NorSMB - John - 2

2:1  Tridje dagen stod det eit brudlaup i Kana i Galilæa. Mor åt Jesus var der,

2:2  og Jesus og læresveinarne hans vart og bedne til brudlaupet.

2:3  Då vinen traut, segjer mor åt Jesus til honom: «Dei hev ikkje vin!»

2:4  «Kva vil du meg, kvinna?» svara Jesus; «mi tid er ikkje endå komi.»

2:5  «Gjer alt han segjer til dykk!» sagde mor hans til bordsveinarne.

2:6  Etter di no jødarne hev for vis å två seg fyre måli, stod det der seks vats-kjer av stein; kvart av deim tok tvo eller tri anker.

2:7  «Fyll kjeri med vatn!» segjer Jesus til bordsveinarne. Då fyllte dei kjeri heilt uppåt barden.

2:8  So sagde han til deim: «Aus no upp, og ber det til kjøkemeisteren!» Dei so gjorde;

2:9  men då kjøkemeisteren hadde smaka på vatnet som var vorte til vin, og ikkje visste kvar den vinen kom ifrå - men bordsveinarne visste det, dei som hadde aust upp vatnet - so ropa han på brudgomen, og sagde til honom:

2:10  «Kvar mann set fyrst fram den gode vinen, og når folk hev vorte drukne, den ringare; du hev gøymt den gode vinen til no!»

2:11  Dette fyrste teiknet sitt gjorde Jesus i Kana i Galilæa, og let sin herlegdom skina fram; og læresveinarne hans trudde på honom.

2:12  Sidan for han ned til Kapernaum med mor si og brørne og læresveinarne sine, og der vart dei verande nokre få dagar.

2:13  Det leid til påskehelgi åt jødarne, og Jesus for upp til Jerusalem.

2:14  I templet fann han folk som selde uksar og sauer og duvor, og andre som sat og veksla pengar.

2:15  Då gjorde han seg ei svepa av reimar og dreiv deim alle ut or templet, og sauerne og uksarne med; småpengarne åt vekslarane kasta han utyver, og velte bordi deira,

2:16  og til duvekræmarane sagde han: «Burt med dette! Gjer ikkje huset åt Far min til ei krambud!»

2:17  Og læresveinarne kom i hug at det stend skrive: «Brennhug for ditt hus kjem til å eta meg upp.»

2:18  Då tok jødarne til ords og sagde til honom: «Kva teikn syner du oss, sidan du gjer dette?»

2:19  Jesus svara: «Riv dette templet ned, og eg skal reisa det upp att på tri dagar!»

2:20  «I seks og fyrti år hev det vore bygt på dette templet,» sagde dei då, «og du vil reisa det upp att på tri dagar!»

2:21  Men det var likams-templet sitt han tala um.

2:22  Då han no hadde stade upp frå dei daude, kom læresveinarne hans i hug at han hadde sagt dette, og dei trudde Skrifti og det ordet Jesus hadde sagt.

2:23  Medan han var i Jerusalem i påskehelgi, på høgtidi, trudde mange på namnet hans då dei såg dei teikni han gjorde.

2:24  Men sjølv trudde Jesus seg ikkje til deim, av di han kjende alle,

2:25  og ikkje trong at nokon skulde vitna um noko menneskje; for han visste sjølv kva som budde i det menneskjet.