ABPGRK - Daniel - 2

2:1  εν τω έτει τω δευτέρω της βασιλείας Ναβουχοδονόσορ ενυπνιάσθη Ναβουχοδονόσορ ενύπνιον και εξέστη το πνεύμα αυτού και ο ύπνος αυτού εγένετο απ΄ αυτού

2:2  και είπεν ο βασιλεύς καλέσαι τους επαοιδούς και τους μάγους και τους φαρμακούς και τους Χαλδαίους του αναγγείλαι τω βασιλεί τα ενύπνια αυτού και ήλθον και έστησαν ενώπιον του βασιλέως

2:3  και είπεν αυτοίς ο βασιλεύς ενυπνιάσθην και εξέστη το πνεύμά μου του γνώναι το ενύπνιον

2:4  και ελάλησαν οι Χαλδαίοι τω βασιλεί Συριστί βασιλεύ εις τους αιώνας ζήθι συ είπον το ενύπνιον τοις παισί σου και την σύγκρισιν αυτού αναγγελούμεν

2:5  απεκρίθη ο βασιλεύς και είπε τοις Χαλδαίοις ο λόγος απ΄ εμού απέστη εάν ουν μη γνωρίσητέ μοι το ενύπνιον και την σύγκρισιν αυτού εις απώλειαν έσεσθε και οι οίκοι υμών διαρπαγήσονται

2:6  εάν δε το ενύπνιον και την σύγκρισιν αυτού γνωρίσητέ μοι δόματα και δωρεάς και τιμήν πολλήν λήψεσθε παρ΄ εμού πλην το ενύπνιον και την σύγκρισιν αυτού απαγγείλατέ μοι

2:7  απεκρίθησαν δεύτερον και είπαν ο βασιλεύς ειπάτω το ενύπνιον τοις παισίν αυτού και την σύγκρισιν αυτού αναγγελούμεν

2:8  και απεκρίθη ο βασιλεύς και είπεν επ΄ αληθείας οίδα εγώ ότι καιρόν υμείς εξαγοράζετε και καθότι είδετε ότι απέστη απ΄ εμού το ρήμα

2:9  εάν ουν το ενύπνιον μη αναγγείλητέ μοι οίδα ότι ρήμα ψευδές και διεφθαρμένον συνέθεσθε ειπείν ενώπιόν μου έως ου ο καιρός παρέλθη το ενύπνιόν μου είπατέ μοι και γνώσομαι ότι και την σύγκρισιν αυτού αναγγελείτέ μοι

2:10  απεκρίθησαν πάλιν οι Χαλδαίοι ενώπιον του βασιλέως και λέγουσιν ουκ έστιν άνθρωπος επί της ξηράς όστις δυνήσεται το ρήμα του βασιλέως γνωρίσαι καθότι πας βασιλεύς μέγας και άρχων ρήμα τοιούτον ουκ επερωτά επαοιδόν μάγον Χαλδαίον

2:11  ότι ο λόγος ον ο βασιλεύς επερωτά βαρύς και έτερος ουκ έστιν ος αναγγελεί αυτόν ενώπιον του βασιλέως αλλ΄ οι θεοί ων ουκ έστιν η κατοικία μετά πάσης σαρκός

2:12  τότε ο βασιλεύς εν θυμώ και οργή πολλή είπεν απολέσαι πάντας τους σοφούς Βαβυλώνος

2:13  και το δόγμα εξήλθε και οι σοφοί απεκτέννοντο και εζήτησαν Δανιήλ και τους φίλους αυτού ανελείν

2:14  τότε Δανιήλ απεκρίθη βουλήν και γνώμην τω Αριώχ τω αρχιμαγείρω του βασιλέως ος εξήλθεν ανελείν τους σοφούς Βαβυλώνος

2:15  και επυνθάνετο αυτού λέγων άρχων του βασιλέως περί τίνος εξήλθεν η γνώμη η αναιδής εκ προσώπου του βασιλέως εγνώρισε δε το ρήμα Αριώχ τω Δανιήλ

2:16  και Δανιήλ εισήλθε και ηξίωσεν τον βασιλέα όπως χρόνον δω αυτώ και την σύγκρισιν αυτού αναγγείλη τω βασιλεί

2:17  και εισήλθε Δανιήλ εις τον οίκον αυτού και τω Ανανία και τω Μισαήλ και τω Αζαρία τοις φίλοις αυτού το ρήμα εγνώρισε

2:18  και οικτιρμούς εζήτουν παρά του θεού του ουρανού υπέρ του μυστηρίου τούτου όπως αν μη απόλωνται Δανιήλ και οι φίλοι αυτού μετά των επιλοίπων σοφών Βαβυλώνος

2:19  τότε Δανιηλ εν οράματι νυκτός το μυστήριον απεκαλύφθη και ευλόγησε τον θεόν του ουρανού Δανιήλ

2:20  και είπεν είη το όνομα του θεού ευλογημένον από του αιώνος και έως του αιώνος ότι η σοφία και η ισχύς αυτού εστι

2:21  και αυτός αλλοιοί καιρούς και χρόνους καθιστά βασιλείς και μεθιστά διδούς σοφίαν τοις σοφοίς και φρόνησιν τοις ειδόσι σύνεσιν

2:22  αυτός αποκαλύπτει βαθέα και απόκρυφα γινώσκων τα εν τω σκότει και το φως μετ΄ αυτού εστι

2:23  σοι ο θεός των πατέρων μου εξομολογούμαι και αινώ ότι σοφίαν και δύναμιν έδωκάς μοι και εγνώρισάς μοι α ηξιώσαμεν παρά σου και το ρήμα του βασιλέως εγνώρισάς μοι

2:24  και ήλθε Δανιήλ προς Αριώχ ον κατέστησεν ο βασιλεύς απολέσαι τους σοφούς Βαβυλώνος και είπεν αυτώ τους σοφούς Βαβυλώνος μη απολέσης εισάγαγε δε με ενώπιον του βασιλέως και την σύγκρισιν τω βασιλεί αναγγελώ

2:25  τότε Αριώχ εν σπουδή εισήγαγε τον Δανιήλ ενώπιον του βασιλέως και είπεν αυτώ εύρηκα άνδρα εκ των υιών της αιχμαλωσίας της Ιουδαίας όστις το σύγκριμα τω βασιλεί αναγγελεί

2:26  και απεκρίθη ο βασιλεύς και είπε τω Δανιήλ ου το όνομα Βαλτασάρ ει δύνασαί μοι αναγγείλαι το ενύπνιον ο είδον και την σύγκρισιν αυτού

2:27  και απεκρίθη Δανιήλ ενώπιον του βασιλέως και είπε το μυστήριον ο ο βασιλεύς επερωτά ουκ έστι σοφών μάγων επαοιδών γαζαρηνών αναγγείλαι τω βασιλεί

2:28  αλλ΄ έστι θεός εν ουρανώ αποκαλύπτων μυστήρια και εγνώρισε τω βασιλεί Ναβουχοδονόσορ α δει γενέσθαι επ΄ εσχάτων των ημερών το ενύπνιόν σου και αι οράσεις της κεφαλής σου επί της κοίτης σου τούτό εστι

2:29  συ βασιλεύ οι διαλογισμοί σου επί της κοίτης σου ανέβησαν τι δει γενέσθαι μετά ταύτα και ο αποκαλύπτων μυστήρια εγνώρισέ σοι α δει γενέσθαι

2:30  και εμοί ουκ εν σοφία τη ούση εν εμοί παρά πάντας τους ζώντας το μυστήριον τούτο απεκαλύφθη αλλ΄ ένεκεν του την σύγκρισιν τω βασιλεί γνωρίσαι ίνα τους διαλογισμούς της καρδίας σου γνώς

2:31  συ βασιλευ εθεώρεις και ιδού εικών μία μεγάλη η εικών εκείνη μεγάλη και η πρόσοψις αυτής υπερφερής εστώσα προ προσώπου σου και η όρασις αυτής φοβερά

2:32  εικών ης η κεφαλή χρυσίου καθαρού αι χείρες και το στήθος και οι βραχίονες αυτής αργυροί η κοιλία και οι μηροί χαλκοί

2:33  αι κνήμαι σιδηραί οι πόδες μέρος μεν τι σιδηρούν μέρος δε τι οστράκινον

2:34  εθεώρεις έως απετμήθη λίθος εξ όρους άνευ χειρών και επάταξε την εικόνα επί τους πόδας τους σιδηρούς και οστρακίνους και ελέπτυνεν αυτούς εις τέλος

2:35  τότε ελεπτύνθησαν εισάπαξ το όστρακον ο σίδηρος ο χαλκός ο άργυρος ο χρυσός και εγένετο ωσεί κονιορτός από άλωνος θερινής και εξήρεν αυτά το πλήθος του πνεύματος και τόπος ουχ ευρέθη αυτοίς και ο λίθος ο πατάξας την εικόνα εγενήθη όρος μέγα και επλήρωσε πάσαν την γην

2:36  τούτό εστι το ενύπνιον και την σύγκρισιν αυτού ερούμεν ενώπιον του βασιλέως

2:37  συ βασιλεύ βασιλεύς βασιλέων ω ο θεός του ουρανού βασιλείαν ισχυράν και κραταιάν και έντιμον έδωκεν

2:38  εν παντί τόπω οπου κατοικούσιν οι υιοί των ανθρώπων θηρία τε αγρού και πετεινά ουρανού έδωκεν εν τη χειρί σου και κατέστησέ σε κύριον πάντων συ ει η κεφαλή η χρυσή

2:39  και οπίσω σου αναστήσεται βασιλεία ετέρα ήττων σου και βασιλεία τρίτη ήτις εστιν ο χαλκός η κυριεύσει πάσης της γης

2:40  και βασιλεία τετάρτη ήτις έσται ισχυρα ως σίδηρος ον τρόπον ο σίδηρος λεπτύνει και δαμάζει πάντα ούτως λεπτυνεί και δαμάσει

2:41  και ότι είδες τους πόδας και τους δακτύλους μέρος μεν τι οστράκινον μέρος δε τι σιδηρούν βασιλεία διηρημένη έσται και από της ρίζης της σιδηράς έσται εν αυτή ον τρόπον είδες τον σίδηρον αναμεμιγμένον τω οστράκω

2:42  και οι δάκτυλοι των ποδών μέρος μεν τι σιδηρούν μέρος δε τι οστράκινον μέρος τι της βασιλείας έσται ισχυρόν και απ΄ αυτής έσται συντριβόμενον

2:43  ότι είδες τον σίδηρον αναμεμιγμένον τω οστράκω συμμιγείς έσονται εν σπέρματι ανθρώπων και ουκ έσονται προσκολλώμενοι ούτος μετά τούτου καθώς ο σίδηρος ουκ αναμίγνυται μετά του οστράκου

2:44  και εν ταις ημέραις των βασιλέων εκείνων αναστήσει ο θεός του ουρανού βασιλείαν ήτις εις τους αιώνας ου διαφθαρήσεται και η βασιλεία αυτού λαώ ετέρω ουχ υπολειφθήσεται λεπτυνεί και λικμήσει πάσας τας βασιλείας και αύτη αναστήσεται εις τους αιώνας

2:45  ον τρόπον ειδες ότι από όρους ετμήθη λίθος άνευ χειρών και ελέπτυνε το όστρακον τον σίδηρον τον χαλκόν τον άργυρον τον χρυσόν ο θεός ο μέγας εγνώρισε τω βασιλεί α δει γενέσθαι μετά ταύτα και αληθινόν το ενύπνιον και πιστή η σύγκρισις αυτού

2:46  τότε ο βασιλεύς Ναβουχοδονόσορ έπεσεν επί πρόσωπον και τω Δανιήλ προσεκύνησε και μαναά και ευωδίας είπε σπείσαι αυτώ

2:47  και αποκριθείς ο βασιλεύς είπε τω Δανιήλ επ΄ αληθείας ο θεός υμών αυτός εστι θεός θεών και κύριος των βασιλέων και αποκαλύπτων μυστήρια ότι ηδυνήθης αποκαλύψαι το μυστήριον τούτο

2:48  και εμεγάλυνεν ο βασιλεύς τον Δανιήλ και δόματα μεγάλα και πολλά έδωκεν αυτώ και κατέστησεν αυτόν επί πάσης χώρας Βαβυλώνος και άρχοντα σατράπων επί πάντας τους σοφούς Βαβυλώνος

2:49  και Δανιήλ ητήσατο παρά του βασιλέως και κατέστησεν επί τα έργα της χώρας Βαβυλώνος τον Σεδράχ Μισάχ και Αβδεναγώ και Δανιήλ ην εν τη αυλή του βασιλέως