Dari - Proverbs - 17

17:1  خوردن نان خشک در آرامش بهتر است از خوردن غذای شاهانه در خانه ای که در آن جنگ و دعوا باشد.

17:2  غلام دانا بر پسر شرور آقای خود تسلط خواهد یافت و در ارثی که به او می رسد، شریک خواهد شد.

17:3  طلا و نقره را آتش می آزماید و دل انسان را خدا.

17:4  آدم بدکار از همنشینی با مردم بد لذت می برد و مرد دروغگو از همنشینی با اشخاص دروغگو.

17:5  مسخره کردن مردم فقیر به منزلۀ مسخره کردن خدائی است که آن ها را آفریده است. کسانی که از غم و بدبختی دیگران خوشحال می شوند، بی سزا نخواهند ماند.

17:6  تاج افتخارِ اشخاصِ پیر، نواسه های شان می باشند و تاج افتخار فرزندان، والدین شان.

17:7  شخص نجیب هرگز دروغ نمی گوید و آدم احمق هرگز حرف با منطق بر زبان نمی آورد.

17:8  بعضی مردم به این فکر هستند که رشوه معجزه می کند و آن ها را در هر کاری موفق می سازد.

17:9  کسی که تقصیر دیگران را می پوشاند، محبت ایجاد می کند، اما شخصی که آنرا آشکار می سازد، باعث جدائی دوستان می گردد.

17:10  تأثیرِ یک ملامت به شخص فهیم بیشتر است از صد ضربۀ تازیانه به آدم احمق.

17:11  مردم بدکار فقط در فکر تمرد هستند، بنابراین، بشدت مجازات خواهند شد.

17:12  روبرو شدن با ماده خرسی که چوچه هایش را از او گرفته اند، بهتر است از روبرو شدن با شخص نادانی که گرفتار حماقت شده است.

17:13  اگر خوبی را با بدی تلافی کنی، بلا از خانه ات دور نخواهد شد.

17:14  شروع کردن دعوا مانند ایجادِ رخنه در سد آب است، به جر و بحث خاتمه بده پیش از آنکه به دعوا منجر شود.

17:15  خداوند از کسانی که بیگناه را محکوم و گناهکار را تبرئه می کند، متنفر است.

17:16  صرف پول برای آموزش شخص احمق بیفایده است، زیرا او طالب حکمت نیست.

17:17  دوست واقعی در هر موقعیتی محبت می کند و اقارب برای کمک در هنگام مشکلات، تولد یافته اند.

17:18  تنها شخص بی عقل است که ضامن شخص دیگری می شود.

17:19  شخص ستیزه جو گناه را دوست دارد و آدم بلند پرواز خرابی ببار می آورد.

17:20  شخص بد اندیش کامیاب نخواهد شد و آدم فریبکار در دام بلا گرفتار خواهد گردید.

17:21  فرزند احمق مایۀ غم و غصۀ والدین خود می باشد.

17:22  خوشی دل مانند دوا شفا بخش است، اما روح پژمرده انسان را بیمار می کند.

17:23  آدم بدکار پنهانی رشوه می گیرد و مانع اجرای عدالت می شود.

17:24  هدف مردم عاقل تحصیل حکمت است، اما شخص جاهل در زندگی هیچ هدفی ندارد.

17:25  فرزند احمق مایۀ غم و اندوه پدر و تلخکامی مادر است.

17:26  مجازات کردن اشخاص بیگناه و جزا دادن مردم نجیب بخاطر صداقت شان کار درستی نیست.

17:27  شخص دانا کم حرف می زند و آدم عاقل آرام و صبور است.

17:28  حتی شخص احمق هم اگر خاموش باشد و حرف نزند، او را دانا و فهمیده می شمارند.