ABPGRK - Acts - 20

20:1  μετά δε το παύσασθαι τον θόρυβον προσκαλεσάμενος ο Παύλος τους μαθητάς και ασπασάμενος εξήλθε πορευθήναι εις την Μακεδονίαν

20:2  διελθών δε τα μέρη εκείνα και παρακαλέσας αυτούς λόγω πολλώ ήλθεν εις την Ελλάδα

20:3  ποιήσας τε μήνας τρεις γενομένης αυτώ επιβουλής υπό των Ιουδαίων μέλλοντι ανάγεσθαι εις την Συρίαν εγένετο γνώμη του υποστρέφειν διά Μακεδονίας

20:4  συνείπετο δε αυτώ άχρι της Ασίας Σώπατρος Βερροιαίος Θεσσαλονικέων δε Αρίσταρχος και Σεκούνδος και Γαϊος Δερβαίος και Τιμόθεος Ασιανοί δε Τυχικός και Τρόφιμος

20:5  ούτοι προελθόντες έμενον ημάς εν Τρωάδι

20:6  ημείς δε εξεπλεύσαμεν μετά τας ημέρας των αζύμων από Φιλίππων και ήλθομεν προς αυτούς εις την Τρωάδα άχρι ημερών πέντε ου διετρίψαμεν ημέρας επτά

20:7  εν δε τη μιά των σαββάτων συνηγμένων των μαθητών κλάσαι άρτον ο Παύλος διελέγετο αυτοίς μέλλων εξιέναι τη επαύριον παρέτεινέ τε τον λόγον μέχρι μεσονυκτίου

20:8  ήσαν δε λαμπάδες ικαναί εν τω υπερώω ου ήμεν συνηγμένοι

20:9  καθήμενος δε τις νεανίας ονόματι Εύτυχος επί της θυρίδος καταφερόμενος ύπνω βαθεί διαλεγομένου του Παύλου επί πλείον κατενεχθείς από του ύπνου έπεσεν από του τριστέγου κάτω και ήρθη νεκρός

20:10  καταβάς δε ο Παύλος επέπεσεν αυτώ και συμπεριλαβών είπε μη θορυβείσθε η γαρ ψυχή αυτού εν αυτώ εστιν

20:11  αναβάς δε και κλάσας άρτον και γευσάμενος εφ΄ ικανόν τε ομιλήσας άχρις αυγής ούτως εξήλθεν

20:12  ήγαγον δε τον παίδα ζώντα και παρεκλήθησαν ου μετρίως

20:13  ημείς δε προελθόντες επί το πλοίον ανήχθημεν εις την Άσσον εκείθεν μέλλοντες αναλαμβάνειν τον Παύλον ούτω γαρ ην διατεταγμένος μέλλων αυτός πεζεύειν

20:14  ως δε συνέβαλεν ημίν εις την Άσσον αναλαβόντες αυτόν ήλθομεν εις Μιτυλήνην

20:15  κακείθεν αποπλεύσαντες τη επιούση κατηντήσαμεν αντικρύ Χίου τη δε ετέρα παρεβάλομεν εις Σάμον και μείναντες εν Τρωγυλλίω τη εχομένη ήλθομεν εις Μίλητον

20:16  έκρινε γαρ ο Παύλος παραπλεύσαι την Έφεσον όπως μη γένηται αυτώ χρονοτριβήσαι εν τη Ασία έσπευδε γαρ ει δυνατόν ην αυτώ την ημέραν της πεντηκοστής γενέσθαι εις Ιεροσόλυμα

20:17  απο δε της Μιλήτου πέμψας εις Έφεσον μετεκαλέσατο τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας

20:18  ως δε παρεγένοντο προς αυτόν είπεν αυτοίς υμείς επίστασθε από πρώτης ημέρας αφ΄ ης επέβην εις την Ασίαν πως μεθ΄ υμών τον πάντα χρόνον εγενόμην

20:19  δουλεύων τω κυρίω μετά πάσης ταπεινοφροσύνης και πολλών δακρύων και πειρασμών των συμβάντων μοι εν ταις επιβουλαίς των Ιουδαίων

20:20  ως ουδέν υπεστειλάμην των συμφερόντων του μη αναγγείλαι υμίν και διδάξαι υμάς δημοσία και κατ΄ οίκους

20:21  διαμαρτυρόμενος Ιουδαίοις τε και Έλλησι την εις τον θεόν μετάνοιαν και πίστιν την εις τον κύριον ημών Ιησούν χριστόν

20:22  και νυν ιδού εγώ δεδεμένος τω πνεύματι πορεύομαι εις Ιερουσαλήμ τα εν αυτή συναντήσοντά μοι μη ειδώς

20:23  πλήν ότι το πνεύμα το άγιον κατά πόλιν διαμαρτύρεται λέγον ότι δεσμά με και θλίψεις μένουσιν

20:24  αλλ΄ ουδενός λόγον ποιούμαι ουδέ έχω την ψυχήν μου τιμίαν εμαυτώ ως τελειώσαι τον δρόμον μου μετά χαράς και την διακονίαν ην έλαβον παρά του κυρίου Ιησού διαμαρτύρασθαι το ευαγγέλιον της χάριτος του θεού

20:25  και νυν ιδού εγώ οίδα ότι ουκέτι όψεσθε το πρόσωπόν μου υμείς πάντες εν οις διήλθον κηρύσσων την βασιλείαν του θεού

20:26  διό μαρτύρομαι υμίν εν τη σήμερον ημέρα ότι καθαρός εγώ από του αίματος πάντων

20:27  ου γαρ υπεστειλάμην του μη αναγγείλαι υμίν πάσαν την βουλήν του θεού

20:28  προσέχετε ούν εαυτοίς και παντί τω ποιμνίω εν ω υμάς το πνεύμα το άγιον έθετο επισκόπους ποιμαίνειν την εκκλησίαν του θεού ην περιεποιήσατο διά του ιδίου αίματος

20:29  εγώ γαρ οίδα τούτο ότι εισελεύσονται μετά την άφιξίν μου λύκοι βαρείς εις υμάς μη φειδόμενοι του ποιμνίου

20:30  και εξ υμών αυτών αναστήσονται άνδρες λαλούντες διεστραμμένα του αποσπάν τους μαθητάς οπίσω αυτών

20:31  διό γρηγορείτε μνημονεύοντες ότι τριετίαν νύκτα και ημέραν ουκ επαυσάμην μετά δακρύων νουθετών ένα έκαστον

20:32  και τα νυν παρατίθεμαι υμάς αδελφοί τω θεώ και τω λόγω της χάριτος αυτού τω δυναμένω εποικοδομήσαι και δούναι υμίν κληρονομίαν εν τοις ηγιασμένοις πάσιν

20:33  αργυρίου η χρυσίου η ιματισμού ουδενός επεθύμησα

20:34  αυτοί γινώσκετε ότι ταις χρείαις μου και τοις ούσι μετ΄ εμού υπηρέτησαν αι χείρες αύται

20:35  πάντα υπέδειξα υμίν ότι ούτω κοπιώντας δει αντιλαμβάνεσθαι των ασθενούντων μνημονεύειν τε των λόγων του κυρίου Ιησού ότι αυτός είπε μακάριόν εστι διδόναι μάλλον η λαμβάνειν

20:36  και ταύτα ειπών θεις τα γόνατα αυτού συν πάσιν αυτοίς προσηύξατο

20:37  ικανός δε εγένετο κλαυθμός πάντων και επιπεσόντες επί τον τράχηλον του Παύλου κατεφίλουν αυτόν

20:38  οδυνώμενοι μάλιστα επί τω λόγω ω ειρήκει ότι ουκέτι μέλλουσι το πρόσωπον αυτού θεωρείν προέπεμπον δε αυτόν εις το πλοίον