FarHezareNoh - Romans - 2

2:1  پس تو ای آدمی که دیگری را محکوم می‌کنی، هر که باشی هیچ عذری نداری. زیرا در هر موردی که دیگری را محکوم می‌کنی، خویشتن را محکوم کرده‌ای؛ چون تو که داوری می‌کنی، خودْ همان را انجام می‌دهی.

2:2  ما می‌دانیم که داوری خدا بر کسانی که این‌گونه اعمال را انجام می‌دهند، بر‌‌حق است.

2:3  پس تو ای آدمی که بر دیگران داوری می‌کنی و خودْ همان را انجام می‌دهی، آیا گمان می‌کنی که از داوری خدا خواهی رست؟

2:4  یا اینکه مهربانی، شکیبایی و تحمل عظیم او را خوار می‌شماری و غافلی که مهربانی خدا از آن‌‌روست که تو را به توبه رهنمون شود؟

2:5  امّا تو به‌‌سبب سرسختی و دلِ ناتوبه‌‌کارت، غضب را نسبت به خود، برای روز غضب می‌اندوزی، روزی که در آن داوری عادلانة خدا آشکار خواهد شد.

2:6  خدا «به هر کس مطابق اعمالش سزا خواهد داد.»

2:7  او به کسانی که با پایداری در انجام اعمال نیکو، در پی جلال و حرمت و بقایند، حیات جاویدان خواهد بخشید؛

2:8  امّا بر خودخواهان و منکرانِ حقیقت و شرارت‌پیشگان، خشم و غضب خود را فرو خواهد ریخت.

2:9  هر کس که مرتکب اعمال بد شود دچار رنج و عذاب خواهد شد، نخست یهود و سپس یونانی.

2:10  امّا هر که نیکویی کند، از جلال و حرمت و آرامش برخوردار خواهد شد، نخست یهود و سپس یونانی.

2:11  زیرا خدا تبعیض قائل نمی‌شود.

2:12  همة کسانی که بدون شریعت گناه می‌کنند، بدون شریعت نیز هلاک خواهند شد؛ و همة کسانی که زیر شریعت مرتکب گناه می‌شوند، بنا بر موازین شریعت داوری خواهند شد.

2:13  زیرا شنوندگانِ شریعت نیستند که در نظر خدا پارسایند، بلکه کسانی پارسا شمرده خواهند شد که به شریعت عمل می‌کنند.

2:14  براستی، وقتی غیریهودیان که شریعت ندارند، اصول شریعت را به‌‌صرافت طبع به‌‌جا می‌آورند، آنان هر‌‌چند فاقد شریعتند، لیکن خود برای خویشتن شریعتی هستند.

2:15  زیرا نشان می‌دهند که عمل شریعت بر دلهایشان نگاشته شده است، چنان که وجدانشان گواهی می‌دهد و افکارشان در برابر هم، یا آنان را متهم می‌کند یا تبرئه می‌نماید.

2:16  این در روزی به‌‌وقوع خواهد پیوست که خدا بنا بر انجیلی که من اعلام می‌کنم، رازهای نهان انسانها را به‌‌توسط عیسی مسیح به محاکمه کشد.

2:17  حال، تو که خود را یهودی می‌خوانی و به شریعت تکیه داری و به رابطه‌ات با خدا فخر می‌کنی،

2:18  تو که ارادة او را می‌دانی و چون از شریعت تعلیم یافته‌ای، بهترینها را برمی‌گزینی،

2:19  و اطمینان داری که راهنمای کوران و نور ظلمت‌نشینانی،

2:20  تو که به سبب برخورداری از شریعت که تبلور معرفت و حقیقت است، مربی جاهلان و آموزگار کودکانی،

2:21  تو که دیگران را تعلیم می‌دهی، آیا خود را نمی‌آموزانی؟ تو که بر‌‌ضد دزدی موعظه می‌کنی، آیا خودْ دزدی می‌کنی؟

2:22  تو که می‌گویی نباید زنا کرد، آیا خودْ زنا می‌کنی؟ تو که از بتها نفرت داری، آیا خودْ معبدها را غارت می‌کنی؟

2:23  تو که به داشتن شریعت فخر می‌فروشی، آیا با زیر پا گذاشتنِ آن به خدا بی‌حرمتی می‌کنی؟

2:24  چنانکه نوشته شده است: «به‌‌سبب شما، غیریهودیان به نام خدا کفر می‌گویند.»

2:25  ختنه آنگاه ارزش دارد که شریعت را به‌‌جا آورید، امّا اگر آن را زیر پا بگذارید، مانند این است که ختنه نشده باشید.

2:26  و اگر آنان که ختنه نشده‌اند، مطالبات شریعت را به‌‌جا آورند، آیا ختنه‌شده به‌‌شمار نمی‌آیند؟

2:27  آن که در جسم ختنه نشده، امّا شریعت را نگاه می‌دارد، تو را محکوم خواهد کرد، تو را که با وجود برخورداری از احکام نوشته شده و ختنه، شریعت را زیر پا می‌گذاری.

2:28  زیرا یهودی راستین آن نیست که به ظاهر یهودی باشد، و ختنة واقعی نیز امری جسمانی و ظاهری نیست.

2:29  بلکه یهودی آن است که در باطن یهودی باشد و ختنه نیز امری است قلبی که به‌‌دست روح انجام می‌شود، نه به‌‌واسطة آنچه نوشته‌ای بیش نیست. چنین کسی را خدا تحسین می‌کند، نه انسان.