Bela - Ecclesiastes - 7

7:1  Імя добрае лепш за масьць дарагую, а дзень сьмерці — за дзень нараджэньня.

7:2  Лепей хадзіць у дом жалобы па мёртвым, чым у харомы банкету; бо такі ёсьць канец усякаму чалавеку, і жывы бярэ гэта да сэрца свайго.

7:3  Смутак лепшы за сьмех; а сэрца бязглуздых — у доме вясёлым.

7:4  Смутак лепшы за сьмех; бо пры смутку аблічча злагадняецца смэрца.

7:5  Лепей слухаць дакоры ад мудрага, чым слухаць пахвалы ад неразумных;

7:6  бо сьмех неразумных ёсьць тое, што й трэск сухога ядлоўцу пад горшчыкам. І гэта — марнасьць!

7:7  Уціскаючы іншых, разумны дурнее, і хабар сэрца псуе.

7:8  Канец працы лепшы за пачатак яе; цярплівы лепшы за пыхлівага.

7:9  Не сьпяшайся да гневу духам тваім, бо гняздуецца гнеў у сэрцы бязглуздых.

7:10  Не кажы: "чаму гэта колісь было лепей, чым сёньня?"— не зь вялікага розуму ты папытаўся пра гэта.

7:11  Добрая мудрасьць — як і добрая спадчына, асабліва ж бо тым, што сонца бачаць:

7:12  бо пад шатамі мудрасьці, як пад шатамі срэбра; а перавага пазнаньня ў тым, што мудрасьць жыцьцё зьберагае таму, хто яе мае.

7:13  Прыгледзься да дзеяў Божых: хто можа выправіць тое, што Ён зрабіў крывым.

7:14  У добрыя дні карыстайся з дабротаў, а ў ліхія дні разважай: і тое і іншае стварыў Бог, каб ня мог чалавек нічога сказаць пасьля сябе.

7:15  Нагледзеўся я ў дні марноты сваёй усялякага ўдосыць: справядлівы гіне ў сваёй справядлівасьці; бязбожны доўга жыве ў бязбожнасьці сваёй.

7:16  Ня будзь лішне строгі, і не выстаўляйся залішне мудрым; навошта табе нішчыць сябе?

7:17  Не ўпадай у грахі і ня будзь шалёны; навошта табе паміраць заўчасна?

7:18  Добра, калі трымацьмешся толькі аднога і не адымеш рукі ад другога; бо хто богабаязны, той пазьбегне ўсяго благога.

7:19  Мудрасьць робіць мудрага мацнейшым за дзесяць уладароў, якія ў горадзе.

7:20  Няма чалавека справядлівага на зямлі, які рабіў бы дабро і не грашыў;

7:21  таму не на ўсякае сказанае слова зважай, каб не пачуць табе, як твой раб цябе ганіць.

7:22  Бо многа выпадкаў ведае сэрца тваё, калі сам ты ганіў іншых.

7:23  Я ўсё гэта мудрасьцю выпрабаваў; я сказаў: "буду я мудры"; але мудрасьць далёка ад мяне.

7:24  Далёка тое, што ёсьць, і глыбока-глыбока: хто дастане яго?

7:25  І паклаў я на сэрца помысел мой, каб дазнацца, дасьледаваць, і знайсьці мудрасьць і розум, і ўведаць бязбожнасьць дурноты, невуцтва і шаленства.

7:26  І знайшоў я, што горш за сьмерць жанчына, таму што яна — сетка, і сэрца яе — пастка, рукі яе — кайданы; любасны Богу ўратуецца ад яе, а грэшніка схопіць яна.

7:27  Вось гэта знайшоў я, сказаў Эклезіяст, выпрабоўваючы адно за адным.

7:28  Чаго яшчэ шукала душа мая, і я не знайшоў? Мужчыну аднаго з тысячы я знайшоў, а жанчыны сярод іх усіх не знайшоў.

7:29  Толькі гэта знайшоў я, што Бог стварыў чалавека праведнага, а людзі кінуліся ў вымудры ўсякія.