ABPGRK - Acts - 27

27:1  ως δε εκρίθη του αποπλείν ημάς εις την Ιταλίαν παρεδίδουν τον τε Παύλον και τινας ετέρους δεσμώτας εκατοντάρχη ονόματι Ιουλίω σπείρης Σεβαστής

27:2  επιβάντες δε πλοίω Αδραμυττηνώ μέλλοντες πλείν τους κατά την Ασίαν τόπους ανήχθημεν όντος συν ημίν Αριστάρχου Μακεδόνος Θεσσαλονικέως

27:3  τη τε ετέρα κατήχθημεν εις Σιδώνα φιλανθρώπως τε ο Ιούλιος τω Παύλω χρησάμενος επετρέψε προς τους φίλους πορευθέντα επιμελείας τυχείν

27:4  κακείθεν αναχθέντες υπεπλεύσαμεν την Κύπρον διά το τους ανέμους είναι εναντίους

27:5  το τε πέλαγος το κατά την Κιλικίαν και Παμφυλίαν διαπλεύσαντες κατήλθομεν εις Μύρα της Λυκίας

27:6  κακεί ευρών ο εκατόνταρχος πλοίον Αλεξανδρινόν πλέον εις την Ιταλίαν ενεβίβασεν ημάς εις αυτό

27:7  εν ικαναίς δε ημέραις βραδυπλοούντες και μόλις γενόμενοι κατά την Κνίδον μη προσεώντος ημάς του ανέμου υπεπλεύσαμεν την Κρήτην κατά Σαλμώνην

27:8  μόλις τε παραλεγόμενοι αυτήν ήλθομεν εις τόπον τινά καλούμενον Καλούς Λιμένας ω εγγύς ην πόλις Λασαία

27:9  ικανού δε χρόνου διαγενομένου και όντος ήδη επισφαλούς του πλοός διά το και την νηστείαν ήδη παρεληλυθέναι παρήνει ο Παύλος

27:10  λέγων αυτοίς άνδρες θεωρώ ότι μετά ύβρεως και πολλής ζημίας ου μόνον του φορτίου και του πλοίου αλλά και των ψυχών ημών μέλλειν έσεσθαι τον πλουν

27:11  ο δε εκατοντάρχης τω κυβερνήτη και τω ναυκλήρω επείθετο μάλλον η τοις υπό του Παύλου λεγομένοις

27:12  ανευθέτου δε του λιμένος υπάρχοντος προς παραχειμασίαν οι πλείους έθεντο βουλήν αναχθήναι κακείθεν ει πως δύναιντο καταντήσαντες εις Φοίνικα παραχειμάσαι λιμένα της Κρήτης βλέποντα κατά λίβα και κατά χώρον

27:13  υποπνεύσαντος δε νότου δόξαντες της προθέσεως κεκρατηκέναι άραντες άσσον παρελέγοντο την Κρήτην

27:14  μετ΄ ου πολύ δε έβαλε κατ΄ αυτής άνεμος τυφωνικός ο καλούμενος Ευροκλύδων

27:15  συναρπασθέντος δε του πλοίου και μη δυναμένου αντοφθαλμείν τω ανέμω επιδόντες εφερόμεθα

27:16  νησίον δε τι υποδραμόντες καλούμενον Κλαύδην μόλις ισχύσαμεν περικρατείς γενέσθαι της σκάφης

27:17  ην άραντες βοηθείας εχρώντο υποζωννύντες το πλοίον φοβούμενοί τε μη εις την Σύρτιν εκπέσωσι χαλάσαντες το σκεύος ούτως εφέροντο

27:18  σφοδρώς δε χειμαζομένων ημών τη εξής εκβολήν εποιούντο

27:19  και τη τρίτη αυτόχειρες την σκευήν του πλοίου ερρίψαμεν

27:20  μήτε δε ηλίου μήτε άστρων επιφαινόντων επί πλείονας ημέρας χείμωνός τε ουκ ολίγου επικειμένου λοιπόν περιηρείτο πάσα ελπίς του σώζεσθαι ημάς

27:21  πολλής δε ασιτίας υπαρχούσης τότε σταθείς ο Παύλος εν μέσω αυτών είπεν έδει μεν ω άνδρες πειθαρχήσαντάς μοι μη ανάγεσθαι από της Κρήτης κερδήσαί τε την ύβριν ταύτην και την ζημίαν

27:22  και τανύν παραινώ υμάς ευθυμείν αποβολή γαρ ψυχής ουδεμία έσται εξ υμών πλην του πλοίου

27:23  παρέστη γαρ μοι τη νυκτί ταύτη άγγελος του θεού ου ειμι ω και λατρεύω

27:24  λέγων μη φοβού Παύλε Καίσαρί σε δει παραστήναι και ιδού κεχάρισταί σοι ο θεός πάντας τους πλέοντας μετά σου

27:25  διό ευθυμείτε άνδρες πιστεύω γαρ τω θεώ ότι ούτως έσται καθ΄ ον τρόπον λελάληταί μοι

27:26  εις νήσον δε τινα δει ημάς εκπεσείν

27:27  ως δε τεσσαρεσκαιδεκάτη νυξ εγένετο διαφερομένων ημών εν τω Αδρία κατά μέσον της νυκτός υπενόουν οι ναύται προσάγειν τινά αυτοίς χώραν

27:28  και βολίσαντες εύρον οργυιάς είκοσι βραχύ δε διαστήσαντες και πάλιν βολίσαντες εύρον οργυιάς δεκαπέντε

27:29  φοβούμενοί τε μήπως εις τραχείς τόπους εκπέσωμεν εκ πρύμνης ρίψαντες αγκύρας τέσσαρας ηύχοντο ημέραν γενέσθαι

27:30  των δε ναυτών ζητούντων φυγείν εκ του πλοίου και χαλασάντων την σκάφην εις την θάλασσαν προφάσει ως εκ πρώρας μελλόντων αγκύρας εκτείνειν

27:31  είπεν ο Παύλος τω εκατοντάρχη και τοις στρατιώταις εάν μη ούτοι μείνωσιν εν τω πλοίω υμείς σωθήναι ου δύνασθε

27:32  τότε οι στρατιώται απέκοψαν τα σχοινία της σκάφης και είασαν αυτήν εκπεσείν

27:33  άχρι δε ου έμελλεν ημέρα γίνεσθαι παρεκάλει ο Παύλος άπαντας μεταλαβείν τροφής λέγων τεσσαρεσκαιδεκάτην σήμερον ημέραν προσδοκώντες άσιτοι διατελείτε μηδέν προσλαβόμενοι

27:34  διό παρακαλώ υμάς προσλαβείν τροφής τούτο γαρ προς της υμετέρας σωτηρίας υπάρχει ουδενός γαρ υμών θρίξ εκ της κεφαλής πεσείται

27:35  ειπών δε ταύτα και λαβών άρτον ευχαρίστησε τω θεώ ενώπιον πάντων και κλάσας ήρξατο εσθίειν

27:36  εύθυμοι δε γενόμενοι πάντες και αυτοί προσελάβοντο τροφής

27:37  ήμεν δε εν τω πλοίω αι πάσαι ψυχαί διακόσιαι εβδομήκοντα εξ

27:38  κορεσθέντες δε τροφής εκούφιζον το πλοίον εκβαλλόμενοι τον σίτον εις την θάλασσαν

27:39  ότε δε ημέρα εγένετο την γην ουκ επεγίνωσκον κόλπον δε τινα κατενόουν έχοντα αιγιαλόν εις ον εβουλεύσαντο ει δυνατόν εξώσαι το πλοίον

27:40  και τας αγκύρας περιελόντες είων εις την θάλασσαν άμα ανέντες τας ζευκτηρίας των πηδαλίων και επάραντες τον αρτεμώνα τη πνεούση κατείχον εις τον αιγιαλόν

27:41  περιπεσόντες δε εις τόπον διθάλασσον επώκειλαν την ναύν και η μεν πρώρα ερείσασα έμεινεν ασάλευτος η δε πρύμνα ελύετο υπό της βίας των κυμάτων

27:42  των δε στρατιωτών βουλή εγένετο ίνα τους δεσμώτας αποκτείνωσι μη τις εκκολυμβήσας διαφύγη

27:43  ο δε εκατόνταρχος βουλόμενος διασώσαι τον Παύλον εκώλυσεν αυτούς του βουλήματος εκέλευσέ τε τους δυναμένους κολυμβάν απορρίψαντας πρώτους επί την γην εξιέναι

27:44  και τους λοιπούς ους μεν επί σανίσιν ους δε επί τινων των από του πλοίου και ούτως εγένετο πάντας διασωθήναι επί την γην