Dari - Job - 27

27:1  ایوب به کلام خود ادامه داده گفت:

27:2  «به حیات خدای قادر مطلق که حق مرا تلف کرده و زندگی مرا تلخ و زار ساخته است، قسم می خورم

27:3  که تا جان به تن دارم و تا زمانی که خدا به من نَفَس می دهد،

27:4  حرف غلط از زبانم شنیده نشود و سخن دروغ نگویم.

27:5  من هیچگاهی حرف شما را تصدیق نمی کنم و تا که بمیرم ادعای بیگناهی می نمایم.

27:6  تا آخر عمر با پاکی و راستکاری و وجدان پاک زندگی می کنم.

27:7  می خواهم که دشمنان من مثل شریران و بدکاران جزا ببینند.

27:8  اگر خدا شخص شریر را هلاک کند و به زندگی اش خاتمه بدهد، چه امیدی برایش باقی می ماند؟

27:9  آیا خدا فریاد شان را در وقت سختی و مشکلات می شنود؟

27:10  آن ها باید از حضور قادر مطلق لذت ببرند و در همه اوقات از او کمک بخواهند.

27:11  اجازه بدهید که من در بارۀ قدرت خدای قادر مطلق بی کم و کاست به شما معلومات بدهم.

27:12  یقین دارم که خود شما هم تا اندازه ای از کارهای او آگاه هستید، پس چرا بیهوده سخن می گوئید؟»

27:13  «این است سرنوشت مردم خطاکار و ظالم که خدای قادر مطلق برای شان تعیین فرموده است:

27:14  این مردم دارای فرزندان زیاد می شوند، اما آن ها یا با شمشیر به قتل می رسند و یا از گرسنگی می میرند.

27:15  کسانی هم که باقی بمانند در اثر مرض و بلا به زیر خاک می روند که حتی بیوه های شان هم برای آن ها گریه و ماتم نمی کنند.

27:16  مردم خطاکار هرچند مثل ریگ دریا پول جمع کنند و بی اندازه لباس داشته باشند،

27:17  اما عاقبت اشخاص نیک پول آن ها را مصرف می کنند و لباس های شان را می پوشند.

27:18  آن ها خانه هائی می سازند که مثل تار عنکبوت و سایبان دشتبانان دوامی ندارند.

27:19  آن ها ثروتمند به بستر می روند، اما وقتی بیدار می شوند و چشم باز می کنند، می بینند که ثروت شان از دست رفته است.

27:20  سیلاب وحشت آن ها را فرا می گیرد و طوفان نیستی در شب آن ها را با خود می برد.

27:21  باد شرقی آن ها را به هوا بلند می کند و از خانه های شان دور می سازد.

27:22  با بیرحمی بر آن ها که در حال فرار هستند، می وزد.

27:23  مردم بخاطر مصیبتی که بر سر آن ها آمده است، کف می زنند و آن ها را مسخره می کنند.»