NorSMB - Proverbs - 31

31:1  Ord av kong Lemuel, profetord som mor hans prenta inn i honom:

31:2  Kva skal eg segja, son min, ja kva, du mitt livs son, ja kva, du min lovnads-son?

31:3  Gjev ikkje kvende di kraft, og far ikkje vegar som tynar kongar!

31:4  Ei sømer det seg, Lemuel, for kongar, ei kongar sømer det seg å drikka vin, og ei for hovdingar å spyrja etter rusdrykk.

31:5  For drikk han, vil han gløyma kva som lov er, og venda retten fyre alle arminger.

31:6  Lat han få rusdrykk som er åt å gå til grunns, og han få vin som gjeng med sorg i sjæli.

31:7  At han kann drikka og si armod gløyma, og ikkje lenger minnast møda si.

31:8  Lat upp din munn for mållaus mann, for alle deira sak som gjeng mot undergang!

31:9  Lat upp din munn og rettvist døm, lat armingen og fatigmannen få sin rett!

31:10  Ei dugande kona, kven finn vel ei slik? Høgre stend ho i pris enn perlor.

31:11  Mannsens hjarta lit på henne, og vinning vantar ikkje.

31:12  Ho gjer honom godt og inkje vondt alle sine livedagar.

31:13  Ho syter for ull og lin, og henderne strævar med hugnad.

31:14  Ho er som kaupmanna-skip, langt burtantil fær ho si føda.

31:15  Og uppe er ho i otta, og gjev sin huslyd mat og etlar åt ternone ut.

31:16  Ho stilar på ein åker og fær han, for det ho med henderne tener ho plantar ein vingard.

31:17  Kraft ho bind seg til belte um livet og gjer sine armar sterke.

31:18  Ho merkar at hushaldet hennar gjeng godt, då sloknar ’kje lampa hennar um natti.

31:19  Ho retter henderne ut etter rokken, og fingrarne tek til teinen.

31:20  Ho opnar handi for armingen, retter ho ut til fatigmannen.

31:21  Ei ræddast ho snø for huset sitt, for alt hennar hus er klædt i skarlaks-ty.

31:22  Ho gjer seg tæpe og klær seg i finaste lin og purpur.

31:23  Hennar mann er kjend i portarne, der han sit til tings med dei fremste i landet.

31:24  Linskjortor gjer ho og sel, og belte gjev ho til kramkaren.

31:25  Kraft og vyrdnad er klædnaden hennar, og ho lær åt dagen som kjem.

31:26  Ho let upp munnen med visdom, mild upplæring ho gjev med si tunga.

31:27  Koss det gjeng i huset agtar ho på, og ei et ho brød i letingskap.

31:28  Fram stig hennar søner og prisar ho sæl, og mannen syng henne lov:

31:29  «Mange kvende stod høgt i dugleik, men du gjeng yver deim alle.»

31:30  Vænleik er fals og fagerskap fåfengd; ei kona som ottast Herren, skal prisast.

31:31  Lat ho få det ho vann med henderne sine, og pris i portarne av sine verk.