TurHADI - Luke - 18

18:1  Sonra İsa şakirtlerine yılmadan devamlı dua etmeleri için şu misali anlattı:

18:2  “Bir zamanlar şehrin birinde bir hâkim varmış. Allah’tan korkmaz, insanlara da saygı duymazmış.

18:3  Aynı şehirde bir de dul bir kadın varmış. Sürekli bu hâkime gelip, ‘Davacı olduğum adamdan hakkımı al’ dermiş.

18:4  “Hâkim bir süre dul kadına yardım etmek istememiş. Fakat sonunda kendi kendine, ‘Allah’tan korkmuyorum. İnsanlara da saygı duymuyorum.

18:5  Fakat bu dul kadın beni rahatsız ediyor. Onun için hakkını almalıyım. Aksi halde beni rahatsız etmeye devam edecek, canımdan bezdirecek’ demiş.”

18:6  İsa şöyle devam etti: “Adaletsiz hâkimin dediklerine dikkat edin.

18:7  Allah’ın seçilmiş halkı gece gündüz O’na yakarır ve Allah mutlaka onlara haklarını verir. Onları çok bekletmez.

18:8  Size söylüyorum, Allah onlara tez yardım edecek. Fakat İnsanoğlu geldiğinde yeryüzünde O’na iman eden insanlar bulacak mı?”

18:9  Bazıları sâlih kişiler olduklarına inanıyor, başkalarını küçümsüyorlardı.

18:10  İsa onlara şu misali anlattı: “Bir gün iki adam dua etmek için mabede gitmiş. Bunlardan biri Ferisi, diğeri de vergiciymiş.

18:11  Ferisi ayakta kendi kendine şöyle dua etmiş: ‘Allah’ım, sana şükrederim. Başka insanlar gibi hile, zina, hırsızlık etmiyorum. Şu vergici gibi de değilim.

18:12  Haftada iki gün oruç tutar, kazancımın onda birini veririm.’

18:13  “Vergici ise bir köşede durmuş, dua ederken utancından başını göğe doğru kaldırmak bile istememiş. Göğsüne vurarak, ‘Allah’ım, bana merhamet et. Ben günahkârım!’ demiş.

18:14  Size söylüyorum, Ferisi değil, vergici evine affedilmiş olarak döndü. Çünkü kendini yücelten küçülecek, kendini küçük gören ise yüceltilecektir.”

18:15  Bazıları İsa’ya küçük çocuklarını getirdi. Onlara dokunup takdis etmesini istediler. Bunu gören şakirtler onlara engel olmaya çalıştı.

18:16  Fakat İsa çocukları yanına çağırdı, “Bırakın, çocuklar bana gelsin. Onlara engel olmayın, çünkü Allah’ın Hükümranlığı bu küçük çocuklar gibi saf olanlara aittir.

18:17  Emin olun, Allah’ın Hükümranlığı’nı çocuk gibi kabul etmeyen, bu hükümranlığa asla giremez” dedi.

18:18  İleri gelenlerden biri İsa’ya, “İyi kalpli hoca, ebedî hayata kavuşmak için ne yapmalıyım?” diye sordu.

18:19  İsa, “Bana neden iyi diyorsun? Allah’tan başka iyi olan yoktur.

18:20  O’nun emirlerini biliyorsun: ‘Zina etme, adam öldürme, hırsızlık yapma, yalan yere şahitlik etme, annene babana hürmet et’” dedi.

18:21  Adam, “Ben bunların hepsini gençliğimden beri yerine getiriyorum” dedi.

18:22  İsa bunu duyunca, “Hâlâ bir eksiğin var. Neyin varsa hepsini sat ve parayı fakirlere dağıt. Böylece semada hazinen olur. Sonra da gel beni takip et” dedi.

18:23  Adam bu sözleri duyunca çok üzüldü, çünkü son derece zengindi.

18:24  Onun üzüntüsünü gören İsa, “Varlıklı insanların Allah’ın Hükümranlığı’na girmeleri zordur!

18:25  Devenin iğne deliğinden geçmesi, zengin insanın Allah’ın Hükümranlığı’na girmesinden daha kolaydır” dedi.

18:26  Bu sözleri duyanlar, “Öyleyse kim kurtulabilir?” diye sordular.

18:27  İsa, “İnsanlar için imkânsız olanı Allah yapabilir” diye cevap verdi.

18:28  Petrus İsa’ya, “Bak, biz her şeyi bırakıp senin peşinden geldik” dedi.

18:29  İsa, “Emin olun, Allah’ın Hükümranlığı uğruna evini, karısını, kardeşlerini, anne babasını ya da çocuklarını feda eden herkes, bu dünyada bunların kat kat fazlasını alacaktır; ahirette de ebedî hayata sahip olacaktır” dedi.

18:30  İsa, “Emin olun, Allah’ın Hükümranlığı uğruna evini, karısını, kardeşlerini, anne babasını ya da çocuklarını feda eden herkes, bu dünyada bunların kat kat fazlasını alacaktır; ahirette de ebedî hayata sahip olacaktır” dedi.

18:31  İsa on iki havariyi bir kenara çekip şöyle dedi: “Şimdi Kudüs’e gidiyoruz. Peygamberlerin İnsanoğlu hakkında yazdıkları yerine gelecek.

18:32  İnsanoğlu işgalcilere teslim edilecek. O’nunla alay edecekler, O’na hakaret edecekler, yüzüne tükürecekler.

18:33  O’nu kırbaçlayıp öldürecekler. Fakat O üçüncü gün dirilecek.”

18:34  Havariler bu sözlerden hiçbir şey anlamadılar. Bu sözlerin anlamı onlardan gizlenmişti; anlatılanları kavrayamadılar.

18:35  İsa Eriha şehrine yaklaşırken yol kenarında kör bir adam oturmuş dileniyordu.

18:36  Kör adam yoldan geçen kalabalığın sesini duyunca “Ne oluyor?” diye sordu.

18:37  Ona, “Nasıralı İsa buradan geçiyor” dediler.

18:38  Kör adam, “Davud Oğlu İsa, halime acı, bana yardım et!” diye seslendi.

18:39  Önden gidenler kör adamı azarlayıp susturmak istediler. Fakat adam sesini daha da yükseltti, “Davud Oğlu, halime acı!” dedi.

18:40  İsa durup adamın kendisine getirilmesini emretti. Adam yaklaşınca,

18:41  “Senin için ne yapmamı istiyorsun?” diye sordu. “Efendim, tekrar görmek istiyorum” dedi.

18:42  İsa, “Artık görebilirsin. İmanın seni kurtardı” dedi.

18:43  Adam o anda görmeye başladı; Allah’a şükrederek İsa’nın peşinden gitti. Bunu gören herkes Allah’a hamdetti.