VulgHetzenauer - Mark - 8

8:1  In diebus illis iterum cum turba multa esset, nec haberent quod manducarent: convocatis discipulis, ait illis:

8:2  Misereor super turbam: quia ecce iam triduo sustinent me, nec habent quod manducent:

8:3  et si dimisero eos ieiunos in domum suam, deficient in via: quidam enim ex eis de longe venerunt.

8:4  Et responderunt ei discipuli sui: unde illos quis poterit saturare panibus in solitudine?

8:5  Et interrogavit eos: Quot panes habetis? Qui dixerunt: Septem.

8:6  Et præcepit turbæ discumbere super terram. Et accipiens septem panes, gratias agens fregit, et dabat discipulis suis ut apponerent, et apposuerunt turbæ.

8:7  Et habebant pisciculos paucos: et ipsos benedixit, et iussit apponi.

8:8  Et manducaverunt, et saturati sunt, et sustulerunt quod superaverat de fragmentis, septem sportas.

8:9  Erant autem qui manducaverunt, quasi quattuor millia: et dimisit eos.

8:10  Et statim ascendens navim cum discipulis suis, venit in partes Dalmanutha.

8:11  Et exierunt Pharisæi, et cœperunt conquirere cum eo, quærentes ab illo signum de cælo, tentantes eum.

8:12  Et ingemiscens spiritu, ait: Quid generatio ista signum quærit? Amen dico vobis, si dabitur generationi isti signum.

8:13  Et dimittens eos, ascendit iterum navim, et abiit trans fretum.

8:14  Et obliti sunt panes sumere: et nisi unum panem non habebant secum in navi.

8:15  Et præcipiebat eis, dicens: Videte, et cavete a fermento Pharisæorum, et fermento Herodis.

8:16  Et cogitabant ad alterutrum, dicentes: Quia panes non habemus.

8:17  Quo cognito, ait illis Iesus: Quid cogitatis, quia panes non habetis? nondum cognoscetis nec intelligitis? adhuc cæcatum habetis cor vestrum?

8:18  oculos habentes non videtis? et aures habentes non auditis? Nec recordamini,

8:19  quando quinque panes fregi in quinque millia: quot cophinos fragmentorum plenos sustulistis? Dicunt ei: Duodecim.

8:20  Quando et septem panes in quattuor millia: quot sportas fragmentorum tulistis? Et dicunt ei: Septem.

8:21  Et dicebat eis: Quomodo nondum intelligitis?

8:22  Et veniunt Bethsaidam, et adducunt ei cæcum, et rogabant eum ut illum tangeret.

8:23  Et apprehensa manu cæci, eduxit eum extra vicum: et expuens in oculos eius impositis manibus suis, interrogavit eum si quid videret.

8:24  Et aspiciens, ait: Video homines velut arbores ambulantes.

8:25  Deinde iterum imposuit manus super oculos eius: et cœpit videre. et restitutus est ita ut clare videret omnia.

8:26  Et misit illum in domum suam, dicens: Vade in domum tuam: et si in vicum introieris, nemini dixeris.

8:27  Et egressus est Iesus, et discipuli eius in castella Cæsareæ Philippi: et in via interrogabat discipulos suos, dicens eis: Quem me dicunt esse homines?

8:28  Qui responderunt illi, dicentes: Ioannem Baptistam, alii Eliam, alii vero quasi unum de prophetis.

8:29  Tunc dicit illis: Vos vero quem me esse dicitis? Respondens Petrus, ait ei: Tu es Christus.

8:30  Et comminatus est eis, ne cui dicerent de illo.

8:31  Et cœpit docere eos quoniam oportet filium hominis pati multa, et reprobari a senioribus, et a summis sacerdotibus, et Scribis, et occidi: et post tres dies resurgere.

8:32  Et palam verbum loquebatur. Et apprehendens eum Petrus, cœpit increpare eum.

8:33  Qui conversus, et videns discipulos suos, comminatus est Petro, dicens: Vade retro me satana, quoniam non sapis quæ Dei sunt, sed quæ sunt hominum.

8:34  Et convocata turba cum discipulis suis, dixit eis: Si quis vult me sequi, deneget semetipsum: et tollat crucem suam, et sequatur me.

8:35  Qui enim voluerit animam suam salvam facere, perdet eam: qui autem perdiderit animam suam propter me, et Evangelium, salvam faciet eam.

8:36  Quid enim proderit homini, si lucretur mundum totum: et detrimentum animæ suæ faciat?

8:37  Aut quid dabit homo commutationis pro anima sua?

8:38  Qui enim me confusus fuerit, et verba mea in generatione ista adultera et peccatrice: et filius hominis confundetur eum, cum venerit in gloria patris sui cum angelis sanctis.

8:39  Et dicebat illis: Amen dico vobis, quia sunt quidam de hic stantibus, qui non gustabunt mortem donec videant regnum Dei veniens in virtute.