VulgClementine - Wisdom - 8

8:1  Attingit ergo a fine usque ad finem fortiter, et disponit omnia suaviter.

8:2  Hanc amavi, et exquisivi a juventute mea, et quæsivi sponsam mihi eam assumere, et amator factus sum formæ illius.

8:3  Generositatem illius glorificat, contubernium habens Dei ; sed et omnium Dominus dilexit illam.

8:4  Doctrix enim est disciplinæ Dei, et electrix operum illius.

8:5  Et si divitiæ appetuntur in vita, quid sapientia locupletius quæ operatur omnia ?

8:6  Si autem sensus operatur, quis horum quæ sunt magis quam illa est artifex ?

8:7  Et si justitiam quis diligit, labores hujus magnas habent virtutes : sobrietatem enim et prudentiam docet, et justitiam, et virtutem, quibus utilius nihil est in vita hominibus.

8:8  Et si multitudinem scientiæ desiderat quis, scit præterita, et de futuris æstimat ; scit versutias sermonum, et dissolutiones argumentorum ; signa et monstra scit antequam fiant, et eventus temporum et sæculorum.

8:9  Proposui ergo hanc adducere mihi ad convivendum, sciens quoniam mecum communicabit de bonis, et erit allocutio cogitationis et tædii mei.

8:10  Habebo propter hanc claritatem ad turbas, et honorem apud seniores juvenis ;

8:11  et acutus inveniar in judicio, et in conspectu potentium admirabilis ero, et facies principum mirabuntur me :

8:12  tacentem me sustinebunt, et loquentem me respicient, et sermocinante me plura, manus ori suo imponent.

8:13  Præterea habebo per hanc immortalitatem, et memoriam æternam his qui post me futuri sunt relinquam.

8:14  Disponam populos, et nationes mihi erunt subditæ :

8:15  timebunt me audientes reges horrendi. In multitudine videbor bonus, et in bello fortis.

8:16  Intrans in domum meam, conquiescam cum illa : non enim habet amaritudinem conversatio illius, nec tædium convictus illius, sed lætitiam et gaudium.

8:17  Hæc cogitans apud me et commemorans in corde meo, quoniam immortalitas est in cognatione sapientiæ,

8:18  et in amicitia illius delectatio bona, et in operibus manuum illius honestas sine defectione, et in certamine loquelæ illius sapientia, et præclaritas in communicatione sermonum ipsius : circuibam quærens, ut mihi illam assumerem.

8:19  Puer autem eram ingeniosus, et sortitus sum animam bonam.

8:20  Et cum essem magis bonus, veni ad corpus incoinquinatum.

8:21  Et ut scivi quoniam aliter non possem esse continens, nisi Deus det ; et hoc ipsum erat sapientiæ, scire cujus esset hoc donum : adii Dominum, et deprecatus sum illum, et dixi ex totis præcordiis meis :