VulgSistine - Acts - 22

22:1  Viri fratres, et patres, audite quam ad vos nunc reddo rationem.

22:2  Cum audissent autem quia Hebraea lingua loqueretur ad illos, magis praestiterunt silentium.

22:3  Et dixit: Ego sum vir Iudaeus, natus in Tarso Ciliciae, nutritus autem in ista civitate, secus pedes Gamalielis eruditus iuxta veritatem paternae legis, aemulator legis, sicut et vos omnes estis hodie:

22:4  qui hanc viam persecutus sum usque ad mortem, alligans et tradens in custodias viros ac mulieres,

22:5  sicut princeps sacerdotum mihi testimonium reddit, et omnes maiores natu, a quibus et epistolas accipiens ad fratres Damascum pergebam, ut adducerem inde vinctos in Ierusalem ut punirentur.

22:6  Factum est autem, eunte me, et appropinquante Damasco media die, subito de caelo circumfulsit me lux copiosa:

22:7  et decidens in terram, audivi vocem dicentem mihi: Saule, Saule, quid me persequeris?

22:8  Ego autem respondi: Quis es Domine? Dixitque ad me: Ego sum Iesus Nazarenus, quem tu persequeris.

22:9  Et qui mecum erant, lumen quidem viderunt, vocem autem non audierunt eius, qui loquebatur mecum.

22:10  Et dixi: Quid faciam, Domine? Dominus autem dixit ad me: Surgens vade Damascum: et ibi tibi dicetur de omnibus, quae te oporteat facere.

22:11  Et cum non viderem prae claritate luminis illius, ad manum deductus a comitibus, veni Damascum.

22:12  Ananias autem quidam, vir secundum legem testimonium habens ab omnibus cohabitantibus Iudaeis,

22:13  veniens ad me, et astans dixit mihi: Saule frater respice. Et ego eadem hora respexi in eum.

22:14  At ille dixit: Deus patrum nostrorum praeordinavit te, ut cognosceres voluntatem eius, et videres iustum, et audires vocem ex ore eius:

22:15  quia eris testis illius ad omnes homines eorum, quae vidisti, et audisti.

22:16  Et nunc quid moraris? Exurge, et baptizare, et ablue peccata tua invocato nomine ipsius.

22:17  Factum est autem revertenti mihi in Ierusalem, et oranti in templo, fieri me in stupore mentis,

22:18  et videre illum dicentem mihi: Festina, et exi velociter ex Ierusalem: quoniam non recipient testimonium tuum de me.

22:19  Et ego dixi: Domine ipsi sciunt quia ego eram concludens in carcerem, et caedens per synagogas eos, qui credebant in te:

22:20  et cum funderetur sanguis Stephani testis tui, ego astabam, et consentiebam, et custodiebam vestimenta interficientium illum.

22:21  Et dixit ad me: Vade quoniam ego in nationes longe mittam te.

22:22  Audiebant autem eum usque ad hoc verbum, et levaverunt vocem suam dicentes: Tolle de terra huiusmodi: non enim fas est eum vivere.

22:23  Vociferantibus autem eis, et proiicientibus vestimenta sua, et pulverem iactantibus in aerem,

22:24  iussit tribunus induci eum in castra, et flagellis caedi, et torqueri eum, ut sciret propter quam causam sic acclamarent ei.

22:25  Et cum astrinxissent eum loris, dicit astanti sibi Centurioni Paulus: Si hominem Romanum, et indemnatum licet vobis flagellare?

22:26  Quo audito, Centurio accessit ad tribunum, et nunciavit ei, dicens: Quid acturus es? hic enim homo civis Romanus est.

22:27  Accedens autem tribunus, dixit illi: Dic mihi si tu Romanus es? At ille dixit: Etiam.

22:28  Et respondit tribunus: Ego multa summa civilitatem hanc consecutus sum. Et Paulus ait: Ego autem et natus sum.

22:29  Protinus ergo discesserunt ab illo, qui eum torturi erant. Tribunus quoque timuit postquam rescivit, quia civis Romanus esset, et quia alligasset eum.

22:30  Postera autem die volens scire diligentius qua ex causa accusaretur a Iudaeis, solvit eum, et iussit sacerdotes convenire, et omne concilium, et producens Paulum, statuit inter illos.