VulgHetzenauer - Tobit - 5

5:1  Tunc respondit Tobias patri suo, et dixit: Omnia quæcumque præcepisti mihi faciam pater.

5:2  Quo modo autem pecuniam hanc requiram, ignoro. ille me nescit, et ego eum ignoro: quod signum dabo ei? Sed neque viam, per quam pergatur illuc, aliquando cognovi.

5:3  Tunc pater suus respondit illi, et dixit: Chirographum quidem illius penes me habeo: quod dum illi ostenderis, statim restituet.

5:4  Sed perge nunc, et inquire tibi aliquem fidelem virum, qui eat tecum salva mercede sua: ut, dum adhuc vivo, recipias eam.

5:5  Tunc egressus Tobias, invenit iuvenem splendidum, stantem præcinctum, et quasi paratum ad ambulandum.

5:6  Et ignorans quod Angelus Dei esset, salutavit eum, et dixit: Unde te habemus bone iuvenis?

5:7  At ille respondit: Ex filiis Israel. Et Tobias dixit ei: Nosti viam, quæ ducit in regionem Medorum?

5:8  Cui respondit: Novi: et omnia itinera eius frequenter ambulavi, et mansi apud Gabelum fratrem nostrum: qui moratur in Rages civitate Medorum, quæ posita est in monte Ecbatanis.

5:9  Cui Tobias ait: Sustine me obsecro, donec hæc ipsa nunciem patri meo.

5:10  Tunc ingressus Tobias, indicavit universa hæc patri suo. Super quæ admiratus pater, rogavit ut introiret ad eum.

5:11  Ingressus itaque salutavit eum, et dixit: Gaudium tibi sit semper.

5:12  Et ait Tobias: Quale gaudium mihi erit, qui in tenebris sedeo, et lumen cæli non video?

5:13  Cui ait iuvenis: Forti animo esto, in proximo est ut a Deo cureris.

5:14  Dixit itaque illi Tobias: Numquid poteris perducere filium meum ad Gabelum in Rages civitatem Medorum? et cum redieris, restituam tibi mercedem tuam.

5:15  Et dixit ei Angelus: Ego ducam, et reducam eum ad te.

5:16  Cui Tobias respondit: Rogo te, indica mihi, de qua domo, aut de qua tribu es tu?

5:17  Cui Raphael angelus dixit: Genus quæris mercenarii, an ipsum mercenarium, qui cum filio tuo eat?

5:18  Sed ne forte solicitum te reddam, ego sum Azarias Ananiæ magni filius.

5:19  Et Tobias respondit: Ex magno genere es tu. Sed peto ne irascaris quod voluerim cognoscere genus tuum.

5:20  Dixit autem illi Angelus: Ego sanum ducam, et sanum tibi reducam filium tuum.

5:21  Respondens autem Tobias, ait: Bene ambuletis, et sit Deus in itinere vestro, et Angelus eius comitetur vobiscum.

5:22  Tunc paratis omnibus, quæ erant in via portanda, fecit Tobias vale patri suo et matri suæ, et ambulaverunt ambo simul.

5:23  Cumque profecti essent, cœpit mater eius flere, et dicere: Baculum senectutis nostræ tulisti, et transmisisti a nobis.

5:24  Numquam fuisset ipsa pecunia, pro qua misisti eum.

5:25  Sufficiebat enim nobis paupertas nostra, ut divitias computaremus hoc, quod videbamus filium nostrum.

5:26  Dixitque ei Tobias: Noli flere, salvus perveniet filius noster, et salvus revertetur ad nos, et oculi tui videbunt illum.

5:27  Credo enim quod Angelus Dei bonus comitetur ei, et bene disponat omnia, quæ circa eum geruntur, ita ut cum gaudio revertatur ad nos.

5:28  Ad hanc vocem cessavit mater eius flere, et tacuit.