ABPGRK - Job - 22

22:1  υπολαβών δε Ελιφάζ ο Θαιμανίτης λέγει

22:2  πότερον ουχί ο κύριός εστιν ο διδάσκων σύνεσιν και επιστήμην

22:3  τι γαρ μέλει τω κυρίω εάν συ ήσθα τοις έργοις άμεμπτος η ωφέλεια ότι απλώσης την οδόν σου

22:4  η λόγον σου ποιούμενος ελέγξει σε και συνεισελεύσεταί σοι εις κρίσιν

22:5  πότερον ουχ η κακία σου εστί πολλή αναρίθμητοι δε σου εισίν αι αμαρτίαι

22:6  ηνεχύραζες δε τους αδελφούς σου διακενής αμφίασιν δε γυμνών αφείλου

22:7  ουδέ ύδωρ διψώντας επότισας αλλά πεινώντων εστέρησας ψωμόν

22:8  εθαύμασας δε τινών πρόσωπα ώκισας δε πτωχούς επί της γης

22:9  χήρας δε εξαπέστειλας κενάς ορφανούς δε εκάκωσας

22:10  τοιγαρούν εκύκλωσάν σε παγίδες και εσπούδασε σε πόλεμος εξαίσιος

22:11  το φως σοι σκότος απέβη κοιμηθέντα δε ύδωρ σε εκάλυψε

22:12  μη ουχί ο τα υψηλά ναίων εφορά τους δε ύβρει φερομένους εταπείνωσε

22:13  και είπας τι έγνω ο ισχυρός η κατά του γνόφου κρινεί

22:14  νεφέλη αποκρυφή αυτού και ουχ οραθήσεται και γύρον ουρανού διαπορεύεται

22:15  μη τρίβον αιώνιον φυλάξεις ην επάτησαν άνδρες άδικοι

22:16  οι συνελήφθησαν άωροι ποταμός επιρρέων οι θεμέλιοι αυτών

22:17  οι λέγοντες κύριος τι ποιήσει ημίν η τι επάξεται ημίν ο παντοκράτωρ

22:18  ος δε ενέπλησε τους οίκους αυτών αγαθών βουλή δε ασεβών πόρρω αυτού

22:19  ιδόντες δίκαιοι εγέλασαν άμεμπτος δε εμυκτήρισεν αυτούς

22:20  ει μη ηφανίσθη η υπόστασις αυτών και το κατάλειμμα αυτών καταφάγεται πυρ

22:21  γενού δη σκληρός εάν υπομείνης είτα ο καρπός σου έσται εν αγαθοίς

22:22  έκλαβε δε εκ στόματος αυτού εξηγορίαν και ανάλαβε τα ρήματα αυτού εν καρδία σου

22:23  εάν δε επιστραφής και ταπεινώσης σεαυτόν έναντι κυρίου πόρρω εποίησας από διαίτης σου άδικον

22:24  θήση επί χώματι εν πέτρα και ως πέτρα χειμάρρου Ωφείρ

22:25  έσται ουν σου ο παντοκράτωρ βοηθός από εχθρών καθαρόν δε αποδώσει σε ώσπερ αργύριον πεπυρωμένον

22:26  είτα παρρησιασθήση έναντι κυρίου αναβλέψας εις τον ουρανόν ιλαρώς

22:27  ευξαμένου δε σου προς αυτόν εισακούσεταί σου δώσει δε σοι αποδούναι τας ευχάς

22:28  αποκαταστήσει δε σοι δίαιταν δικαιοσύνης επί δε οδοίς σου έσται φέγγος

22:29  ότι εταπείνωσεν εαυτόν και ερείς υπερηφανεύσατο και κύφοντα τοις οφθαλμοίς σώσει

22:30  ρύσεται αθώον και διασώθητι εν καθαραίς χερσί σου