UyCyr - I Samuel - 3

3:1  Бала Самуил Әлиниң көз алдида Пәрвәрдигарға хизмәт қилип жүргән еди. У чағларда Пәрвәрдигардин кәлгән сөзләр вә ғайибанә аламәтләр кам еди.

3:2  Бир күни кәчтә көзлири наһайити хирәлишип кәткән Әли өз орнида ятатти.

3:3  Пәрвәрдигарниң ибадәтгаһидики чирақ техи йенип туратти. Самуилму ибадәтгаһта ятатти, келишим сандуғи болса шу йәрдә еди.

3:4  Шу чағда Пәрвәрдигар Самуилни чақирди. — Ләббәй, мана мән, — дәп җавап бәрди Самуил вә

3:5  Әлиниң йениға жүгрәп кәлди, — мени чақирған едиңиз, мана мән! — деди. — Яқ, сени мән чақирмидим, қайтқин, берип җайиңда ят, — деди Әли. Самуил қайтип берип ятти.

3:6  Пәрвәрдигар йәнә: — Самуил! — дәп чақирди. Самуил йәнә орнидин туруп, Әлиниң йениға кәлди вә: — Мени чақирған едиңиз, мана мән! — деди. — Чақирмидим, балам, қайтқин, берип җайиңда ят, — деди у.

3:7  Шу чаққичә Пәрвәрдигарниң сөзи Самуилға техи аян болмиғачқа, у Пәрвәрдигарни тонуматти.

3:8  Пәрвәрдигар Самуилни үчинчи қетим чақирди. У йәнә орнидин туруп Әлиниң йениға кәлди вә: — Мени чақирған едиңиз, мана мән! — деди. Әли шу чағда бу балини Пәрвәрдигарниң чақириватқанлиғини билип йәтти.

3:9  Әли Самуилға: — Берип, җайиңда ят, әгәр йәнә чақирса, сән: «Әй Пәрвәрдигар, сөз қил, қулуңниң қулиғи Сәндә!» дегин, — деди. Самуил берип өз орнида ятти.

3:10  Пәрвәрдигар униң қешиға келип, байиқидәк: — Самуил! Самуил! — дәп чақирди. — Сөз қил, қулуңниң қулиғи Сәндә! — дәп җавап бәрди Самуил.

3:11  Пәрвәрдигар униңға: — Самуил, Мән исраиллар ичидә шундақ бир иш қилмақчимәнки, уни аңлиғучилар аң-таң қалиду.

3:12  Шу чағда Мән Әлиниң аилиси тоғрисида ейтқан сөзлиримниң һәммисини баштин-ахириғичә әмәлгә ашуримән.

3:13  Мән униң аилисини мәңгү җазалайдиғанлиғимни униңға ейтқан едим. Чүнки у оғуллириниң еғир гуналиридин хәвәрдар болуп, уларниң Маңа күпүрлүк қиливатқанлиғини билип туруп, уларни тосимиди.

3:14  Шуниң үчүн Мән Әлиниң аилиси тоғрилиқ қәсәм қилдимки, Әлиниң аилисиниң гуналири һәрқандақ қурванлиқ вә һәдийәләр биләнму мәңгү кәчүрүм қилинмайду, — деди.

3:15  Самуил таң атқичә орнида йетип, андин турди вә Пәрвәрдигарниң ибадәтгаһиниң ишиклирини ачти. У бу сөзни Әлигә ейтиштин қорқти.

3:16  Әли уни: — Әй оғлум Самуил! — дәп чақирди. — Ләббәй, мана мән! — дәп җавап бәрди Самуил.

3:17  Әли униңға: — Пәрвәрдигар саңа немиләрни деди? Мәндин йошурма. Әгәр һәммисини ейтмисаң, Худа сени еғир җазалиғай! — деди.

3:18  Шуңа Самуил һечнемини йошурмай, өз әйни бойичә ейтип бәрди. Әли униңға: — У Пәрвәрдигардур, Униң ирадә қилғини әмәлгә ашқай, — деди.

3:19  Самуил чоң болғансири Пәрвәрдигар униңға яр болуп, у арқилиқ йәткүзүлгән сөзлириниң һечбирини әмәлгә ашурмай қоймиди.

3:20  Шуниң билән Исраилниң шималидики Дан шәһиридин җәнубидики Бәәршәба шәһиригичә болған зиминда яшайдиған пүткүл исраиллар Самуилниң һәқиқәтән Пәрвәрдигар таллиған пәйғәмбәр екәнлигини билип йәтти.

3:21  Пәрвәрдигар Шилода Өзини давамлиқ ашкарә қилди, йәни Өзини Өз сөзи билән Самуилға аян қилди. Буниң билән Самуил Пәрвәрдигарниң сөзини пүткүл исраилларға йәткүзди.