυρον τον Ιάσονα και τινας αδελφούς επί τους πολιτάρχας βοώντες ότι οι την οικουμένην αναστατώσαντες ούτοι και ενθάδε πάρεισιν

17:7  ους υποδέδεκται Ιάσων και ούτοι πάντες απέναντι των δογμάτων Καίσαρος πράττουσι βασιλέα λέγοντες έτερον είναι Ιησούν

17:8  ετάραξαν δε τον όχλον και τους πολιτάρχας ακούοντας ταύτα

17:9  και λαβόντες το ικανόν παρά του Ιάσονος και των λοιπών απέλυσαν αυτούς

17:10  οι δε αδελφοί ευθέως διά της νυκτός εξέπεμψαν τον τε Παύλον και τον Σίλαν εις Βέροιαν οίτινες παραγενόμενοι εις την συναγωγήν απήεσαν των Ιουδαίων

17:11  ούτοι δε ήσαν ευγενέστεροι των εν Θεσσαλονίκη οίτινες εδέξαντο τον λόγον μετά πάσης προθυμίας το καθ΄ ημέραν ανακρίνοντες τας γραφάς ει έχοι ταύτα ούτως

17:12  πολλοί μεν ούν εξ αυτών επίστευσαν και των Ελληνίδων γυναικών των ευσχημόνων και ανδρών ουκ ολίγοι

17:13  ως δε έγνωσαν οι από της Θεσσαλονίκης Ιουδαίοι ότι και εν τη Βεροία κατηγγέλη υπό του Παύλου ο λόγος του θεού ήλθον κακεί σαλεύοντες τους όχλους

17:14  ευθέως δε τότε τον Παύλον εξαπέστειλαν οι αδελφοί πορεύεσθαι ως επί την θάλασσαν υπέμενον δε ο τε Σίλας και ο Τιμόθεος εκεί

17:15  οι δε καθιστώντες τον Παύλον ήγαγον αυτόν έως Αθηνών και λαβόντες εντολήν προς τον Σίλαν και Τιμόθεον ίνα ως τάχιστα έλθωσι προς αυτόν εξήεσαν

17:16  εν δε ταις Αθήναις εκδεχομένου αυτούς του Παύλου παρωξύνετο το πνεύμα αυτού εν αυτώ θεωρούντι κατείδωλον ούσαν την πόλιν

17:17  διελέγετο μεν ούν εν τη συναγωγή τοις Ιουδαίοις και τοις σεβομένοις και εν τη αγορά κατά πάσαν ημέραν προς τους παρατυγχάνοντας

17:18  τινές δε των Επικουρείων και των Στωϊκων φιλοσόφων συνέβαλλον αυτώ και τινες έλεγον τι αν θέλοι ο σπερμολόγος ούτος λέγειν οι δε ξένων δαιμονίων δοκεί καταγγελεύς είναι ότι τον Ιησούν και την ανάστασιν αυτοίς ευηγγελίζετο

17:19  επιλαβόμενοί τε αυτού επί τον Άρειον Πάγον ήγαγον λέγοντες δυνάμεθα γνώναι τις η καινή αύτη η υπό σου λαλουμένη διδαχή

17:20  ξενίζοντα γαρ τινα εισφέρεις εις τας ακοάς ημών βουλόμεθα ούν γνώναι τι αν θέλοι ταύτα είναι

17:21  Αθηναίοι δε πάντες και οι επιδημούντες ξένοι εις ουδέν έτερον ηυκαίρουν η λέγειν τι και ακούειν καινότερον

17:22  σταθείς δε ο Παύλος εν μέσω του Αρείου Πάγου έφη άνδρες Αθηναίοι κατά πάντα ως δεισιδαιμονεστέρους υμάς θεωρώ

17:23  διερχόμενος γαρ και αναθεωρών τα σεβάσματα υμών εύρον και βωμόν εν ω επεγέγραπτο αγνώστω θεώ ον ούν αγνοούντες ευσεβείτε τούτον εγώ καταγγέλλω υμίν

17:24  ο θεός ο ποιήσας τον κόσμον και πάντα τα εν αυτώ ούτος ουρανού και γης κύριος υπάρχων ουκ εν χειροποιήτοις ναοίς κατοικεί

17:25  ουδέ υπό χειρών ανθρώπων θεραπεύεται προσδεόμενός τινος αυτός διδούς πάσι ζωήν και πνοήν και τα πάντα

17:26  εποίησέ τε εξ ενός αίματος παν έθνος ανθρώπων κατοικείν επί παν το πρόσωπον της γης ορίσας προστεταγμένους καιρούς και τας οροθεσίας της κατοικίας αυτών

17:27  ζητείν τον κύριον ει άρα γε ψηλαφήσειαν αυτόν και εύροιεν καίτοιγε ου μακράν από ενός εκάστου ημών υπάρχοντα

17:28  εν αυτώ γαρ ζώμεν και κινούμεθα και εσμεν ως και τινες των καθ΄ υμάς ποιητών ειρήκασι του γαρ και γένος εσμέν

17:29  γένος ούν υπάρχοντες του θεού ουκ οφείλομεν νομίζειν χρυσώ η αργύρω η λίθω χαράγματι τέχνης και ενθυμήσεως ανθρώπου το θείον είναι όμοιον

17:30  τους μεν ούν χρόνους της αγνοίας υπεριδών ο θεός τανύν παραγγέλλει τοις ανθρώποις πάσι πανταχού μετανοείν

17:31  διότι έστησεν ημέραν εν η μέλλει κρίνειν την οικουμένην εν δικαιοσύνη εν ανδρί ω ώρισε πίστιν παρασχών πάσιν αναστήσας αυτόν εκ νεκρών

17:32  ακούσαντες δε ανάστασιν νεκρών οι μεν εχλεύαζον οι δε είπον ακουσόμεθά σου πάλιν περί τούτου

17:33  και ούτως ο Παύλος εξήλθεν εκ μέσου αυτών

17:34  τινές δε άνδρες κολληθέντες αυτώ επίστευσαν εν οις και Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης και γυνή ονόματι Δάμαρις και έτεροι συν αυτοίς