Dari - Psalms - 147

147:1  هَلّلِویاه، سپاس به خداوند، چه نیکوست که برای خدای خود سرود بسرائیم و چقدر دلپذیر که او را ستایش کنیم!

147:2  خداوند اورشلیم را بنا می کند و پراگنده شدگان اسرائیل را جمع می نماید.

147:3  شکسته دلان را شفا می دهد و زخم های ایشان را می بندد.

147:4  خداوند شماره و تعداد ستارگان را می داند و هر کدام آن ها را به نام می شناسد.

147:5  خداوند ما بزرگ است و قوّت او عظیم و حکمت وی بی نهایت.

147:6  خداوند مسکینان را بر می افرازد و شریران را به زمین می اندازد.

147:7  خداوند را با سرود سپاسگزاری بپرستید، و با نوای رباب برای خدای ما نغمه بنوازید.

147:8  او آسمان ها را با ابر ها می پوشاند، باران را برای زمین مهیا می نماید و گیاه را بر کوهها می رویاند.

147:9  او حیوانات را آذوقه می دهد و زاغچه ها را وقتی روزی می خواهند، تغذیه می کند.

147:10  در قوّت اسپ رغبت ندارد و از نیروی پای انسان راضی نمی باشد.

147:11  رضامندی خداوند از ترسندگان وی است و از آنانی که به رحمت وی امیدوارند.

147:12  ای اورشلیم، خداوند را شکر کن. ای سهیون، خدای خود را ستایش کن.

147:13  زیرا که پشت بندهای دروازه هایت را مستحکم کرده و ساکنین ترا برکت می دهد.

147:14  به سرحدات تو صلح می آورد و تو را از بهترین گندم سیر می کند.

147:15  فرمان خود را به زمین می فرستد و کلام او با سرعت پخش می گردد.

147:16  زمین را با لحاف برف می پوشاند و باران یخ را مانند گَرد می پاشد.

147:17  ژاله را مثل سنگریزه می فرستد و کیست که طاقت سرمای آن را داشته باشد؟

147:18  کلام خود را می فرستند و به امر او یخها آب می شوند، باد می وزد و آب به جریان می آید.

147:19  کلام خود را به یعقوب بیان کرده و احکام و داوری های خود را به اسرائیل.

147:20  با هیچ قوم دیگری چنین نکرده است و داوری های او را نمی دانند. هَلّلِویاه، سپاس به خداوند!