Bela - Philippians - 1

1:1  Павал і Цімафей, рабы Ісуса Хрыста, усім сьвятым у Хрысьце Ісусе, што жывуць у Піліпах, зь япіскапамі і дыяканамі:

1:2  мілата вам і мір ад Бога Айца нашага і Госпада Ісуса Хрыста.

1:3  Дзякую Богу майму кожны раз, як згадваю вас,

1:4  заўсёды ў кожнай малітве маёй за ўсіх вас з радасьцю молячыся,

1:5  за ваш удзел у зьвеставаньні зь першага дня аж да сёньня,

1:6  упэўнены, што той, хто пачаў у вас добрую дзею, будзе завяршаць яе да дня Ісуса Хрыста,

1:7  як і трэба мне думаць пра ўсіх вас, бо я маю вас у сэрцы ў кайданах маіх, і ў абароне і ў сьцьверджаньні зьвеставаньня, вас усіх, як супольнікаў маіх у мілаце.

1:8  Бог — сьведка, што я люблю ўсіх вас любоўю Ісуса Хрыста;

1:9  і малюся за тое, каб любоў ваша яшчэ больш узрастала ў спазнаньні і ўсякім досьведзе,

1:10  каб, спазнаючы лепшае, вы былі чыстыя і неспатыкнёныя ў дзень Хрыста,

1:11  поўныя пладоў праведнасьці празь Ісуса Хрыста, на славу і хвалу Божую.

1:12  Жадаю, браты, каб вы ведалі, што акалічнасьці мае паслужылі на большы посьпех зьвеставаньня,

1:13  так што кайданы мае за Хрыста зрабіліся вядомыя ўсёй прэторыі і ўсім астатнім,

1:14  і большая частка братоў у Госпадзе, пасьмялеўшы праз кайданы мае, пачалі з большаю адвагаю, бязбоязна прапаведаваць слова Божае.

1:15  Некаторыя, праўда, з зайздрасьці альбо зь перакорлівасьці, а іншыя з добрай прыхільнасьці прапаведуюць Хрыста:

1:16  адны зь перакорлівасьці прапаведуюць Хрыста ня чыста, думаючы пабольшыць цяжар кайданоў маіх;

1:17  а другія — зь любові, ведаючы, што я пастаўлены бараніць зьвеставаньне.

1:18  Але што да таго? Як бы ні прапаведавалі Хрыста, ці дзеля блізіру, а ці шчыра, я і таму радуюся і буду радавацца,

1:19  бо ведаю, што гэта паслужыць мне на збавеньне дзякуючы вашай малітве і садзеяньню Духа Ісуса Хрыста,

1:20  пры пэўнасьці і надзеі маёй, што я ні ў чым пасаромлены ня буду, а пры поўнай адвазе, і сёньня, як і заўсёды, праславіцца Хрыстос у целе маім, хай тое жыцьцём, хай сьмерцю.

1:21  Бо для мяне жыцьцё — Хрыстос, і сьмерць — набытак.

1:22  А калі жыцьцё ў плоці дае плод маёй дзеі, дык ня ведаю, што выбраць.

1:23  Вабіць мяне і тое і другое: хочацца і разьвязацца і быць з Хрыстом, бо гэта непараўнальна лепей;

1:24  а заставацца ў плоці больш патрэбна вам:

1:25  і я пэўна ведаю, што застануся і буду з усімі вамі дзеля вашага посьпеху і радасьці ў веры,

1:26  каб хвала ваша ў Хрысьце Ісусе памножылася празь мяне, пры маім другім да вас прыходзе.

1:27  Толькі жывеце годнасна зьвеставаньня Хрыстовага, каб мне, калі я прыйду і пабачу вас, альбо калі ня прыйду, чуць пра вас, што стаіце вы ў адным духу, змагаючыся аднадушна за веру Дабравесьця.

1:28  і не баіцеся ні ў чым праціўнікаў; гэта ім ёсьць знак пагібелі, а вам — выратаваньня. І гэта ад Бога;

1:29  бо вам дадзена дзеля Хрыста ня толькі вераваць у Яго, але і пакутаваць за Яго.

1:30  Такім самым подзьвігам, які вы бачылі ўва мне і сёньня чуеце пра мяне.