NlCanisius1939 - Psalms - 2

2:1  Waarom razen de volken, Bluffen de naties,

2:2  Komen de koningen der aarde bijeen, Spannen de vorsten samen tegen Jahweh en zijn Gezalfde:

2:3  "Laat ons hun ketens verbreken, Ons van hun boeien ontslaan!"

2:4  Die in de hemelen woont, lacht hen uit, Jahweh bespot ze;

2:5  Dan dreigt Hij ze toornig, Doet ze rillen voor zijn gramschap:

2:6  "Ik zelf stel Mij een koning aan, Op Sion, mijn heilige berg!"

2:7  Nu wil Ik Jahweh’s beslissing verkonden; Hij heeft Mij gezegd: Gij zijt mijn Zoon; Ik heb U heden verwekt.

2:8  Vraag Mij: dan geef Ik U de volkeren tot erfdeel, En de grenzen der aarde tot uw bezit;

2:9  Gij moogt ze vermorzelen met ijzeren knots, En stuk slaan als een aarden pot.

2:10  Koningen, bedenkt het dus wel; Weest gewaarschuwd, wereldregeerders!

2:11  Dient Jahweh in vreze; Beeft, en kust Hem de voeten!

2:12  Anders ontsteekt Hij in toorn, en loopt gij uw verderf tegemoet, Want licht kan zijn gramschap ontvlammen. Gelukkig, wie tot Hem zijn toevlucht neemt!