UyCyr - Judges - 13

13:1  Исраиллар Пәрвәрдигарниң нәзиридә йәнә яман иш қилди. Шуниң билән Пәрвәрдигар уларни 40 жилғичә филистийәликләрниң қолиға чүширип бәрди.

13:2  Шу чағда Зораһ шәһиридә Дан қәбилисидин болған Мановаһ исимлиқ бир киши бар еди. Униң аяли туғмас болуп, пәрзәнди йоқ еди.

13:3  Пәрвәрдигарниң пәриштиси униң аялиға көрүнүп, мундақ деди: — Қара, сән һазирғичә пәрзәнт йүзи көрәлмигән едиң, амма көп өтмәй һамилдар болуп, бир оғул туғисән.

13:4  Буниңдин кейин диққәт қилғин, һарақ-шарап ичмигин. Пак болмиған нәрсиләрни йемигин.

13:5  Гепимни аңла, сән чоқум һамилдар болуп, бир оғул туғисән. У бешиға устира тәккүзмисун, бу оғул қосақтики вақтидин башлапла Пәрвәрдигарға алаһидә аталған болуп, у исраилларни филистийәликләрниң қолидин қутқузушни башлиғучидур.

13:6  Аял ериниң йениға келип: — Худаниң әвәткән адими йенимға кәлди, униң турқи Пәрвәрдигарниң пәриштисигә охшайдикән, бәкму салапәтлик екән. Мән униң қәйәрдин кәлгәнлигини соримидим, уму маңа өз исмини ейтип бәрмиди.

13:7  Амма у маңа: «Сән чоқум һамилдар болуп, бир оғул туғисән. Һарақ-шарап ичмигин. Пак болмиған нәрсиләрни йемигин. Бу оғул қосақтики вақтидин башлап һаятиниң ахириғичә Пәрвәрдигарға алаһидә аталған болиду» деди, — деди.

13:8  Мановаһ Пәрвәрдигарға илтиҗа қилип: — Әй Егәм, Сән әвәткән шу адәмни йәнә бир қетим әвәткәйсән. Бизгә туғулидиған бала тоғрисида қандақ қилишимиздин тәлим бәрсун, — деди.

13:9  Худа Мановаһниң илтиҗасини аңлиди. Униң аяли етизда арам елип олтарғинида, Худаниң пәриштиси униң йениға йәнә кәлди. Бу чағда Мановаһ униң йенида әмәс еди.

13:10  Аяли алдирап ериниң йениға келип: — Алдинқи күни маңа көрүнгән адәм йәнә кәлди, — деди.

13:11  Мановаһ орнидин туруп аялиға әгишип у адәмниң йениға кәлди вә униңдин: — Алдинқи қетим аялимға гәп қилған сизму? — дәп сориди. У адәм: «Шундақ, мән», дәп җавап бәрди.

13:12  Мановаһ униңдин йәнә: — Сизниң сөзлириңиз әмәлгә ашқандин кейин, бала қандақ тәрбийилиниши керәк? Униң вәзиписи немә? — дәп сориди.

13:13  Пәрвәрдигарниң пәриштиси Мановаһқа: — Аялиң мениң ейтқанлиримни есидә чиң сақлисун.

13:14  У үзүмдин ишләнгән һәрқандақ нәрсини йемисун, һарақ-шарап ичмисун, пак болмиған нәрсиләрни йемисун. У мениң буйруқлиримға чоқум әмәл қилсун, — деди.

13:15  Мановаһ Пәрвәрдигарниң пәриштисигә: — Сизгә атап бир оғлақ сояй, пишқичә бирдәм олтирип турғайсиз, — деди.

13:16  Пәрвәрдигарниң пәриштиси Мановаһқа: — Бирдәм олтирип турғиним биләнму бәрибир, йемәклигиңни йемәймән. Амма сән бир көйдүрмә қурванлиқ тәйярлап, уни Пәрвәрдигарға тәғдим қилғин, — деди (бу вақитта Мановаһ униң Пәрвәрдигарниң пәриштиси екәнлигини билмәтти).

13:17  Мановаһ Пәрвәрдигарниң пәриштисигә: — Исмиңизни маңа ейтип бәргәйсиз, дегәнлириңиз әмәлгә ашқанда нам-шәривиңизни улуқлаймиз, — деди.

13:18  Пәрвәрдигарниң пәриштиси Мановаһқа: — Исмимни сорап немә қилисән? Исмимни чүшинишкә сениң әқлиң йәтмәйду, — деди.

13:19  Шуниң билән Мановаһ Пәрвәрдигарға аталған оғлақ билән ашлиқ һәдийәсини қурванлиқ суписи орнида ишлитилгән бир қорам таш үстигә қоюп, көйдүрмә қурванлиқ қилди. Пәрвәрдигар Мановаһ билән униң аялиниң көз алдида Өз мөҗүзисини көрсәтти.

13:20  Қорам таштин от асманға қарап лавулдиғанда, Пәрвәрдигарниң пәриштиси ялқун ичидә учқандәк асманға көтирилди. Буни көрүп Мановаһ билән униң аяли йәргә тизлинип сәҗдә қилди.

13:21  Шуниңдин кейин Пәрвәрдигарниң пәриштиси Мановаһ билән униң аялиға қайта көрүнмиди. Бу ишларни көргән Мановаһ униң Пәрвәрдигарниң пәриштиси екәнлигини билип,

13:22  аялиға: — Биз өлидиған болдуқ, чүнки биз Худани көрдуқ, — деди.

13:23  Амма аяли униңға: — Пәрвәрдигарниң бизни өлтүргүси болса, бизниң көйдүрмә қурванлиғимиз вә ашлиқ һәдийәмизни қобул қилмиған, бизгә бу карамәтләрни көрсәтмигән вә бу әҗайип ишлардин хәвәр бәрмигән болатти, — деди.

13:24  Кейин Мановаһниң аяли бир оғул туғди һәм униңға Шимшон дәп исим қойди. Бу оғул чоң болғанда, Пәрвәрдигар униңға бәхит ата қилди.

13:25  Шимшон Зораһ вә Әштаол шәһириниң оттурисидики Дан қараргаһида турғанда, Пәрвәрдигарниң Роһи уни йетәкләшкә башлиди.