PolUGdanska - Job - 24

24:1  Czemu, skoro od Wszechmocnego nie są zakryte czasy, ci, którzy go znają, nie widzą jego dni?

24:2  Niektórzy przesuwają granice, zabierają trzody i pasą je.

24:3  Osła sierot pędzą i wołu wdowy biorą w zastaw.

24:4  Spychają z drogi ubogich, biedni ziemi muszą się kryć razem.

24:5  Oto jak dzikie osły na pustyni wychodzą oni do swojej pracy, wstając rano na łup. Pustynia wydaje chleb dla nich oraz ich dzieci.

24:6  Na polu żną zboże i zbierają grona w winnicy niegodziwych.

24:7  Nagich zmuszają nocować bez ubrania, tak że nie mają czym się nakryć w czasie chłodów;

24:8  Przemoczeni ulewą górską, bez schronienia przytulają się do skały.

24:9  Odrywają od piersi sieroty, od ubogiego biorą zastaw.

24:10  Nagiego zmuszają do chodzenia bez ubrania, a głodnym zabierają snopy.

24:11  A ci, którzy pośród ich murów wyciskają oliwę i tłoczą w prasach, są spragnieni.

24:12  Ludzie w mieście wzdychają, dusze śmiertelnie rannych wołają, a Bóg im w tym nie przeszkadza.

24:13  To są ci, którzy się sprzeciwiają światłości, nie znają jej dróg ani nie trwają na jej ścieżkach.

24:14  Morderca wstaje przed świtem i zabija ubogiego i potrzebującego, a w nocy jest jak złodziej.

24:15  Oko cudzołożnika czeka na zmierzch, mówiąc: Nikt mnie nie zobaczy, i zakrywa on swoje oblicze.

24:16  W ciemności podkopują domy, które sobie za dnia oznaczyli, nie znają światła.

24:17  Dla nich bowiem poranek jest jak cień śmierci. Jeśli ktoś ich rozpozna, ogarnia ich strach cienia śmierci.

24:18  Lekko unoszą się na wodach, przeklęty jest ich dział na ziemi, nie patrzą na drogę do winnic.

24:19  Jak susza i upał trawią wody śniegu, tak grób trawi grzeszników.

24:20  Zapomni o nim łono jego matki, a robak będzie się nim karmić jak słodycz; nikt go więcej nie wspomni, a nieprawość zostanie połamana jak drzewo.

24:21  Dręczy niepłodną, która nie rodziła, a wdowie nie czyni dobra.

24:22  Pociąga też mocarzy swoją siłą; gdy powstaje, nikt nie jest pewien swego życia.

24:23  Dano mu, że może oprzeć się bezpiecznie; jego oczy jednak patrzą na ich drogi.

24:24  Na chwilę zostali wywyższeni, ale już ich nie ma; zostali poniżeni i ściśnieni jak wszyscy inni, a jak wierzch kłosa zostaną wycięci.

24:25  A jeśli tak nie jest, kto mi udowodni kłamstwo i obróci wniwecz moje słowa?