VulgHetzenauer - Acts - 28

28:1  Et cum evasissemus, tunc cognovimus quia Melita insula vocabatur. Barbari vero præstabant non modicam humanitatem nobis.

28:2  Accensa enim pyra, reficiebant nos omnes propter imbrem, qui imminebat, et frigus.

28:3  Cum congregasset autem Paulus sarmentorum aliquantam multitudinem, et imposuisset super ignem, vipera a calore cum processisset, invasit manum eius.

28:4  Ut vero viderunt Barbari pendentem bestiam de manu eius, ad invicem dicebant: Utique homicida est homo hic, qui cum evaserit de mari, ultio non sinit eum vivere.

28:5  Et ille quidem excutiens bestiam in ignem, nihil mali passus est.

28:6  At illi existimabant eum in tumorem convertendum, et subito casurum, et mori. Diu autem illis expectantibus, et videntibus nihil mali in eo fieri, convertentes se, dicebant eum esse Deum.

28:7  In locis autem illis erant prædia principis insulæ, nomine Publii, qui nos suscipiens, triduo benigne exhibuit.

28:8  Contigit autem, patrem Publii febribus, et dysenteria vexatum iacere. Ad quem Paulus intravit: et cum orasset, et imposuisset ei manus, salvavit eum.

28:9  Quo facto, omnes qui in insula habebant infirmitates, accedebant, et curabantur:

28:10  qui etiam multis honoribus nos honoraverunt, et navigantibus imposuerunt quæ necessaria erant.

28:11  Post menses autem tres navigavimus in navi Alexandrina, quæ in insula hiemaverat, cui erat insigne Castorum.

28:12  Et cum venissemus Syracusam, mansimus ibi triduo.

28:13  Inde circumlegentes devenimus Rhegium: et post unum diem flante Austro, secunda die venimus Puteolos;

28:14  ubi inventis fratribus rogati sumus manere apud eos dies septem: et sic venimus Romam.

28:15  Et inde cum audissent fratres, occurrerunt nobis usque ad Appii forum, ac tres Tabernas. Quos cum vidisset Paulus, gratias agens Deo, accepit fiduciam.

28:16  Cum autem venissemus Romam, permissum est Paulo manere sibimet cum custodiente se milite.

28:17  Post tertium autem diem convocavit primos Iudæorum. Cumque convenissent, dicebat eis: Ego, viri fratres, nihil adversus plebem faciens, aut morem paternum, vinctus ab Ierosolymis traditus sum in manus Romanorum,

28:18  qui cum interrogationem de me habuissent, voluerunt me dimittere, eo quod nulla esset causa mortis in me.

28:19  Contradicentibus autem Iudæis, coactus sum appellare Cæsarem, non quasi gentem meam habens aliquid accusare.

28:20  Propter hanc igitur causam rogavi vos videre, et alloqui. Propter spem enim Israel catena hac circumdatus sum.

28:21  At illi dixerunt ad eum: Nos neque litteras accepimus de te a Iudæa, neque adveniens aliquis fratrum nunciavit, aut locutus est quid de te malum.

28:22  Rogamus autem a te audire quæ sentis: nam de secta hac notum est nobis quia ubique ei contradicitur.

28:23  Cum constituissent autem illi diem, venerunt ad eum in hospitium plurimi, quibus exponebat testificans regnum Dei, suadensque eis de Iesu ex Lege Moysi, et Prophetis a mane usque ad vesperam.

28:24  Et quidam credebant his, quæ dicebantur: quidam vero non credebant.

28:25  Cumque invicem non essent consentientes, discedebant dicente Paulo unum verbum: Quia bene Spiritus sanctus locutus est per Isaiam prophetam ad Patres nostros,

28:26  dicens: Vade ad populum istum, et dic ad eos: Aure audietis, et non intelligetis: et videntes videbitis, et non perspicietis.

28:27  Incrassatum est enim cor populi huius, et auribus graviter audierunt, et oculos suos compresserunt: ne forte videant oculis, et auribus audiant, et corde intelligant, et convertantur, et sanem eos.

28:28  Notum ergo sit vobis, quoniam Gentibus missum est hoc salutare Dei, et ipsi audient.

28:29  Et cum hæc dixisset, exierunt ab eo Iudæi, multam habentes inter se quæstionem.

28:30  Mansit autem biennio toto in suo conducto: et suscipiebat omnes, qui ingrediebantur ad eum,

28:31  prædicans regnum Dei, et docens quæ sunt de Domino Iesu Christo cum omni fiducia, sine prohibitione.