NorSMB - Proverbs - 8

8:1  Høyr kor visdomsmøyi ropar, og vitet høgmælt talar!

8:2  Uppe på haugar ved vegen, der stigarne møtest, stend ho,

8:3  attmed portarne ut or byen, ved døra-inngangen ropar ho høgt:

8:4  «Godtfolk, eg ropar på dykk, og til mannsborni ljomar mi røyst.

8:5  Fåkunnige, lær dykk klokskap, og de dårar, vinn dykk vit!

8:6  Høyr, eg talar gjæve ord, og ærlegt er det som lipporne segjer;

8:7  ja, sanning talar min gom, og lipporne styggjest ved gudløysa.

8:8  Alle ord i min munn er rette, det finst ikkje fult eller falskt i deim.

8:9  Dei er alle sanne for den kloke og rette for deim som fann kunnskap.

8:10  Tak då min age heller enn sylv og kunnskap framfyre utvalt gull!

8:11  For visdom er betre enn perlor, og av alle skattar er ingen som denne.

8:12  Eg, visdomen, skyner meg på klokskap, og vit på rådleggjing hev eg.

8:13  Otte for Herren er hat til det vonde; stormod og storlæte, åtferd stygg, og ein munn full av fals eg hatar.

8:14  Hjå meg er råd og dug, eg er vit, hjå meg er magt.

8:15  Eg gjer at kongar råder, og at hovdingar dømer rett.

8:16  Eg gjer at styrarar styrer og fyrstar - alle domarar på jordi.

8:17  Eg elskar deim som meg elskar, og dei som leitar meg upp, skal meg finna.

8:18  Rikdom og æra er hjå meg, gamalt gods og rettferd.

8:19  Mi frukt er betre enn gull, ja skiraste gullet, og den vinning eg gjev, er betre enn utvalt sylv.

8:20  Eg gjeng på rettferds veg, midt på rettvise-stigar,

8:21  For eg vil gjeva gods åt deim som elskar meg og fylla deira forråd.

8:22  Herren skapte meg til fyrste verket sitt, fordom fyrr han gjorde noko anna.

8:23  Alt frå æva er eg innsett, frå upphavet, fyrr jordi vart til.

8:24  Fyrr djupi var til, vart eg fødd, då det ei fanst kjeldor fulle med vatn,

8:25  fyrr fjelli var søkkte ned, fyre haugar vart eg fødd,

8:26  fyrr han skapte jord og mark og den fyrste moldklump i verdi.

8:27  Då han laga himmelen, var eg der, då han slo kvelv yver djupet.

8:28  Då han feste skyerne i det høge, då kjeldorne fossa fram or djupet,

8:29  då han sette grensa for havet, so vatnet ei gjekk lenger enn han baud, då han la grunnvollar for jordi,

8:30  då var eg verksmeister hjå han og var til hugnad for han dag etter dag, eg leika meg stødt for hans åsyn.

8:31  Eg leika på heile jordkringen hans og hadde min hugnad i manneborni.

8:32  Og no, born, høyr på meg! Sæle er dei som held mine vegar.

8:33  Høyr på tukt og vert vise, og slepp ho ikkje ifrå dykk!

8:34  Sæl den mann som høyrer på meg, so han dagstødt vaker ved dørerne mine og vaktar dørstokkarne mine.

8:35  For den som finn meg, finn livet og fær velsigning frå Herren.

8:36  Men den som missar meg, skader seg sjølv, og alle som hatar meg, elskar dauden.»