FarOPV - Ecclesiastes - 7

7:1  نیک نامی از روغن معطر بهتر است و روزممات از روز ولادت.

7:2  رفتن به خانه ماتم از رفتن به خانه ضیافت بهتر است زیرا که این آخرت همه مردمان است و زندگان این را در دل خود می‌نهند.

7:3  حزن از خنده بهتر است زیرا که ازغمگینی صورت دل اصلاح می‌شود.

7:4  دل حکیمان در خانه ماتم است و دل احمقان در خانه شادمانی.

7:5  شنیدن عتاب حکیمان بهتر است از شنیدن سرود احمقان،

7:6  زیرا خنده احمقان مثل صدای خارها در زیر دیگ است و این نیز بطالت است.

7:7  به درستی که ظلم، مرد حکیم را جاهل می‌گرداند و رشوه، دل را فاسد می‌سازد.

7:8  انتهای امر از ابتدایش بهتر است و دل حلیم از دل مغرور نیکوتر.

7:9  در دل خود به زودی خشمناک مشو زیرا خشم در سینه احمقان مستقرمی شود.

7:10  مگو چرا روزهای قدیم از این زمان بهتربود زیرا که در این خصوص از روی حکمت سوال نمی کنی.

7:11  حکمت مثل میراث نیکو است بلکه به جهت بینندگان آفتاب نیکوتر.

7:12  زیرا که حکمت ملجایی است و نقره ملجایی؛ اما فضیلت معرفت این است که حکمت صاحبانش را زندگی می‌بخشد.

7:13  اعمال خدا را ملاحظه نما زیرا کیست که بتواند آنچه را که او کج ساخته است راست نماید؟

7:14  در روز سعادتمندی شادمان باش و درروز شقاوت تامل نما زیرا خدا این را به ازاء آن قرار داد که انسان هیچ‌چیز را که بعد از او خواهدشد دریافت نتواند کرد.

7:15  این همه را در روزهای بطالت خود دیدم. مرد عادل هست که در عدالتش هلاک می‌شود و مرد شریر هست که در شرارتش عمر دراز دارد.

7:16  پس گفتم به افراط عادل مباش و خود را زیاده حکیم مپندار مبادا خویشتن را هلاک کنی.

7:17  و به افراط شریر مباش و احمق مشو مبادا پیش ازاجلت بمیری.

7:18  نیکو است که به این متمسک شوی و از آن نیز دست خود را برنداری زیرا هرکه از خدا بترسد، از این هر دو بیرون خواهد آمد.

7:19  حکمت مرد حکیم را توانایی می‌بخشدبیشتر از ده حاکم که در یک شهر باشند.

7:20  زیرامرد عادلی در دنیا نیست که نیکویی ورزد و هیچ خطا ننماید.

7:21  و نیز به همه سخنانی که گفته شود دل خودرا منه، مبادا بنده خود را که تو را لعنت می‌کندبشنوی.

7:22  زیرا دلت می‌داند که تو نیز بسیار بارهادیگران را لعنت نموده‌ای.

7:23  این همه را با حکمت آزمودم و گفتم به حکمت خواهم پرداخت اما آن از من دور بود.

7:24  آنچه هست دور و بسیار عمیق است. پس کیست که آن را دریافت نماید؟

7:25  پس برگشته دل خود را بر معرفت و بحث و طلب حکمت وعقل مشغول ساختم تا بدانم که شرارت حماقت است و حماقت دیوانگی است.

7:26  و دریافتم که زنی که دلش دامها و تله‌ها است و دستهایش کمندها می‌باشد، چیز تلختر از موت است. هر‌که مقبول خدا است، از وی رستگار خواهد شد اماخطاکار گرفتار وی خواهد گردید.

7:27  جامعه می‌گوید که اینک چون این را با آن مقابله کردم تا نتیجه را دریابم این را دریافتم،

7:28  که جان من تا به حال آن را جستجو می‌کند ونیافتم. یک مرد از هزار یافتم اما از جمیع آنها زنی نیافتم.

7:29  همانا این را فقط دریافتم که خدا آدمی را راست آفرید، اما ایشان مخترعات بسیار طلبیدند.