PolUGdanska - Proverbs - 20

20:1  Wino jest szydercą, mocny trunek – wrzaskliwy, a każdy, kto zostaje zwiedziony przez nie, jest niemądry.

20:2  Strach, który budzi król, jest jak ryk lwa; kto go rozgniewa, grzeszy przeciwko swojej duszy.

20:3  Zaprzestać sporu jest zaszczytem dla człowieka, ale każdy głupiec się w niego wdaje.

20:4  Leniwy nie orze z powodu zimna; dlatego będzie żebrać we żniwa, ale nic nie otrzyma.

20:5  Rada w sercu człowieka jest jak głęboka woda, lecz człowiek roztropny zaczerpnie jej.

20:6  Większość ludzi przechwala się swoją dobrocią, ale wiernego człowieka któż znajdzie?

20:7  Sprawiedliwy postępuje uczciwie, błogosławione są po nim jego dzieci.

20:8  Król siedzący na swoim sędziowskim tronie rozprasza swoimi oczami wszelkie zło.

20:9  Któż może powiedzieć: Oczyściłem swoje serce, jestem czysty od swego grzechu?

20:10  Dwojakie odważniki i dwojaka miara – obydwa budzą odrazę w Panu.

20:11  Nawet dziecko poznaje się po uczynkach, czy jego czyn jest czysty i prawy.

20:12  Ucho, które słyszy, i oko, które widzi, oba uczynił Pan.

20:13  Nie kochaj spania, byś nie zubożał; otwórz oczy, a nasycisz się chlebem.

20:14  To liche, to liche, mówi kupujący, ale chwali się, gdy odchodzi.

20:15  Istnieje złoto i obfitość pereł, ale wargi rozumne są kosztownym klejnotem.

20:16  Zabierz szatę tego, który ręczył za obcego, a od tego, który ręczył za cudzą kobietę, zabierz zastaw.

20:17  Chleb oszustwa smakuje człowiekowi, ale potem jego usta będą napełnione piaskiem.

20:18  Zamysły są utwierdzone dzięki radzie, a wojnę prowadź z rozwagą.

20:19  Plotkarz zdradza tajemnice; dlatego nie zadawaj się z tym, który pochlebia wargami.

20:20  Kto złorzeczy swemu ojcu albo matce, tego pochodnia zgaśnie w gęstych ciemnościach.

20:21  Dziedzictwo prędko nabyte na początku nie będzie błogosławione na końcu.

20:22  Nie mów: Odpłacę złem. Czekaj na Pana, a wybawi cię.

20:23  Dwojakie odważniki budzą odrazę w Panu, a fałszywa waga nie jest dobra.

20:24  Od Pana pochodzą drogi człowieka; jakże może człowiek zrozumieć własną drogę?

20:25  Sidłem dla człowieka jest pożreć to, co święte, i zastanowić się dopiero po złożeniu ślubów.

20:26  Mądry król rozprasza niegodziwych i wywiera na nich zemstę.

20:27  Duch człowieka jest pochodnią Pana, która bada wszystkie skrytości wnętrza.

20:28  Miłosierdzie i prawda strzegą króla, a jego tron oparty jest na miłosierdziu.

20:29  Chlubą młodzieńców jest ich siła, a ozdobą starców – sędziwość.

20:30  Siność ran oczyszcza zło, a razy – głębię wnętrza.