NorSMB - Proverbs - 9

9:1  Visdomsmøyi hev bygt seg hus, hev hogge til sine stolpar sju.

9:2  Ho hev slagta sitt slagt og blanda sin vin og attåt duka sitt bord.

9:3  Sine ternor hev ho sendt ut, og ropar ovan frå haugarne i byen:

9:4  «Den som er fåkunnig, vende seg hit!» Til den vitlause segjer ho:

9:5  «Kom, og et av mitt brød og drikk av den vin eg hev blanda!»

9:6  Lat fåkunna fara so de kann liva og vandra på vegen til vit!

9:7  Den som refser ein spottar, fær skam yver seg, den som lastar ein gudlaus, fær seg ein flekk.

9:8  Lasta ’kje spottaren, han vil hata deg! Lasta den vise, han vil elska deg!

9:9  Gjev ein vismann, so aukar hans visdom, lær ein rettferdig, so lærar han meir.

9:10  Otte for Herren er upphav til visdom, og vit er å kjenna den Heilage.

9:11  «For ved meg dine dagar skal aukast, og fleire livs-år fær du.»

9:12  Er du vis, so gagnar det deg sjølv, spottar du, so lyt du bera det åleine.

9:13  Fru dårskap fer med ståk, fåkunnig som ho er og ingen ting veit.

9:14  Ho sit attmed husdøri si, på ein stol høgt uppe i byen,

9:15  og bed inn dei som ferdast på vegen, som gjeng sine stigar beint fram:

9:16  «Den som er fåkunnig, vende seg hit!» Ja, til den vitlause segjer ho:

9:17  «Stole vatn er søtt, og ljuvlegt er løyn-ete brød.»

9:18  Og han veit ’kje at der bur daudingar, at hennar gjester er i helheims djup.