PolGdanska - I Corinthians - 11

11:1  Bądźcie naśladowcami moimi, jakom i ja Chrystusowy;

11:2  A chwalę was, bracia! iż pamiętacie wszystkie moje nauki, a jakom wam podał, podania trzymacie.

11:3  A chcę, abyście wiedzieli, iż każdego męża głową jest Chrystus, a głową niewiasty mąż, a głową Chrystusową Bóg.

11:4  Każdy mąż, gdy się modli albo prorokuje z przykrytą głową, szpeci głowę swoję.

11:5  I każda niewiasta, gdy się modli albo prorokuje, nie nakrywszy głowy swojej, szpeci głowę swoję; boć to jedno, a toż samo jest, jakoby ogolona była.

11:6  Albowiem jeźli się nie nakrywa niewiasta, niechże się też strzyże; a jeźli szpetna rzecz jest niewieście, strzyc się albo golić, niechże się nakrywa.

11:7  Albowiem mąż nie ma nakrywać głowy, gdyż jest wyobrażeniem i chwałą Bożą; ale niewiasta jest chwałą mężową.

11:8  Bo mąż nie jest z niewiasty, ale niewiasta z męża.

11:9  Albowiem mąż nie jest stworzony dla niewiasty, ale niewiasta dla męża.

11:10  A przetoż niewiasta powinna mieć władzę na głowie dla Aniołów.

11:11  A wszakże mąż nie jest bez niewiasty, ani niewiasta nie jest bez męża w Panu.

11:12  Albowiem jako niewiasta z męża jest, tak też mąż przez niewiastę; jednak wszystkie rzeczy są z Boga.

11:13  Sami u siebie rozsądźcie, przystoili niewieście bez nakrycia modlić się Bogu?

11:14  Azaż was i samo przyrodzenie nie uczy, iż mężowi, gdyby włosy zapuszczał, jest mu ku zelżywości?

11:15  Ale niewiasta, jeźli zapuszcza włosy, jest jej ku poczciwości, przeto iż jej włosy dane są za przykrycie.

11:16  A jeźliby się kto zdał być swarliwym, my takiego obyczaju nie mamy, ani zbory Boże.

11:17  A to opowiadając nie chwalę, że się nie ku lepszemu, ale ku gorszemu schodzicie.

11:18  Albowiem najprzód, gdy się wy schodzicie we zborze, słyszę, iż rozerwania bywają między wami, i poniekąd wierzę.

11:19  Bo muszą być kacerstwa między wami, aby ci, którzy są doświadczeni, byli jawnymi między wami.

11:20  Gdy się wy tedy wespół schodzicie, nie jest to używać wieczerzy Pańskiej.

11:21  Albowiem każdy wieczerzę swoję pierwej zjada i jeden łaknie, a drugi jest pijany.

11:22  Azaż domów nie macie do jedzenia i do picia? Albo zborem Bożym gardzicie i zawstydzacie tych, którzy nie mają? Cóż wam rzekę? Pochwalęż was? W tem nie chwalę.

11:23  Albowiem jam wziął od Pana, com też wam podał, iż Pan Jezus tej nocy, której był wydan, wziął chleb,

11:24  A podziękowawszy, złamał i rzekł: Bierzcie, jedzcie; to jest ciało moje, które za was bywa łamane; to czyńcie na pamiątkę moję.

11:25  Także i kielich, gdy było po wieczerzy mówiąc: Ten kielich jest nowy testament we krwi mojej; to czyńcie, ilekroć pić będziecie, na pamiątkę moję

11:26  Albowiem ilekroć byście jedli ten chleb i ten kielich byście pili, śmierć Pańską opowiadajcie, ażby przyszedł.

11:27  A tak, kto by jadł ten chleb, albo pił ten kielich Pański niegodnie, będzie winien ciała i krwi Pańskiej.

11:28  Niechże tedy człowiek samego siebie doświadczy, a tak niech je z chleba tego i z kielicha tego niechaj pije.

11:29  Albowiem kto je i pije niegodnie, sąd sobie samemu je i pije, nie rozsądzając ciała Pańskiego.

11:30  Dlatego między wami wiele jest słabych i chorych, i niemało ich zasnęło.

11:31  Bo gdybyśmy się sami rozsądzali, nie bylibyśmy sądzeni.

11:32  Lecz gdy sądzeni bywamy, od Pana bywamy ćwiczeni, abyśmy z światem nie byli potępieni.

11:33  Ale tak, bracia moi! gdy się schodzicie ku jedzeniu, oczekiwajcie jedni drugich.

11:34  A jeźli kto łaknie, niechże je w domu, abyście się na sąd nie schodzili. A inne rzeczy, gdy przyjdę, postanowię.