ABPGRK - Genesis - 18

18:1  ώφθη δε αυτώ ο θεός προς τη δρυϊ τη Μαμβρή καθημένου αυτού επί της θύρας της σκηνής αυτού μεσημβρίας

18:2  αναβλέψας δε τοις οφθαλμοίς αυτού είδε και ιδού τρεις άνδρες ειστήκεισαν επάνω αυτού και ιδών προσέδραμεν εις συνάντησιν αυτοίς από της θύρας της σκηνής αυτού και προσεκύνησεν επί την γην

18:3  και είπε κύριε ει άρα εύρον χάριν εναντίον σου μη παρέλθης τον παίδά σου

18:4  ληφθήτω δη ύδωρ και νιψάτωσαν τους πόδας υμών και καταψύξατε υπό το δένδρον

18:5  και λήψομαι άρτον και φάγεσθε και μετά τούτο παρελεύσεσθε εις την οδόν υμών ου ένεκεν εξεκλίνατε προς τον παίδα υμών και είπαν ούτω ποίησον καθώς είρηκας

18:6  και έσπευσεν Αβραάμ επί την σκηνήν προς Σάρραν και είπεν αυτή σπεύσον και φύρασον τρία μέτρα σεμιδάλεως και ποίησον εγκρυφίας

18:7  και εις τας βόας έδραμεν Αβραάμ και έλαβε απαλόν μοσχάριον και καλόν και έδωκε τω παιδί και ετάχυνε του ποιήσαι αυτό

18:8  έλαβε δε βούτυρον και γάλα και το μοσχάριον ο εποίησε και παρέθηκεν αυτοίς και έφαγον αυτός δε παρειστήκει αυτοίς υπό το δένδρον

18:9  είπε δε προς αυτόν που Σάρρα η γυνή σου ο δε αποκριθείς είπεν ιδού εν τη σκηνή

18:10  είπε δε επαναστρέφων ήξω προς σε κατά τον καιρόν τούτον εις ώρας και έξει υιόν Σάρρα η γυνή σου Σάρρα δε ήκουσε προς την θύραν της σκηνής ούσα όπισθεν αυτού

18:11  Αβραάμ δε και Σάρρα πρεσβύτεροι προβεβηκότες ημερών εξέλιπε δε Σάρρα γίνεσθαι τα γυναικεία

18:12  εγέλασε δε Σάρρα εν εαυτή λέγουσα ούπω μεν μοι γέγονεν έως του νυν ο δε κύριός μου πρεσβύτερος

18:13  και είπε κύριος προς Αβραάμ τι ότι εγέλασε Σάρρα εν εαυτή λέγουσα αρά γε αληθώς τέξομαι εγώ δε γεγήρακα

18:14  μη αδυνατήσει παρά κυρίω ρήμα εις τον καιρόν τούτον εις ώρας αναστρέψω προς σε και έσται τη Σάρρα υιός

18:15  ηρνήσατο δε Σάρρα λέγουσα ουκ εγέλασα εφοβήθη γαρ και είπεν αυτή ουχι αλλ΄ εγέλασας

18:16  εξαναστάντες δε εκείθεν οι άνδρες κατέβλεψαν επί πρόσωπον Σοδόμων και Γομόρρας Αβραάμ δε συνεπορεύετο μετ΄ αυτών συμπροπέμπων αυτούς

18:17  ο δε κύριος είπε ου μή κρύψω από Αβραάμ του παιδός μου α εγώ ποιώ

18:18  Αβραάμ δε γινόμενος έσται εις έθνος μέγα και πολύ και ενευλογηθήσονται εν αυτώ πάντα τα έθνη της γης

18:19  ήδειν γαρ ότι συντάξει τοις υιοίς αυτού και τω οίκω αυτού μετ΄ αυτόν και φυλάξουσι τας οδούς κυρίου του ποιείν δικαιοσύνην και κρίσιν όπως αν επαγάγη κύριος επί Αβραάμ πάντα όσα ελάλησε προς αυτόν

18:20  είπε δε κύριος κραυγή Σοδόμων και Γομόρρας πεπλήθυνται προς με και αι αμαρτίαι αυτών μεγάλαι σφόδρα

18:21  καταβάς ουν όψομαι ει κατά την κραυγήν αυτών την ερχομένην προς με συντελούνται ει δε μη ίνα γνώ

18:22  και αποστρέψαντες εκείθεν οι άνδρες ήλθον εις Σόδομα Αβραάμ δε έτι ην εστηκώς εναντίον κυρίου

18:23  και εγγίσας Αβραάμ είπε μη συναπολέσης δίκαιον μετά ασεβούς και έσται ο δίκαιος ως ο ασεβής

18:24  εάν ώσι πεντήκοντα δίκαιοι εν τη πόλει απολείς αυτούς ουκ ανήσεις πάντα τον τόπον ένεκε των πεντήκοντα δικαίων εάν ώσιν εν αυτή

18:25  μηδαμώς συ ποιήσεις ως το ρήμα τούτο του αποκτείναι δίκαιον μετά ασεβούς και έσται ο δίκαιος ως ο ασεβής μηδαμώς ο κρίνων πάσαν την γην ου ποιήσεις κρίσιν

18:26  είπε δε κύριος εάν ώσιν εν Σοδόμοις πεντήκοντα δίκαιοι εν τη πόλει αφήσω πάντα τον τόπον δι΄ αυτούς

18:27  και αποκριθείς Αβραάμ είπε νυν ηρξάμην λαλήσαι προς τον κύριόν μου εγώ δε ειμί γη και σποδός

18:28  εάν δε ελαττονωθώσιν οι πεντήκοντα δίκαιοι εις τεσσαρακονταπέντε απολείς ένεκεν των πέντε πάσαν την πόλιν και είπεν ου μη απολέσω εάν εύρω εκεί τεσσαρακονταπέντε

18:29  και προσέθηκεν έτι λαλήσαι προς αυτόν και είπεν εαν δε ευρεθώσιν εκεί τεσσαράκοντα και είπεν ου μη απολέσω ένεκεν των τεσσαράκοντα

18:30  και είπε μη τι κύριε εάν λαλήσω εάν δε ευρεθώσιν εκεί τριάκοντα και είπεν ου μη απολέσω ένεκεν των τριάκοντα

18:31  και είπεν επειδή έχω λαλήσαι προς τον κύριον εάν δε ευρεθώσιν εκεί είκοσι και είπεν ου μη απολέσω εάν εύρω εκεί είκοσι

18:32  και είπε μη τι κύριε εάν λαλήσω έτι άπαξ εάν δε ευρεθώσιν εκεί δέκα και είπεν ου μη απολέσω ένεκεν των δέκα

18:33  απήλθε δε κύριος ως επαύσατο λαλών τω Αβραάμ και Αβραάμ απέστρεψεν εις τον τόπον αυτού