ABPGRK - Acts - 16

16:1  κατήντησε δε εις Δέρβην και Λύστραν και ιδού μαθητής τις ην εκεί ονόματι Τιμόθεος υιός γυναικός τινος Ιουδαίας πιστής πατρός δε Έλληνος

16:2  ος εμαρτυρείτο υπό των εν Λύστροις και Ικονίω αδελφών

16:3  τούτον ηθέλησεν ο Παύλος συν αυτώ εξελθείν και λαβών περιέτεμεν αυτόν διά τους Ιουδαίους τους όντας εν τοις τόποις εκείνοις ήδεισαν γαρ άπαντες τον πατέρα αυτού ότι Έλλην υπήρχεν

16:4  ως δε διεπορεύοντο τας πόλεις παρεδίδουν αυτοίς φυλάσσειν τα δόγματα τα κεκριμένα υπό των αποστόλων και των πρεσβυτέρων των εν Ιερουσαλήμ

16:5  αι μεν ουν εκκλησίαι εστερεούντο τη πίστει και επερίσσευον τω αριθμώ καθ΄ ημέραν

16:6  διελθόντες δε την Φρυγίαν και την Γαλατικήν χώραν κωλυθέντες υπό του αγίου πνεύματος λαλήσαι τον λόγον εν τη Ασία

16:7  ελθόντες κατά την Μυσίαν επείραζον κατά την Βιθυνίαν πορεύεσθαι και ουκ είασεν αυτούς το πνεύμα

16:8  παρελθόντες δε την Μυσίαν κατέβησαν εις Τρωάδα

16:9  και όραμα διά της νυκτός ώφθη τω Παύλω ανήρ τις ην Μακεδών εστώς παρακαλών αυτόν και λέγων διαβάς εις Μακεδονίαν βοήθησον ημίν

16:10  ως δε το όραμα είδεν ευθέως εζητήσαμεν εξελθείν εις την Μακεδονίαν συμβιβάζοντες ότι προσκέκληται ημάς ο κύριος ευαγγελίσασθαι αυτούς

16:11  αναχθέντες ούν από της Τρωάδος ευθυδρομήσαμεν εις Σαμοθράκην τη τε επιούση εις Νεάπολιν

16:12  εκείθέν τε εις Φιλίππους ήτις εστί πρώτη της μερίδος της Μακεδονίας πόλις κολώνια ήμεν δε εν αυτή τη πόλει διατρίβοντες ημέρας τινάς

16:13  τη τε ημέρα των σαββάτων εξήλθομεν έξω της πόλεως παρά ποταμόν ου ενομίζετο προσευχή είναι και καθίσαντες ελαλούμεν ταις συνελθούσαις γυναιξί

16:14  και τις γυνή ονόματι Λυδία πορφυρόπωλις πόλεως Θυατείρων σεβομένη τον θεόν ήκουεν ης ο κύριος διήνοιξε την καρδίαν προσέχειν τοις λαλουμένοις υπό του Παύλου

16:15  ως δε εβαπτίσθη και ο οίκος αυτής παρεκάλεσε λέγουσα ει κεκρίκατέ με πιστήν τω κυρίω είναι εισελθόντες εις τον οίκόν μου μείνατε και παρεβιάσατο ημάς

16:16  εγένετο δε πορευομένων ημών εις προσευχήν παιδίσκην τινά έχουσαν πνεύμα πύθωνος απαντήσαι ημίν ήτις εργασίαν πολλήν παρείχε τοις κυρίοις αυτής μαντευομένη

16:17  αύτη κατακολουθήσασα τω Παύλω και ημίν έκραζε λέγουσα ούτοι οι άνθρωποι δούλοι του θεού του υψίστου εισίν οίτινες καταγγέλλουσιν ημίν οδόν σωτηρίας

16:18  τούτο δε εποίει επί πολλάς ημέρας διαπονηθείς δε ο Παύλος και επιστρέψας τω πνεύματι είπε παραγγέλλω σοι εν τω ονόματι Ιησού χριστού εξελθείν απ΄ αυτής και εξήλθεν αυτή τη ώρα

16:19  ιδόντες δε οι κύριοι αυτής ότι εξήλθεν η ελπίς της εργασίας αυτών επιλαβόμενοι τον Παύλον και τον Σίλαν είλκυσαν εις την αγοράν επί τους άρχοντας

16:20  και προσαγαγόντες αυτούς τοις στρατηγοίς είπον ούτοι οι άνθρωποι εκταράσσουσιν ημών την πόλιν Ιουδαίοι υπάρχοντες

16:21  και καταγγέλλουσιν έθη α ουκ έξεστιν ημίν παραδέχεσθαι ουδέ ποιείν Ρωμαίοις ούσι

16:22  και συνεπέστη ο όχλος κατ΄ αυτών και οι στρατηγοί περιρρήξαντες τα ιμάτια αυτών εκέλευον ραβδίζειν

16:23  πολλάς τε επιθέντες αυτοίς πληγάς έβαλον εις φυλακήν παραγγείλαντες τω δεσμοφύλακι ασφαλώς τηρείν αυτούς

16:24  ος παραγγελίαν τοιαύτην ειληφώς έβαλεν αυτούς εις την εσωτέραν φυλακήν και τους πόδας αυτών ησφαλίσατο εις το ξύλον

16:25  κατά δε το μεσονύκτιον Παύλος και Σίλας προσευχόμενοι ύμνουν τον θεόν επηκροώντο δε αυτών οι δέσμιοι

16:26  άφνω δε σεισμός εγένετο μέγας ώστε σαλευθήναι τα θεμέλια του δεσμωτηρίου ανεώχθησάν τε παραχρήμα αι θύραι πάσαι και πάντων τα δεσμά ανέθη

16:27  έξυπνος δε γενόμενος ο δεσμοφύλαξ και ιδών ανεωγμένας τας θύρας της φυλακής σπασάμενος μάχαιραν έμελλεν εαυτόν αναιρείν νομίζων εκπεφευγέναι τους δεσμίους

16:28  εφώνησε δε φωνή μεγάλη ο Παύλος λέγων μηδέν πράξης σεαυτώ κακόν άπαντες γαρ εσμεν ενθάδε

16:29  αιτήσας δε φώτα εισεπήδησε και έντρομος γενόμενος προσέπεσε τω Παύλω και τω Σίλα

16:30  και προαγαγών αυτούς έξω έφη κύριοι τι με δει ποιείν ίνα σωθώ

16:31  οι δε είπον πίστευσον επί τον κύριον Ιησούν χριστόν και σωθήση συ και ο οίκός σου

16:32  και ελάλησαν αυτώ τον λόγον του κυρίου και πάσι τοις εν τη οικία αυτού

16:33  και παραλαβών αυτούς εν εκείνη τη ώρα της νυκτός έλουσεν από των πληγών και εβαπτίσθη αυτός και οι αυτού πάντες παραχρήμα

16:34  αναγαγών τε αυτούς εις τον οίκον αυτού παρέθηκε τράπεζαν και ηγαλλιάσατο πανοικί πεπιστευκώς τω θεώ

16:35  ημέρας δε γενομένης απέστειλαν οι στρατηγοί τους ραβδούχους λέγοντες απόλυσον τους ανθρώπους εκείνους

16:36  απήγγειλε δε ο δεσμοφύλαξ τους λόγους τούτους προς τον Παύλον ότι απεστάλκασιν οι στρατηγοί ίνα απολυθήτε νυν ούν εξελθόντες πορεύεσθε εν ειρήνη

16:37  ο δε Παύλος έφη προς αυτούς δείραντες ημάς δημοσία ακατακρίτους ανθρώπους Ρωμαίους υπάρχοντας έβαλον εις φυλακήν και νυν λάθρα ημάς εκβάλλουσιν ου γαρ αλλά ελθόντες αυτοί ημάς εξαγαγέτωσαν

16:38  ανήγγειλαν δε τοις στρατηγοίς οι ραβδούχοι τα ρήματα ταύτα και εφοβήθησαν ακούσαντες ότι Ρωμαϊοί εισι

16:39  και ελθόντες παρεκάλεσαν αυτούς και εξαγάγοντες ηρώτων εξελθείν της πόλεως

16:40  εξελθόντες δε εκ της φυλακής εισήλθον προς την Λυδίαν και ιδόντες τους αδελφούς παρεκάλεσαν αυτούς και εξήλθον