TurHADI - Luke - 1

1:1  Şimdiye kadar birçok kişi aramızda geçen olayları kayda geçirmeye girişti.

1:2  Biz de onlar gibi bu olayların haberini, başlangıçtan beri görgü şahitlerinden ve Allah’ın kelâmını vazetmekle vazifeli olanlardan aldık.

1:3  Ben de bütün bu olanları başından itibaren dikkatlice inceledim; muhterem Teofilos, bunları sana sırasıyla yazmaya karar verdim.

1:4  Bunu, duyduklarının doğru olduğunu bilesin diye yaptım.

1:5  Yahudiye Kralı Hirodes zamanında Aviya bölüğünden Zekeriya adında bir rahip vardı. Zekeriya’nın karısı da kendisi gibi Harun’un soyundandı. İsmi Elizabet’ti.

1:6  Zekeriya ve Elizabet, Allah katında sâlih kişilerdi. Rab’bin bütün emirlerini ve kaidelerini kusursuzca yerine getirirlerdi.

1:7  Zekeriya’yla Elizabet’in çocukları yoktu, çünkü Elizabet kısırdı. Üstelik her ikisinin de yaşı geçkindi.

1:8  Mabette hizmet sırası Aviya bölüğüne gelmişti; Zekeriya da Allah’a hizmet etmeye hazırdı.

1:9  Rahipler, Rab’bin mabedinde kimin buhur yakacağını belirlemek için kendi aralarında kura çekerlerdi; bu sefer kura Zekeriya’ya düştü.

1:10  Buhur yakılan saatte mabedin dışında büyük bir kalabalık toplanmış dua ediyordu.

1:11  O sırada Rab’bin bir meleği Zekeriya’ya göründü. Melek, Allah’a buhur yakılan masanın sağında duruyordu.

1:12  Zekeriya meleği görünce şaşırdı, korkuya kapıldı.

1:13  Melek ona şöyle dedi: “Korkma Zekeriya, Allah dualarını işitti. Karın Elizabet sana bir oğul doğuracak, adını Yahya koyacaksın.

1:14  Sevinip coşacaksın, birçok kişi senin sevincine katılacak.

1:15  Doğacak bebek Rab’bin nazarında önemli olacak. Ağzına şarap veya başka içki sürmeyecek. Daha ana rahmindeyken Mukaddes Ruh’la dolacak.

1:16  Bu çocuk İsrailoğullarının birçoğunu Rab Allah’a döndürecek.

1:17  Onları Rab’bin gelişine hazırlayacak. İlyas’ın gücüyle ve ruhuyla Rab’bin önünden gidecek. Babaların kalplerini çocuklarına karşı yumuşatacak. Allah’a itaat etmeyenlerin fikrini değiştirip doğru yola yöneltecek. Böylece Rab’bin gelişine hazır bir cemaat yetiştirecektir.”

1:18  Zekeriya meleğe, “Bundan nasıl emin olabilirim? Ben yaşlı bir adamım, karım da çok yaşlı” dedi.

1:19  Melek ona şöyle cevap verdi: “Ben Cebrail’im. Her zaman Allah’ın huzurundayım. Allah beni seninle konuşmam, bu iyi haberi bildirmem için gönderdi.

1:20  Şimdi bak! Bu dediklerim yerine gelinceye kadar konuşamayacaksın. Sözlerime inanmadığın için dilin tutulacak. Fakat söylediklerim, tayin edilen zamanda yerine gelecek.”

1:21  Dışarıda cemaat hâlâ Zekeriya’yı bekliyordu; mabette neden bu kadar uzun kaldığını merak ediyordu.

1:22  Zekeriya mabetten çıktığında konuşamıyordu. İnsanlar onun mabette olağanüstü bir şey gördüğünü anladılar. Zekeriya’nın dili tutulmuştu, ama gördüklerini işaretlerle onlara anlattı.

1:23  Hizmet süresi bitince evine döndü.

1:24  Bir süre sonra Zekeriya’nın karısı Elizabet hamile kaldı, beş ay dışarı çıkmadı.

1:25  Elizabet, “Benim için bu mucizeyi Rab yaptı. Nihayet bana ilgi gösterdi, insanların önünde duyduğum utançtan kurtardı” dedi.

1:26  Elizabet’in hamileliğinin altıncı ayında Allah melek Cebrail’i Celile bölgesinin Nasıra kasabasında yaşayan bir kıza gönderdi. Kızın adı Meryem’di. Meryem, Davud’un soyundan Yusuf ile nişanlıydı.

1:27  Elizabet’in hamileliğinin altıncı ayında Allah melek Cebrail’i Celile bölgesinin Nasıra kasabasında yaşayan bir kıza gönderdi. Kızın adı Meryem’di. Meryem, Davud’un soyundan Yusuf ile nişanlıydı.

1:28  Melek, Meryem’e göründü ve ona şöyle dedi: “Selâm Meryem! Allah’ın lütfuna eriştin. Rab seninledir.”

1:29  Bu sözler Meryem’i şaşırttı; meleğin bu selâmla ne demek istediğini anlamaya çalıştı.

1:30  Melek ona, “Korkma Meryem, Allah’ın lütfuna eriştin” dedi.

1:31  Sonra şöyle devam etti: “Şimdi iyi dinle! Hamile kalıp bir oğul dünyaya getireceksin, adını İsa koyacaksın.

1:32  O büyük olacak. O’na yüceler yücesi Allah’ın semavî Oğlu denecek; Rab Allah O’nu atası Davud gibi kral yapacak.

1:33  O, Yakub’un halkı İsrailoğullarına ebediyen hükmedecek, hükümranlığı hiçbir zaman sona ermeyecek.”

1:34  Meryem meleğe, “Ben hâlâ bakireyim. Bu nasıl olur?” diye sordu.

1:35  Melek şöyle cevap verdi: “Mukaddes Ruh seni ziyaret edecek, yüceler yücesi Allah’ın kudreti seni saracak. Doğacak olan mukaddes bebek Allah’ın semavî Oğlu diye çağrılacak.

1:36  Ayrıca akraban Elizabet’in de geçkin yaşına rağmen bir oğlu olacak. Kısır sanılıyordu, fakat şimdi altı aylık hamiledir.

1:37  Allah için imkânsız bir şey yoktur.”

1:38  Bunun üzerine Meryem meleğe, “Ben Rab’bin kuluyum. Sen nasıl diyorsan öyle olsun” dedi. Bundan sonra melek onun yanından ayrıldı.

1:39  Meryem hemen hazırlanıp Yahuda’nın dağlık bölgesinde bir kasabaya gitti. Zekeriya ve Elizabet orada yaşardı.

1:40  Zekeriya’nın evine vardı, Elizabet’i selâmladı.

1:41  Meryem’in selâmını duyan Elizabet’in karnındaki bebek kıpırdadı. Elizabet Mukaddes Ruh’la doldu ve konuşmaya başladı.

1:42  Yüksek sesle Meryem’e şöyle dedi: “Sen kadınlar arasında mübareksin; rahminin ürünü de mübarektir.

1:43  Nasıl oldu da Efendim’in annesi bana geldi?

1:44  Ben selamını duyar duymaz karnımdaki bebek sevinçten kıpırdadı.

1:45  Ne mutlu sana! Çünkü Rab’bin sana olan vaatlerini yerine getireceğine iman ettin.”

1:46  Meryem de şöyle dedi: “Bütün kalbimle Rab’be hamdederim.

1:47  Yüreğim sevinçle doludur, çünkü Allah Kurtarıcımdır.

1:48  O, benim gibi önemsiz bir kuluna ilgi gösterdi. Artık her çağda insanlar beni mübarek sayacak,

1:49  çünkü kadir Allah benim için azametli işler yaptı. O’nun adı mukaddestir.

1:50  O’na hürmet edenlere nesiller boyunca merhamet eder.

1:51  Büyük kudretiyle muazzam işler yaptı. Mağrurları perişan etti.

1:52  Hükümdarları tahtlarından indirdi, sıradan insanları ise yükseltti.

1:53  Açları nimetlerle doyurdu. Zenginleri ise eli boş çevirdi.

1:54  Kendisine kulluk eden İsrailoğullarına yardım etti. Merhamet etmeyi unutmadı.

1:55  Atalarımıza, İbrahim’le soyuna ezelden beri verdiği sözü tuttu.”

1:56  Meryem, Elizabet ile yaklaşık üç ay kalıp evine döndü.

1:57  Nihayet Elizabet’in doğurma vakti geldi. Bir erkek çocuk doğurdu.

1:58  Elizabet’in komşuları ve akrabaları, Rab’bin ona çok merhametli davrandığını duydular, onun sevincini paylaştılar.

1:59  Bebek sekiz günlükken sünnetine geldiler; ona, babası Zekeriya’nın adını vermek istediler.

1:60  Elizabet buna karşı çıktı, “Olmaz! Adı Yahya olacak” dedi.

1:61  Ona, “Ailende Yahya isimli kimse yok ki” dediler.

1:62  Sonra Zekeriya’ya dönüp işaretlerle bebeğin adını ne koyacağını sordular.

1:63  Zekeriya bir yazı levhası istedi; “Çocuğun adı Yahya olacak” diye yazdı. Orada bulunan herkes şaşıp kaldı.

1:64  Bu arada Zekeriya’nın dili birdenbire çözüldü; konuşmaya, Allah’a hamdetmeye başladı.

1:65  Bütün komşular korkuya kapıldı. Yahudiye’nin dağlık bölgesinde yaşayan herkes olanları konuşuyordu;

1:66  çocuğun nasıl biri olacağını merak ediyorlardı. Çünkü Rab’bin onu himaye ettiği belliydi.

1:67  Yahya’nın babası Zekeriya Mukaddes Ruh’la doldu; şöyle peygamberlik etti:

1:68  “İsrail’in ibadet ettiği Rab Allah’a hamtlar olsun! Çünkü O, halkına yardım edip onları esaretten kurtardı.

1:69  Ezelden beri mukaddes peygamberlerinin ağzıyla vaat ettiği gibi, Kulu Davud’un soyundan bize kudretli bir Kurtarıcı gönderdi.

1:70  Ezelden beri mukaddes peygamberlerinin ağzıyla vaat ettiği gibi, Kulu Davud’un soyundan bize kudretli bir Kurtarıcı gönderdi.

1:71  Allah, bizi düşmanlarımızdan koruyacağına, bizden nefret edenlerin elinden kurtaracağına söz verdi.

1:72  Atalarımızla yaptığı mukaddes ahde sadık kaldı, atalarımıza merhamet etti.

1:73  Bu ahit, Allah’ın atamız İbrahim’e verdiği vaatti.

1:74  Bu vaatle Allah bizi düşmanlarımızın elinden kurtaracağına söz vermişti. Öyle ki, korkusuzca O’na ibadet edebilelim, ömrümüz boyunca O’nun önünde pak ve sâlih kişiler olabilelim.

1:75  Bu vaatle Allah bizi düşmanlarımızın elinden kurtaracağına söz vermişti. Öyle ki, korkusuzca O’na ibadet edebilelim, ömrümüz boyunca O’nun önünde pak ve sâlih kişiler olabilelim.

1:76  Sen yavrum, yüceler yücesi Allah’ın peygamberi olacaksın; Rab’bin önünden gidip insanları O’nun gelişine hazırlayacaksın.

1:77  O’nun halkına, günahlarının affedilerek kurtulacaklarını anlatacaksın.

1:78  Allahımız’ın büyük merhametiyle Üzerimize yücelerden Nur doğacak;

1:79  Karanlıkta ve ölüm korkusu içinde yaşayanlara ışık olacak, Bizi selâmet yolunda yürütecek.”

1:80  Yahya büyüyor ve ruhani yönden kuvvetleniyordu. İsrail halkına Allah’ın kelâmını tebliğ edeceği güne kadar kırlarda yaşadı.