PolUGdanska - Proverbs - 7

7:1  Synu mój, strzeż moich słów i przechowuj u siebie moje przykazania.

7:2  Strzeż moich przykazań, a będziesz żył; strzeż mojego prawa jak źrenicy swych oczu.

7:3  Przywiąż je do swoich palców, wypisz je na tablicy twego serca.

7:4  Mów do mądrości: Jesteś moją siostrą, a roztropność nazywaj przyjaciółką;

7:5  Aby cię strzegły przed cudzą żoną i przed obcą, która mówi gładkie słowa.

7:6  Bo z okna swego domu wyglądałem przez kratę;

7:7  I zobaczyłem wśród prostych, zauważyłem wśród chłopców nierozumnego młodzieńca;

7:8  Który przechodził ulicą blisko jej narożnika, idąc drogą do jej domu.

7:9  O zmierzchu, pod wieczór, w ciemności nocnej i w mroku.

7:10  A oto spotkała go kobieta w stroju nierządnicy, chytrego serca;

7:11  Wrzaskliwa i nieopanowana, której nogi nie mogą pozostać w domu:

7:12  Raz na dworze, raz na ulicach i czyha na każdym rogu.

7:13  Chwyciła go i pocałowała, z bezczelną miną powiedziała do niego:

7:14  U mnie są ofiary pojednawcze; spełniłam dzisiaj swoje śluby.

7:15  Dlatego wyszłam ci naprzeciw, szukałam pilnie twojej twarzy i znalazłam cię.

7:16  Obiłam kobiercami swoje łoże, przystrojone rzeźbieniem i prześcieradłami z Egiptu.

7:17  Skropiłam swoje posłanie mirrą, aloesem i cynamonem.

7:18  Chodź, upójmy się miłością aż do rana, nacieszmy się miłością.

7:19  Bo mojego męża nie ma w domu; pojechał w daleką drogę.

7:20  Wziął ze sobą worek pieniędzy; umówionego dnia wróci do domu.

7:21  Nakłoniła go mnóstwem swoich słów i zniewoliła go pochlebstwem swoich warg.

7:22  Wnet poszedł za nią jak wół prowadzony na rzeź i jak głupi na karę pęt.

7:23  Aż strzała przebije mu wątrobę; spieszy jak ptak w sidła, nie wiedząc, że chodzi o jego życie.

7:24  Więc teraz słuchajcie mnie, synowie, i zważajcie na słowa moich ust.

7:25  Niech twoje serce nie zbacza na jej drogi i nie tułaj się po jej ścieżkach.

7:26  Bo wielu zranionych strąciła i wielu mocarzy pozabijała.

7:27  Jej dom jest drogą do piekła, która wiedzie do komnat śmierci.