PolUGdanska - Judges - 5

5:1  Tego dnia Debora i Barak, syn Abinoama, śpiewali:

5:2  Błogosławcie Pana za zemstę dokonaną w Izraelu, za to, że lud dobrowolnie się ofiarował.

5:3  Słuchajcie, królowie, nadstawcie uszu, książęta: Ja Panu, ja będę śpiewać, będę śpiewać Panu, Bogu Izraela.

5:4  Panie, gdy wyszedłeś z Seiru, gdy przechodziłeś przez pole Edom, ziemia drżała, niebiosa kropiły, a obłoki kropiły wodą.

5:5  Góry topniały przed Panem jak góra Synaj – przed Panem, Bogiem Izraela.

5:6  Za dni Szamgara, syna Anata, za dni Jael wyludniły się drogi, a ci, którzy wyruszyli w drogę, chodzili krętymi ścieżkami.

5:7  Opustoszały wsie w Izraelu, opustoszały, aż powstałam ja, Debora, aż powstałam jako matka w Izraelu.

5:8  Gdy Izrael wybrał sobie nowych bogów, wtedy w bramach nastała wojna; tarczy jednak ani włóczni nie było widać wśród czterdziestu tysięcy w Izraelu.

5:9  Moje serce skłania się ku wodzom Izraela, tym, którzy dobrowolnie się ofiarowali. Błogosławcie Pana.

5:10  Wy, którzy jeździcie na białych oślicach i zasiadacie na sądach, i którzy chodzicie po drogach, opowiadajcie;

5:11  Że ucichł trzask strzelców w miejscach, gdzie czerpie się wodę; tam niech opowiadają o sprawiedliwości Pana, sprawiedliwości w jego wsiach w Izraelu. Wtedy lud Pana zstąpi do bram.

5:12  Przebudź się, przebudź, Deboro; przebudź się, przebudź i zaśpiewaj pieśń! Powstań, Baraku, i prowadź do niewoli swych jeńców, synu Abinoama.

5:13  Wtedy ci, którzy pozostali, panowali nad możnymi z ludu. Pan dopomógł mi panować nad mocarzami.

5:14  Z Efraima wyszedł ich korzeń przeciw Amalekowi, za tobą Beniamin wśród twego ludu; z Makir wyszli przywódcy, a z Zebulona pisarze.

5:15  Także książęta Issachara byli z Deborą; Issachara też, jak i Baraka pieszo posłano do doliny. Lecz w oddziałach Rubena toczyły się wielkie rozważania serca.

5:16  Czemu siedziałeś między oborami, słuchając wrzasku stad? W oddziałach Rubena toczyły się wielkie rozważania serca.

5:17  Gilead mieszkał za Jordanem, a dlaczego Dan przebywał na okrętach? Aszer pozostał na brzegu morskim i mieszkał w swoich zatokach.

5:18  Zebulon to lud, który narażał swe życie, podobnie jak Neftali – na wzniesieniach pól.

5:19  Przybyli królowie i walczyli, walczyli wówczas królowie Kanaanu w Tanak, nad wodami Megiddo; nie odnieśli jednak korzyści w srebrze.

5:20  Z nieba walczyły; gwiazdy ze swoich miejsc walczyły z Siserą.

5:21  Rzeka Kiszon ich porwała, pradawna rzeka, rzeka Kiszon. Podeptałaś, o duszo moja, mocarzy.

5:22  Wtedy się roztrzaskały kopyta końskie od rozpędu mocarzy.

5:23  Przeklinajcie Meroz, powiedział Anioł Pana, przeklinajcie srodze jego obywateli, bo nie przyszli na pomoc Panu, na pomoc Panu przeciwko mocarzom.

5:24  Błogosławiona między kobietami Jael, żona Chebera Kenity; będzie błogosławiona nad kobietami mieszkającymi w namiocie.

5:25  Prosił o wodę, a ona dała mleka, a w okazałym naczyniu przyniosła masło.

5:26  Swą lewą ręką sięgnęła po kołek, a prawą – po młot kowalski; uderzyła Siserę, przebiła jego głowę, przeszyła i przekłuła jego skronie.

5:27  Zwinął się u jej nóg, padł, leżał; zwinął się u jej nóg, padł; gdzie się zwinął, tam padł zabity.

5:28  Matka Sisery wyglądała przez okno i wołała przez kratę: Dlaczego jego rydwan opóźnia się z przybyciem? Dlaczego zwlekają koła jego zaprzęgów?

5:29  Najmądrzejsze z jej kobiet odpowiedziały, jak i ona sama sobie odpowiadała:

5:30  Czyż nie trafili na łup i nie dzielą go? Każdy mężczyzna dostanie pannę albo dwie; różnobarwne łupy oddają Siserze, różnobarwne łupy haftowane, różnobarwne łupy haftowane z obu stron, na szyję biorących łupy.

5:31  Tak niech zginą wszyscy twoi wrogowie, Panie. A ci, którzy ciebie miłują, niech będą jak słońce, gdy wschodzi w swojej mocy. I ziemia żyła w pokoju przez czterdzieści lat.