FarOPV - Job - 32

32:1  پس آن سه مرد از جواب دادن به ایوب باز ماندند چونکه او در نظر خود عادل بود.

32:2  آنگاه خشم الیهو ابن برکئیل بوزی که ازقبیله رام بود مشتعل شد، و غضبش بر ایوب افروخته گردید، از این جهت که خویشتن را ازخدا عادلتر می‌نمود.

32:3  و خشمش بر سه رفیق خود افروخته گردید، از این جهت که هر‌چندجواب نمی یافتند، اما ایوب را مجرم می‌شمردند.

32:4  و الیهو از سخن‌گفتن با ایوب درنگ نموده بود زیرا که ایشان در عمر، از وی بزرگتربودند.

32:5  اما چون الیهو دید که به زبان آن سه مردجوابی نیست، پس خشمش افروخته شد.

32:6  و الیهو ابن برکئیل بوزی به سخن آمده، گفت: «من در عمر صغیر هستم، و شما موسفید. بنابراین ترسیده، جرات نکردم که رای خود را برای شمابیان کنم.

32:7  و گفتم روزها سخن گوید، و کثرت سالها، حکمت را اعلام نماید.

32:8  لیکن در انسان روحی هست، و نفخه قادرمطلق، ایشان را فطانت می‌بخشد.

32:9  بزرگان نیستند که حکمت دارند، و نه پیران که انصاف را می‌فهمند.

32:10  بنابراین می‌گویم که مرا بشنو. و من نیز رای خود را بیان خواهم نمود.

32:11  اینک از سخن‌گفتن با شما درنگ نمودم، و براهین شما را گوش گرفتم. تا سخنان را کاوش گردید.

32:12  و من در شما تامل نمودم و اینک کسی از شما نبود که ایوب را ملزم سازد. یا سخنان او را جواب دهد.

32:13  مبادا بگویید که حکمت رادریافت نموده‌ایم، خدا او را مغلوب می‌سازد و نه انسان.

32:14  زیرا که سخنان خود را به ضد من ترتیب نداده است، و به سخنان شما او را جواب نخواهم داد.

32:15  ایشان حیران شده، دیگر جواب ندادند، وسخن از ایشان منقطع شد.

32:16  پس آیا من انتظاربکشم چونکه سخن نمی گویند؟ و ساکت شده، دیگر جواب نمی دهند؟

32:17  پس من نیز از حصه خود جواب خواهم داد، و من نیز رای خود رابیان خواهم نمود.

32:18  زیرا که از سخنان، مملوهستم. و روح باطن من، مرا به تنگ می‌آورد.

32:19  اینک دل من مثل شرابی است که مفتوح نشده باشد، و مثل مشکهای تازه نزدیک است بترکد.

32:20  سخن خواهم راند تا راحت یابم و لبهای خودرا گشوده، جواب خواهم داد.

32:21  حاشا از من که طرفداری نمایم و به احدی کلام تملق‌آمیز گویم.

32:22  چونکه به گفتن سخنان تملق‌آمیز عارف نیستم. والا خالقم مرا به زودی خواهد برداشت.