Dari - Psalms - 116

116:1  خداوند را محبت می نمایم، زیرا که آواز من و تضرع مرا می شنود.

116:2  او گوش خود را متوجۀ من ساخته است، پس تا که زنده هستم به دربار او دعا می کنم.

116:3  ریسمانهای موت مرا احاطه کرد، ترسهای مرگ مرا به وحشت انداخت و در تنگی و غم افتادم.

116:4  آنگاه نام خداوند را خواندم و گفتم: «آه ای خداوند، جان مرا رهایی ده!»

116:5  خداوند رحیم و عادل است و خدای ما رحیم است.

116:6  خداوند از اشخاص ناتوان محافظت می کند. خوار و ذلیل بودم، او مرا نجات داد.

116:7  ای جان من به آرامی خود برگرد، زیرا خداوند به تو احسان نموده است.

116:8  تو ای خداوند، جان مرا از موت خلاصی دادی و چشمانم را از اشک و پاهایم را از لغزیدن.

116:9  پس در زمین زندگان به حضور خداوند بسر می برم.

116:10  چون ایمان داشتم سخن گفتم، باوجودی که بسیار بینوا بودم.

116:11  در پریشانی خود گفتم که «جمیع آدمیان دروغگویند.»

116:12  خداوند را برای همه خوبی های که به من نموده است، چه ادا کنم؟

116:13  به خاطر نجات خود، هدیۀ نوشیدنی را به حضور خداوند تقدیم می کنم و نام او را سپاس می گویم.

116:14  در حضور قوم برگزیدۀ او به وعده های که به خداوند داده ام، وفا می کنم.

116:15  موت مقدسان خداوند در نظر وی گرانبهاست.

116:16  آه ای خداوند، من بندۀ تو هستم! من بندۀ تو و پسر کنیز تو هستم. تو از بند آزادم کردی.

116:17  به حضور تو قربانی شکرگزاری را تقدیم نموده و نام تو را می ستایم.

116:18  در حضور قوم برگزیدۀ او به وعده های که به خداوند داده ام، وفا می کنم.

116:19  آنرا در پیشگاه خانۀ خداوند و در اندرون تو ای اورشلیم ادا می کنم. هَلّلِویاه، سپاس به خداوند!