TurNTB - Job - 3

3:1  Sonunda Eyüp ağzını açtı ve doğduğu güne lanet edip şöyle dedi:

3:2  Sonunda Eyüp ağzını açtı ve doğduğu güne lanet edip şöyle dedi:

3:3  “Doğduğum gün yok olsun, ‘Bir oğul doğdu’ denen gece yok olsun!

3:4  Karanlığa bürünsün o gün, Yüce Tanrı onunla ilgilenmesin, Üzerine ışık doğmasın.

3:5  Karanlık ve ölüm gölgesi sahip çıksın o güne, Bulut çöksün üzerine; Işığını karanlık söndürsün.

3:6  Zifiri karanlık yutsun o geceyi, Yılın günleri arasında sayılmasın, Aylardan hiçbirine girmesin.

3:7  Kısır olsun o gece, Sevinç sesi duyulmasın içinde.

3:8  Günleri lanetleyenler, Livyatan'ı uyandırmaya hazır olanlar, O günü lanetlesin.

3:9  Akşamının yıldızları kararsın, Boş yere aydınlığı beklesin, Tan atışını görmesin.

3:10  Çünkü sıkıntı yüzü görmemem için Anamın rahminin kapılarını üstüme kapamadı.

3:11  “Neden doğarken ölmedim, Rahimden çıkarken son soluğumu vermedim?

3:12  Neden beni dizler, Emeyim diye memeler karşıladı?

3:13  Çünkü şimdi huzur içinde yatmış, Uyuyup dinlenmiş olurdum;

3:14  Yaptırdıkları kentler şimdi viran olan Dünya kralları ve danışmanlarıyla birlikte,

3:15  Evlerini gümüşle dolduran Altın sahibi önderlerle birlikte.

3:16  Neden düşük bir çocuk gibi, Gün yüzü görmemiş yavrular gibi toprağa gömülmedim?

3:17  Orada kötüler kargaşayı bırakır, Yorgunlar rahat eder.

3:18  Tutsaklar huzur içinde yaşar, Angaryacının sesini duymazlar.

3:19  Küçük de büyük de oradadır, Köle efendisinden özgürdür.

3:20  “Niçin sıkıntı çekenlere ışık, Acı içindekilere yaşam verilir?

3:21  Oysa onlar gelmeyen ölümü özler, Onu define arar gibi ararlar;

3:22  Mezara kavuşunca Neşeden coşar, sevinç bulurlar.

3:23  Neden yaşam verilir nereye gideceğini bilmeyen insana, Çevresini Tanrı'nın çitle çevirdiği kişiye?

3:24  Çünkü iniltim ekmekten önce geliyor, Su gibi dökülmekte feryadım.

3:25  Korktuğum, Çekindiğim başıma geldi.

3:26  Huzur yok, sükûnet yok, rahat yok, Yalnız kargaşa var.”