VulgConte - Isaiah - 26

26:1  In die illa cantabitur canticum istud in terra Iuda: Urbs fortitudinis nostræ Sion salvator, ponetur in ea murus et antemurale.

26:2  Aperite portas, et ingrediatur gens iusta, custodiens veritatem.

26:3  Vetus error abiit: servabis pacem: pacem, quia in te speravimus.

26:4  Sperastis in Domino in sæculis æternis, in Domino Deo forti in perpetuum.

26:5  Quia incurvabit habitantes in excelso, civitatem sublimem humiliabit. Humiliabit eam usque ad terram, detrahet eam usque ad pulverem.

26:6  Conculcabit eam pes, pedes pauperis, gressus egenorum.

26:7  Semita iusti recta est, rectus callis iusti ad ambulandum.

26:8  Et in semita iudiciorum tuorum Domine sustinuimus te: nomen tuum, et memoriale tuum in desiderio animæ.

26:9  Anima mea desideravit te in nocte: sed et spiritu meo in præcordiis meis de mane vigilabo ad te. Cum feceris iudicia tua in terra, iustitiam discent habitatores orbis.

26:10  Misereamur impio, et non discet iustitiam: in terra sanctorum iniqua gessit, et non videbit gloriam Domini.

26:11  Domine exaltetur manus tua, et non videant: videant, et confundantur zelantes populi: et ignis hostes tuos devoret.

26:12  Domine dabis pacem nobis: omnia enim opera nostra operatus es nobis.

26:13  Domine Deus noster, possederunt nos domini absque te, tantum in te recordemur nominis tui.

26:14  Morientes non vivant, gigantes non resurgant: propterea visitasti et contrivisti eos, et perdidisti omnem memoriam eorum.

26:15  Indulsisti genti Domine, indulsisti genti: numquid glorificatus es? Elongasti omnes terminos terræ.

26:16  Domine in angustia requisierunt te, in tribulatione murmuris doctrina tua eis.

26:17  Sicut quæ concipit, cum appropinquaverit ad partum, dolens clamat in doloribus suis: sic facti sumus a facie tua Domine.

26:18  Concepimus, et quasi parturivimus, et peperimus spiritum: salutes non fecimus in terra, ideo non ceciderunt habitatores terræ.

26:19  Vivent mortui tui, interfecti mei resurgent: expergiscimini, et laudate qui habitatis in pulvere: quia ros lucis ros tuus, et terram gigantum detrahes in ruinam.

26:20  Vade populus meus, intra in cubicula tua, claude ostia tua super te, abscondere modicum ad momentum, donec pertranseat indignatio.

26:21  Ecce enim Dominus egredietur de loco suo, ut visitet iniquitatem habitatoris terræ contra eum: et revelabit terra sanguinem suum, et non operiet ultra interfectos suos.