TurHADI - Luke - 10

10:1  Bundan sonra Rab yetmiş şakirt daha tayin etti. Onları gideceği her şehre, her yere önden ikişer ikişer gönderdi.

10:2  Onlara şöyle dedi: “Toplanacak büyük bir insan hasadı var. Fakat hasadı kaldıracak işçiler az. Hasat Rab’be aittir. O’na yalvarın ki, hasadı kaldıracak işçiler göndersin.

10:3  “Haydi gidin! Sizi kurtların arasına kuzular gibi gönderiyorum.

10:4  Yanınıza hiç para, erzak torbası ve çarık almayın. Yolda durup kimseyle selamlaşmayın.

10:5  Bir eve girmeden önce, ‘Bu eve selâmet olsun!’ deyin.

10:6  Eğer o ev selâmet dileğinize lâyıksa, selâmet dileğiniz o evde kalsın; değilse, size dönsün.

10:7  Selâmet olan evde kalın, size ne ikram ederlerse yiyip için, çünkü işçi emeğinin karşılığını hak eder. Evden eve taşınmayın.

10:8  “Bir şehre girdiğinizde insanlar sizi iyi karşılarsa, size ne ikram ederlerse yiyin.

10:9  Oradaki hastalara şifa verin; onlara, ‘Allah’ın Hükümranlığı size yaklaştı’ deyin.

10:10  “Gittiğiniz şehirde sizi iyi karşılamazlarsa, şehrin sokaklarına çıkıp şöyle deyin:

10:11  ‘Şehrinizin ayağımıza yapışan tozunu bile size ikaz olsun diye silkiyoruz! Fakat şunu bilin ki, Allah’ın Hükümranlığı size yaklaştı.’

10:12  Size söylüyorum, hesap günü o şehirde yaşayanların hali Sodom halkınınkinden beter olacaktır.”

10:13  “Vay haline ey Korazin halkı! Vay haline ey Beytsayda halkı! Eğer aranızda yapılan mucizeler Sur ve Sayda’da yapılsaydı, oraların halkı çoktan tövbe etmiş olurdu. Çul kuşanıp kül içinde otururdu.

10:14  Fakat hesap günü, Sur ve Sayda’nın hali sizinkinden daha dayanılır olacaktır.

10:15  Sen Kefarnahum, semaya çıkarılacağını mı sanıyorsun? Hayır, ölüler diyarına indirileceksin!

10:16  “Sizi dinleyen, beni dinlemiş olur. Sizi reddeden, beni reddetmiş olur. Beni reddeden de beni gönderen Allah’ı reddetmiş olur.”

10:17  Yetmiş şakirt yolculuklarından sevinç içinde döndü. İsa’ya, “Efendimiz” dediler, “Senin adını andığımızda cinler bile bize itaat etti!”

10:18  İsa onlara şöyle dedi: “Şeytan’ın gökten yıldırım gibi düştüğünü gördüm.

10:19  Bakın, Şeytan’ın emrindeki cinler, yılanlara ve akreplere benzer. Ben size bunları ayak altına alma yetkisini verdim. Düşmanınız Şeytan’a galip geleceksiniz. Size hiçbir şey zarar veremeyecek.

10:20  Fakat cinlerin size boyun eğmesine değil, isimlerinizin semada yazılmasına sevinin.”

10:21  O anda İsa Mukaddes Ruh’la coşarak şöyle dedi: “Semavî Baba, yerin ve göğün Efendisi! Sana şükrederim. Çünkü bu hakikatleri hikmetli ve akıllı kişilerden gizledin, çocuk kadar saf insanlara açtın. Evet, semavî Baba, bu senin iradene uygundur.

10:22  Semavî Babam her şeyi bana emanet etti. Semavî Oğul’un kim olduğunu semavî Baba dışında hiç kimse bilmez. Semavî Baba’nın kim olduğunu da kimse bilmez. Semavî Baba’yı sadece semavî Oğlu ve Oğlu’nun O’nu tanıtmak istediği kişiler tanır” dedi.

10:23  İsa şakirtlerine döndü, özel olarak onlara şöyle dedi: “Sizin gördüklerinizi görenlere ne mutlu!

10:24  Size şunu söyleyeyim, birçok peygamber ve hükümdar sizin şimdi gördüklerinizi görmek istediler, fakat göremediler. Duymak istediler, fakat duyamadılar.”

10:25  Bir şeriat âlimi ayağa kalkıp İsa’yı imtihan etmek amacıyla şöyle dedi, “Hoca, ebedî hayata kavuşmak için ne yapmalıyım?”

10:26  İsa, “Tevrat’ta ne yazılı? Orada okuduğundan ne anlıyorsun?” diye sordu.

10:27  Adam şöyle cevap verdi: “Rab Allahın’ı bütün kalbinle, bütün canınla, bütün gücünle ve bütün aklınla sev, komşunu da kendini sevdiğin gibi sev” dedi.

10:28  İsa, “Doğru cevabı verdin. Böyle yaparsan ebedî hayata kavuşursun” dedi.

10:29  Fakat adam kendini haklı çıkarmak isteyerek, “Peki komşum kim?” diye sordu.

10:30  İsa şöyle cevap verdi: “Adamın biri Kudüs’ten Eriha’ya giderken haydutların eline düşmüş. Haydutlar adamı soymuşlar, dövmüşler ve yarı ölü vaziyette bırakarak çekip gitmişler.

10:31  Tesadüfen oradan geçmekte olan bir rahip onu görmüş, fakat durup yardım etmeden yolun öbür tarafına geçip gitmiş.

10:32  Sonra bir Levili oraya gelmiş. Yaralı adamı görmüş, fakat o da yardım etmeden geçip gitmiş.

10:33  Yolu oradan geçen bir Samiriyeli yaralı adamı görmüş. Yüreği sızlamış.

10:34  Adamın yanına gidip yaralarına zeytinyağı ve şarap dökmüş, yaralarını sarmış. Sonra da adamı eşeğine bindirip hana götürmüş, orada onunla ilgilenmiş.

10:35  Ertesi gün hancıya iki dinar vermiş ve, ‘Ona iyi bak, eğer verdiğim paradan daha fazlasını harcarsan dönüşte sana öderim’ demiş.”

10:36  İsa şeriat âlimine, “Sence bu üç kişiden hangisi haydutlar arasına düşen adama hakiki komşu gibi davrandı?” diye sordu.

10:37  Şeriat âlimi, “Ona acıyıp yardım eden” diye cevap verdi. İsa, “O zaman sen de git aynısını yap” dedi.

10:38  İsa ve şakirtleri yola devam edip bir köye girdiler. Orada Marta adında bir kadın onları evinde misafir etti.

10:39  Marta’nın Meryem adında bir kız kardeşi vardı. Meryem, Efendimiz İsa’nın ayaklarının dibine oturmuş O’nun konuşmasını dinliyordu.

10:40  Fakat Marta’nın yapacak bir sürü işi vardı. Dikkatini İsa’nın dediklerine veremiyordu. İsa’nın yanına geldi ve O’na, “Efendimiz, kardeşim bütün işi bana bıraktı. Aldırmıyor musun? Söyle bana yardım etsin!” dedi.

10:41  Buna cevap olarak İsa, “Marta, Marta, sen her şeyi çok dert ediyorsun.

10:42  Aslında sadece bir şey gereklidir, Meryem onu seçti; seçtiği de ondan alınmayacaktır” dedi.