PolUGdanska - Psalms - 9

9:1  Będę cię wysławiał, Panie, całym mym sercem; będę opowiadał o wszystkich twoich cudach.

9:2  Będę się cieszył i radował tobą, będę śpiewał twemu imieniu, o Najwyższy!

9:3  Gdy cofną się moi nieprzyjaciele, upadną i znikną sprzed twego oblicza.

9:4  Ty bowiem przeprowadziłeś mój sąd i moją sprawę, zasiadłeś na tronie jako sędzia sprawiedliwy.

9:5  Skarciłeś pogan, wytraciłeś niegodziwych, wymazałeś ich imię na wieki wieków.

9:6  O nieprzyjacielu, twoje spustoszenia skończyły się na zawsze, zburzyłeś miasta, ich pamięć przepadła razem z nimi.

9:7  Ale Pan trwa na wieki, ustawił swój tron, by sądzić.

9:8  On będzie sądził świat sprawiedliwie, osądzi narody według słuszności.

9:9  I będzie Pan ucieczką dla uciśnionego, schronieniem w czasie niedoli.

9:10  I będą ufać tobie ci, którzy znają twoje imię, bo nie opuszczasz, Panie, tych, którzy cię szukają.

9:11  Śpiewajcie Panu, który mieszka na Syjonie, opowiadajcie wśród narodów o jego dziełach.

9:12  Bo on dopomina się krwi i pamięta o nich, a nie zapomina wołania strapionych.

9:13  Zmiłuj się nade mną, Panie, spójrz, jak mnie uciskają ci, którzy mnie nienawidzą, ty, który podnosisz mnie z bram śmierci;

9:14  Abym głosił wszelką twą chwałę w bramach córki Syjonu; będę się radował twoim zbawieniem.

9:15  Poganie wpadli w dół, który wykopali; w sidłach, które zastawili, uwięzła ich noga.

9:16  Pan dał się poznać, gdy odbył sąd, w dzieła swoich rąk uwikłał się niegodziwy. Higgajon. Sela.

9:17  Niegodziwi zstąpią do piekła, wszystkie narody, które zapominają Boga.

9:18  Bo biedak nie będzie zapomniany na zawsze, nadzieja ubogich nie zginie na wieki.

9:19  Powstań, Panie, niech nie triumfuje człowiek, niech narody zostaną osądzone przed twoim obliczem.

9:20  Panie, ześlij na nie strach, aby narody poznały, że są tylko ludźmi. Sela.