I SAMUEL
Chapter 18
| I Sa | VulgCont | 18:1 | Et factum est cum complesset loqui ad Saul: anima Ionathæ conglutinata est animæ David, et dilexit eum Ionathas quasi animam suam. | |
| I Sa | VulgCont | 18:2 | Tulitque eum Saul in die illa, et non concessit ei ut reverteretur in domum patris sui. | |
| I Sa | VulgCont | 18:4 | Nam expoliavit se Ionathas tunica, qua erat indutus, et dedit eam David, et reliqua vestimenta sua usque ad gladium et arcum suum, et usque ad balteum. | |
| I Sa | VulgCont | 18:5 | Egrediebatur quoque David ad omnia quæcumque misisset eum Saul, et prudenter se agebat: posuitque eum Saul super viros belli, et acceptus erat in oculis universi populi, maximeque in conspectu famulorum Saul. | |
| I Sa | VulgCont | 18:6 | Porro cum reverteretur percusso Philisthæo David, egressæ sunt mulieres de universis urbibus Israel, cantantes, chorosque ducentes in occursum Saul regis, in tympanis lætitiæ, et in sistris. | |
| I Sa | VulgCont | 18:7 | Et præcinebant mulieres ludentes, atque dicentes: Percussit Saul mille, et David decem millia. | |
| I Sa | VulgCont | 18:8 | Iratus est autem Saul nimis, et displicuit in oculis eius sermo iste: dixitque: Dederunt David decem millia, et mihi mille dederunt: quid ei superest, nisi solum regnum? | |
| I Sa | VulgCont | 18:10 | Post diem autem alteram, invasit spiritus Dei malus Saul, et prophetabat in medio domus suæ: David autem psallebat manu sua, sicut per singulos dies. Tenebatque Saul lanceam, | |
| I Sa | VulgCont | 18:11 | et misit eam, putans quod configere posset David cum pariete: et declinavit David a facie eius secundo. | |
| I Sa | VulgCont | 18:13 | Amovit ergo eum Saul a se, et fecit eum tribunum super mille viros: et egrediebatur, et intrabat in conspectu populi. | |
| I Sa | VulgCont | 18:16 | Omnis autem Israel et Iuda diligebat David: ipse enim ingrediebatur et egrediebatur ante eos. | |
| I Sa | VulgCont | 18:17 | Dixitque Saul ad David: Ecce filia mea maior Merob, ipsam dabo tibi uxorem: tantummodo esto vir fortis, et præliare bella Domini. Saul autem reputabat, dicens: Non sit manus mea in eum, sed sit super eum manus Philisthinorum. | |
| I Sa | VulgCont | 18:18 | Ait autem David ad Saul: Quis ego sum, aut quæ est vita mea, aut cognatio patris mei in Israel, ut fiam gener regis? | |
| I Sa | VulgCont | 18:19 | Factum est autem tempus cum deberet dari Merob filia Saul David, data est Hadrieli Molathitæ uxor. | |
| I Sa | VulgCont | 18:20 | Dilexit autem David Michol filia Saul altera. Et nunciatum est Saul, et placuit ei. | |
| I Sa | VulgCont | 18:21 | Dixitque Saul: Dabo eam illi, ut fiat ei in scandalum, et sit super eum manus Philisthinorum. Dixitque Saul ad David: In duabus rebus gener meus eris hodie. | |
| I Sa | VulgCont | 18:22 | Et mandavit Saul servis suis: Loquimini ad David clam me, dicentes: Ecce places regi, et omnes servi eius diligunt te. Nunc ergo esto gener regis. | |
| I Sa | VulgCont | 18:23 | Et locuti sunt servi Saul in auribus David omnia verba hæc. Et ait David: Num parum videtur vobis, generum esse regis? Ego autem sum vir pauper et tenuis. | |
| I Sa | VulgCont | 18:25 | Dixit autem Saul: Sic loquimini ad David: Non habet rex sponsalia necesse, nisi tantum centum præputia Philisthinorum, ut fiat ultio de inimicis regis. Porro Saul cogitabat tradere David in manus Philisthinorum. | |
| I Sa | VulgCont | 18:26 | Cumque renunciassent servi eius David verba, quæ dixerat Saul, placuit sermo in oculis David, ut fieret gener regis. | |
| I Sa | VulgCont | 18:27 | Et post paucos dies surgens David, abiit cum viris, qui sub eo erant. Et percussit ex Philisthiim ducentos viros, et attulit eorum præputia, et annumeravit ea regi, ut esset gener eius. Dedit itaque Saul ei Michol filiam suam uxorem. | |
| I Sa | VulgCont | 18:28 | Et vidit Saul, et intellexit quod Dominus esset cum David. Michol autem filia Saul diligebat eum. | |
| I Sa | VulgCont | 18:29 | Et Saul magis cœpit timere David: factusque est Saul inimicus David cunctis diebus. | |