ABPGRK - Isaiah - 14

14:1  ταχύ έρχεται και ου χρονιεί και ημέραι αυτών ου μη εφελκυσθώσι και ελεήσει κύριος τον Ιακώβ και εκλέξεται έτι τον Ισραήλ και αναπαύσονται επί της γης αυτών και ο γειώρας προστεθήσεται προς αυτούς και προστεθήσεται προς τον οίκον Ιακώβ

14:2  και λήψονται αυτούς έθνη και εισάξουσιν εις τον τόπον αυτών και κατακληρονομήσουσι και πληθυνθήσονται επί της γης του θεού εις δούλους και δούλας και έσονται αιχμάλωτοι οι αιχμαλωτεύσαντες αυτούς και κυριευθήσονται οι κυριεύσαντες αυτούς

14:3  και έσται εν τη ημέρα εκείνη αναπαύσει σε κύριος από της οδύνης και του θυμού σου και της δουλείας σου της σκληράς ης εδούλευσας αυτοίς

14:4  και λήψη τον θρήνον τούτον επί τον βασιλέα Βαβυλώνος και ερείς εν τη ημέρα εκείνη πως αναπέπαυται ο απαιτών και αναπέπαυται ο επισπουδαστής

14:5  συνέτριψε κύριος τον ζυγόν των αμαρτωλών τον ζυγόν των αρχόντων

14:6  πατάξας έθνος θυμώ πληγή ανιάτω παίων έθνος πληγή θυμόυ η ουκ εφείσατο ανεπαύσατο πεποιθώς

14:7  πάσα η γη βοά μετ΄ ευφροσύνης

14:8  και τα ξύλα του Λιβάνου ευφράνθησαν επί σοι και η κέδρος του Λιβάνου αφ΄ ου συ κεκοίμησαι ουκ ανέβη ο κόπτων ημάς

14:9  ο άδης κάτωθεν επικράνθη συναντήσας σοι συνηγέρθησάν σοι πάντες οι γίγαντες οι άρξαντες της γης οι εγείραντες εκ των θρόνων αυτών πάντας βασιλείς εθνών

14:10  πάντες αποκριθήσονται και ερούσί σοι και συ εάλως ώσπερ και ημείς εν ημίν δε κατελογίσθης

14:11  κατέβη εις άδου η δόξα σου η πολλή ευφροσύνη σου υποκάτω σου στρώσουσι σήψιν και το κατακάλυμμά σου σκώληξ

14:12  πως εξέπεσεν εκ του ουρανού ο εωσφόρος ο πρωϊ ανατέλλων συνετρίβης εις την γην ο αποστέλλων προς πάντα τα έθνη

14:13  συ δε είπας εν τη καρδία σου εις τον ουρανόν αναβήσομαι επάνω των αστέρων του ουρανού θήσω τον θρόνον μου καθιώ εν όρει υψηλώ επί τα όρη τα υψηλά τα προς βορράν

14:14  αναβήσομαι επάνω των νεφελών έσομαι όμοιος τω υψίστω

14:15  νυν δε εις άδην καταβήση και εις τα θεμέλια της γης

14:16  οι ιδόντες σε θαυμάσουσιν επί σοι και ερούσιν ούτος ο άνθρωπος ο παροξύνων την γην ο σείων βασιλείς

14:17  ο θείς την οικουμένην έρημον και τας πόλεις αυτού καθείλε τους εν απαγωγή ουκ έλυσε

14:18  πάντες οι βασιλείς των εθνών εκοιμήθησαν εν τιμή άνθρωπος εν τω οίκω αυτού

14:19  συ δε ριφήση εν τοις όρεσιν ως νεκρός εβδελυγμένος μετά πολλών τεθνηκότων εκκεκεντημένων μαχαίρα καταβαινόντων εις άδου

14:20  ον τρόπον ιμάτιον εν αίματι πεφυρμένον ουκ έσται καθαρόν ούτως ουδέ συ έση καθαρός διότι την γην μου απώλεσας και τον λαόν μου απέκτεινας ου μη μείνης εις τον αιώνα χρόνον σπέρμα πονηρόν

14:21  ετοίμασον τα τέκνα σου σφαγήναι ταις αμαρτίαις του πατρός αυτών ίνα μη αναστώσι και κληρονομήσωσι την γην και εμπλήσωσι την γην πολέμων

14:22  και επαναστήσομαι αυτοίς λέγει κύριος σαβαώθ και απολέσω αυτών όνομα και κατάλειμμα και σπέρμα τάδε λέγει κύριος

14:23  και θήσω την Βαβυλώνιαν έρημον ώστε κατοικείν εχίνους και έσται εις ουδέν και θήσω αυτήν πηλού βάραθρον εις απώλειαν

14:24  τάδε λέγει κύριος σαβαώθ ον τρόπον είρηκα ούτως έσται και ον τρόπον βεβούλευμαι ούτως μένει

14:25  του απολέσαι τους Ασσυρίους επί της γης της εμής και επί των ορέων μου και έσονται εις καταπάτημα και αφαιρεθήσεται απ΄ αυτών ο ζυγός αυτών και το κύδος αυτών από των ώμων αυτων αφαιρεθήσεται

14:26  αύτη η βουλή ην βεβούλευται κύριος επί όλην την οικουμένην και αύτη η χειρ η υψηλή επί πάντα τα έθνη

14:27  α γαρ ο θεός ο άγιος βεβούλευται τις διασκεδάσει και την χείρα αυτού την υψηλήν τις αποστρέψει

14:28  του έτους ου απέθανεν Άχαζ ο βασιλεύς εγενήθη το ρήμα τούτο

14:29  μη ευφρανθείητε οι αλλόφυλοι παντες συνετρίβη γαρ ο ζυγός του παίοντος υμάς εκ γαρ σπέρματος όφεως εξελεύσεται έκγονα ασπίδων και τα έκγονα αυτών εξελεύσονται όφεις πετώμενοι

14:30  και βοσκηθήσονται πτωχοί δι΄ αυτού πτωχοί δε άνθρωποι επί ειρήνης αναπαύσονται ανελεί δε εν λιμώ το σπέρμα σου και το καταλειμμά σου ανελεί

14:31  ολολύξατε πύλαι πόλεων κεκραγέτωσαν πόλεις τετραγμέναι οι αλλόφυλοι πάντες ότι από βορρά καπνός έρχεται και ουκ έστι του είναι

14:32  και τι αποκριθήσονται βασιλείς εθνών ότι κύριος εθεμελίωσε Σιών και δι΄ αυτού σωθήσονται λαοί πολλοί