VulgSistine - Jeremiah - 5

5:1  Circuite vias Ierusalem, et aspicite, et considerate, et quaerite in plateis eius, an inveniatis virum facientem iudicium, et quaerentem fidem: et propitius ero ei.

5:2  Quod si etiam Vivit Dominus, dixerint: et hoc falso iurabunt.

5:3  Domine oculi tui respiciunt fidem: percussisti eos, et non doluerunt: attrivisti eos, et renuerunt accipere disciplinam: induraverunt facies suas supra petram, et noluerunt reverti.

5:4  Ego autem dixi: Forsitan pauperes sunt et stulti, ignorantes viam Domini, iudicium Dei sui.

5:5  Ibo igitur ad optimates, et loquar eis: ipsi enim cognoverunt viam Domini, iudicium Dei sui. et ecce magis hi simul confregerunt iugum, ruperunt vincula.

5:6  Idcirco percussit eos leo de silva, lupus ad vesperam vastavit eos, pardus vigilans super civitates eorum: omnis, qui egressus fuerit ex eis, capietur: quia multiplicatae sunt praevaricationes eorum, confortatae sunt aversiones eorum.

5:7  Super quo propitius tibi esse potero? filii tui dereliquerunt me, et iurant in his, qui non sunt dii: saturavi eos, et moechati sunt, et in domo meretricis luxuriabantur.

5:8  Equi amatores, et emissarii facti sunt: Unusquisque ad uxorem proximi sui hinniebat.

5:9  Numquid super his non visitabo, dicit Dominus? et in gente tali non ulciscetur anima mea?

5:10  Ascendite muros eius, et dissipate, consummationem autem nolite facere: auferte propagines eius, quia non sunt Domini.

5:11  Praevaricatione enim praevaricata est in me domus Israel, et domus Iuda, ait Dominus.

5:12  Negaverunt Dominum, et dixerunt: Non est ipse: neque veniet super nos malum: gladium et famem non videbimus.

5:13  Prophetae fuerunt in ventum locuti, et responsum non fuit in eis: haec ergo evenient illis.

5:14  Haec dicit Dominus Deus exercituum: Quia locuti estis verbum istud: ecce ego do verba mea in ore tuo in ignem, et populum istum in ligna, et vorabit eos.

5:15  Ecce ego adducam super vos gentem de longinquo domus Israel, ait Dominus: gentem robustam, gentem antiquam, gentem, cuius ignorabis linguam, nec intelliges quid loquatur.

5:16  Pharetra eius quasi sepulchrum patens, universi fortes.

5:17  Et comedet segetes tuas, et panem tuum: devorabit filios tuos, et filias tuas: comedet gregem tuum, et armenta tua: comedet vineam tuam et ficum tuam: et conteret urbes munitas tuas, in quibus tu habes fiduciam, gladio.

5:18  Verumtamen in diebus illis, ait Dominus, non faciam vos in consummationem.

5:19  Quod si dixeritis: Quare fecit nobis Dominus Deus noster haec omnia? dices ad eos: Sicut dereliquistis me, et servistis deo alieno in terra vestra, sic servietis alienis in terra non vestra.

5:20  Annunciate hoc domui Iacob, et auditum facite in Iuda, dicentes:

5:21  Audi popule stulte, qui non habes cor: qui habentes oculos non videtis: et aures, et non auditis.

5:22  Me ergo non timebitis, ait Dominus: et a facie mea non dolebitis? Qui posui arenam terminum mari, praeceptum sempiternum, quod non praeteribit: et commovebuntur, et non poterunt: et intumescent fluctus eius, et non transibunt illud:

5:23  populo autem huic factum est cor incredulum et exasperans, recesserunt et abierunt.

5:24  Et non dixerunt in corde suo: Metuamus Dominum Deum nostrum, qui dat nobis pluviam temporaneam et serotinam in tempore suo: plenitudinem annuae messis custodientem nobis.

5:25  Iniquitates vestrae declinaverunt haec: et peccata vestra prohibuerunt bonum a vobis:

5:26  Quia inventi sunt in populo meo impii insidiantes quasi aucupes, laqueos ponentes, et pedicas ad capiendos viros.

5:27  Sicut decipula plena avibus, sic domus eorum plenae dolo: ideo magnificati sunt et ditati.

5:28  Incrassati sunt et impinguati: et praeterierunt sermones meos pessime. Causam viduae non iudicaverunt, causam pupilli non direxerunt, et iudicium pauperum non iudicaverunt.

5:29  Numquid super his non visitabo, dicit Dominus? aut super gentem huiuscemodi non ulciscetur anima mea?

5:30  Stupor et mirabilia facta sunt in terra:

5:31  prophetae prophetabant mendacium, et sacerdotes applaudebant manibus suis: et populus meus dilexit talia: quid igitur fiet in novissimo eius?